آیت الله مبشرکاشانی:
آیت الله حاج شیخ محمود یاسری از علمای متقی و اولیاء الله بوده است. بنده او را ندیدم ولی از بعض ثقات حالات و حکایات معنوی او را شنیده ام. از جمله آن ها، حکایتی است که اجمال آن این است: مرحوم یاسری به جهت برآورده شدن حاجتی که داشته مشغول ختمی منسوب به شیخ بهاء الدینی می شود که نوشته اند شیخ بهایی فرموده هرکس این دعا و اسماء را به مدت ده روز بخواند و از صبح چهارشنبه شروع نماید و به روز جمعه ختم کند قطعا حاجتش روا گردد(ان شاء الله) و اگر حاجت او روا  نشد مرا لعن کند، آقای یاسری به دستور العمل شیخ بهایی عمل می کند ولی نتیجه نمی گیرد پس مرحوم یاسری بر پشت بام منزل رو به قبله ایستاده،روح شیخ بهایی را مخاطب قرار داده و می گوید : چرا فرمودید اگر کسی حاجت خود را نگرفت به من و پدرم عبدالصمد لعن کند؟ در این ایام شخصی که در علوم غریبه مهارت داشته با روح شیخ بهایی ارتباط برقرار کرده و به اطلاع مرحوم یاسری می رساند.در جلسه ای که تشکیل می شود سوالاتی از روح شیخ بهایی می پرسند که شیخ از پاسخ به سوالات آن ها خود داری نموده و می گوید: من الآن فرصت پاسخگویی به سوالات شما را ندارم زیرا باید به استقبال آقای حجت برویم. از شیخ بهایی می پرسند: کدام حجت؟ شیخ می گوید: همان آقای حجت که گاهی خدمت امام زمان می رسید[ بعضی نقل کرده اند : همان حجت که هفته ای یک یا دو مرتبه خدمت امام زمان می رسید].سپس در رابطه با ختمی که مرحوم یاسری گرفته بود، می گوید: چرا مرا مقصر می دانید و حال آن که اصل نسخه چنین است: هر کس به مدت ده روز ، هر روز صد مرتبه این دعا را بخواند و از روز «جمعه» شروع کند و به روز «یکشنبه» ختم کند حتما نتیجه می گیرد حال آن که شما به جای آن که از صبح جمعه شروع کنید، به روز جمعه ختم کردید.

آقای یاسری گفته بود: همان روز [در سال 1331 ه.ش]، رادیو اعلام کرد که آیت الله العظمی حجت کوه کمره ای به لقاء الله پیوست و بدین وسیله قدر و منزلت آیت الله حجت برای ما بیشتر معلوم شد که از مقربین امام زمان(عج) بوده است.

این حکایت را بنده از چند تن از فضلا شنیدم و بیش از همه به نقل مرحوم حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسن معزی اعتماد نمودم .از آن جا که نقل دعای مذکور از جهت متن و عدد و زمان شروع و تاریخ آن مختلف بود، از آقای معزی که از منسوبین و بستگان مرحوم یاسری ،بود پرسیدم: آیا این حکایت را شما از شخص آقای یاسری شنیدید؟ ایشان گفت: بله از او شنیدم و اصل ختم و چگونگی و شرایط آن را مرحوم یاسری برای من مکتوب نمود و دستخط ایشان را دارم. روز بعد دستخط مرحوم یاسری را برای حقیر آورد و بنده از روی آن استنساخ نمودم و نسخه آن مرحوم با نسخه ای که آیت الله سید مهدی لنگرودی (عبد الصاحب) به حقیر داده بود مطابقت داشت .

شرائط ختم این است که:

1- از صبح جمعه شروع کند و به صبح روز یکشنبه ختم نماید

2- بعد از نماز صبح و بعد از تسبیحات حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها، بلافاصله و بدون سخن گفتن با دیگران مشغول به ذکر شود.

3- تا پایان ذکر با طهارت باشد و اگر به خواب رفت وضوگیرد و ادامه دهد و اگر عدد را فراموش کرد از سر گیرد

4-هر روز یکصد مرتبه، نه کمتر و نه بیشتر این ذکر را بگوید و آن چه در بعض کتب آمده که ده مرتبه بگوید صحیح نیست

5-« بسم الله الرحمن الرحیم» جزء ذکر است و باید صد مرتبه تکرار شود.

و اصل نسخه ذکر چنین است:

« بسم الله الرحمن الرحیم یا مُفَتِّحَ الأبواب یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ و الأَبصار یا دَلیلَ المُتَحیِّرین و یا غیاثَ المُستغیثین توکّلتُ علیک یا رب و اقضِ حاجتی و اکفِ مُهِمّی و لا حولَ و لا قوّةَ إلا بالله العلیِّ العظیم و صلّی الله علی محمد و آله أجمعین

کتاب سردلبران