احترام به سادات
هیچ کس ﺟﺮﺍﺕ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ سر یه ﻣﯿﺰ ﻏﺬﺍ ﺑﺨﻮﺭﻩ ، امـا ﻃﯿﺐ می نشست . ﮔﻨﺪﻩ ﻻﺕ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ، ﺷﺎﻩ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﻪ ، ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻃﯿﺐ
یک ﺭﻭﺯ ﺷـﺎﻩ به طیب گفت ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﭘﻮﻝ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻬﺖ ﻣﯿـﺪﻡ ، ﺑﺮﻭ یه ﻣﺠﻠس ﺭﻭ ﺧـﺮﺍﺏ ﮐﻦ . ﮔﻔﺖ کجـاست؟ ﻃـﺮﻑ ﮐﯿـﻪ؟ ﺷـﺎﻩ ﻫـﻢ ﮔﻔﺖ ﻓﻼﻥ ﺟـﺎ، ﺳﯿﺪﺭﻭﺡ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﯿﻨﯽ. ﻃﯿﺐ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩ ، گفت ﮐﯽ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﯿﺪ ﻫﺴﺖ؟ ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ ﺁﺭﻩ
طیب ﮔﻔﺖ ﻧﻪ ﻣـﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿـﻢ ، ﻣـﺎ ﺑﺎ ﻓـﺮﺯﻧﺪ ﺣﻀـﺮﺕ ﺯﻫـﺮﺍ سـلام الله علیها ﺩﺭ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﯿﻢ! ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑـﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣـﺎﻡ ﻫﻨـﻮﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺑﯿﻮﻓﺘﻪ ﺭﻭ ﺯﺑﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ.
ﺷـﺎﻩ ﮔـﻔﺖ شکنجه ات میکنـم ، میکشمت . ﮔﻔﺖ ﻫـﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺑﮑﻦ ، ﻣـﻦ ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﺩﺭ ﻧﻤﯽﺍﻓﺘﻢ. آنقدر شکنجه اش کردند که ﻃﯿﺐ هیکلی ، ﺷﺪ ﻧﯽ ﻗﻠﯿﻮﻥ . ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍعدﺍﻣﺶ ﮐﻨﻦ ، ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ ﻃﯿﺐ ﭘﯿـﺎﻣﯽ ﺑﺮﺍی ﺍﻣـﺎﻡ ﺧـﻤﯿﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ؟
ﮔﻔﺖ ﻣـﻦ ایـن سیـد روح الله رو ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﻬـﺶ ﺑﮕﯿـﻦ ، ﻃﯿﺐ ﮔـﻔﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿـﺎ ﺷﻔﺎﻋﺘـﻢ ﮐـﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﯿﺎم طیب رو ﭘﯿﺶ ﺍﻣـﺎﻡ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣـﺎﻡ ﮔﻔﺖ طیب ﻧﯿـﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣـﻦ ﻭ امثـال ﻣـﻦ ﻧـﺪﺍﺭﻩ، ﺍﻭﻥ ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﻣﺖ ﻣﻨﻮ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ.
ﺍﯾﻦ ﺷـﺪ ﮐﻪ طیب ۶۰ ﺳـﺎﻝ ﻧﻪ ﻧﻤـﺎﺯ ﺧﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﮔـﺮﻓﺖ ، ﻓﻘـﻂ ﺍﺩﺏ ﮐـﺮﺩ ﺩﺭ ﻣـﻘﺎﺑﻞ ﺣﻀـﺮﺕ ﺯﻫـﺮﺍ سلام الله علیها و ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ لیاقت پیدا کرد و ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎی ﻗﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ۶۰ ﺳﺎﻟﺸﻮ ﻗﻀﺎﺀ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
