رسول خدا صلی الله علیه و آله میفرمایند:
نماز کسی که لقمه‌اش حرام است تا چهل روز قبول نمی شود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمی گردد و هر مقدار از بدنش که با حرام پرورش یافته سزاوار آتش و سوختن است.

امام صادق علیه السلام :
هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد.

امام هادى علیه السلام:
به راستى كه حرام، افزايش نمى ‏يابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه ‏اى به سوى آتش خواهد بود.

حرام خواری و قساوت قلب ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند که اگر کسی حرام خورد قلبش سخت شده و در برابر حق، نرمش نخواهد داشت!

این همان سخنی است که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا به سپاه کوفه فرمود:
چون شکمهای شما از حرام پر شده،کلام حق در شما اثر ندارد…

كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31