شیخ الفقهاء و المجتهدین،آیت الله خویی(رحمه الله علیه)میفرماید:

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﻟﻔﻘﻬﺎﺀ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ(رحمه الله علیه)خادمی داشت به نام شیخ محمد؛ﺭﻭﺯﻯ ﺷﺨﺼﻰ ﻧﺰﺩ ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤّﺪ ﺭﻓﺖ، ﺩﻳﺪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﺮﺩ(به جای نفت، آب ریخت!!) ؛

ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻌﺠّﺐ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻋﻠّﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ.

ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤّﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﻮﺕ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩِ ﺟﺪﺍﻳﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ، ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺣﺰﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺷﺪﻳﺪ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﻯ ﺁﺧﺮ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ، ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻃﻠﺎّﺏ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﻧﺲ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﻧﺰﺩﻡ ﻣﺎﻧﺪ.

ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻯ ﻟﺬّﺕ ﺑﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺍﺯ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪ.

ﺍﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻯ ﻧﺰﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﺄﻧﻮﺱ ﺷﺪﻡ. ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﺮﺍﻏﻢ ﻧﻔﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺭﺳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﻣﻰ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ‌ﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺩﺭ ﻓﻜﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺮﻳﺪ ﻧﻔﺖ ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ، ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﻔﺖ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﻧﻜﻨﻢ، ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻡ.

ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺍ ﻣﺘﺤﻴّﺮ ﻳﺎﻓﺖ، ﻣﺘﻮﺟّﻪ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﺧﻮﺏ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻰ؟ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﺘﻮﺟّﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ. ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮﮔﺰ، ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ ﺩﻝ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻰ!ﮔﻔﺘﻢ: ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﺮﺍﻏﻢ ﻧﻔﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺟﺎﻯ ﺗﻌﺠّﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺣﺪﻳﺚ ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻀﻴﻠﺖ(ﺑﺴﻢ ﺍلله ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ)ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﻧﺸﺪﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺮﻳﺪ ﻧﻔﺖ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﺷﻮﻯ؟!ﮔﻔﺘﻢ: ﻳﺎﺩﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ.

ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹّ ﻭ ﻓﻮﺍﻳﺪ(ﺑﺴﻢ ﺍلله ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ) ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ نیت و ﻗﺼﺪﻯ ﺑﮕﻮﻳﻰ، ﺁﻥ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ؟ﺗﻮ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﻛﻦ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﺪ ﻛﻪ ﺁﺏ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺧﺎﺻﻴّﺖ ﻧﻔﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﮕﻮ:(ﺑﺴﻢ ﺍلله ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ)

ﻣﻦ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩﻡ، ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻴّﺖ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﺴﻢ ﺍلله ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ؛ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﺮﺩﻡ، ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺷﻌﻠﻪ ﻛﺸﻴﺪ!!

ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﭼﺮﺍﻍ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺑﺴﻢ ﺍلله ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ!!

ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺁﻳﺔ الله ﺧﻮﺋﻰ(رحمه الله علیه) ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻘﻞ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:

ﺗﻌﺠّﺐ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺸﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴّﻪ ﻭ ﭘﺨﺶ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ، ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤّﺪ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﺍﺛﺮ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩ.(پایان فرمایش آیت الله خویی)

الصحیفه المهدیه( عجل الله فرجه )