كمیاب ‏ترین گوهرها «اخلاص» در عمل است. یعنى كارى را فقط براى خدا خالص ساختن و چیزى را شریك او نساختن.

بسیارى اوقات رعایت مصالح شخصى یا جلب منافع یا جلب توجّه دیگران یا انگیزه ‏هاى دنیایى، خط دهنده اعمالِ ماست.

اگر بتوانیم نیّت خود را خالص كنیم، رستگاریم و همین عمل براى ما مى ‏ماند.

حضرت على (ع) فرموده است:

 عمل و علم و دشمنى و گرفتن و نگرفتن و سخن و سكوت خویش را تنها «براى خدا» خالص گردان.

 در عبادت و نماز، باید قصد قربت كرد. حتّى اگر گوشه ‏اى از آن براى غیر خدا باشد عمل باطل است و نزد خداوند، نامقبول.

 کتاب راز نماز، محسن قرائتی