پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

در شب معراج، وقتی به آسمان رسیدم، ملكی را دیدم كه هزار دست داشت و در هر دستی هزار انگشت. آن ملك به كمك دستها و انگشتانش مشغول حساب كردن و شمارش بود؛

 از جبرئیل كه مرا همراهی می كرد پرسیدم:

 این ملك كیست؟ و چه چیز را حساب می كند؟

  جبرئیل گفت:

 این ملك، موكل به دانه‌های باران است. او محاسبه می كند كه چند قطره باران از آسمان به زمین نازل شده است.

 پس من به آن ملك گفتم:

 آیا می دانی كه از آغاز آفرینش دنیا تا كنون، چند قطره باران به زمین نازل شده است؟

 گفت:

 یا رسول الله قسم به آن خدایی كه تو را به حق فرستاده، علاوه بر این كه می دانم تا كنون چند قطره باران نازل شده، بلكه محل نزول آنها را نیز به تفكیك می دانم و از تعداد قطره های باران نازل شده بر بیابان، معمور، بستان، شوره‌زار و قبرستان هم اطلاع دقیق دارم.

 حضرت فرمودند من از این همه دقت در حفظ شمارش باران در تعجب شدم.

 آنگاه ملك گفت:

 یارسول الله، با وجود این همه دقت و دست و انگشتان برای شمارش، هنوز در محاسبه یك چیز، ناتوان مانده‌ام.

  پرسیدم: كدام چیز؟

  گفت:

  اگر کسی از امت شما وقتی اسم مبارك شما را بشنوند صلوات می فرستند و من قدرت محاسبه ثواب آن صلوات را ندارم.

    تفسیرالمیزان جلد سیزدهم