امام محمد باقر علیه السلام:

روز قیامت، آدمی را حاضر می‌کنند که در دنیا هیچ خونی نریخته است، اما به اندازه ظرف حجامت، یا بیشتر، به دست او خون می‌دهند و به او می‌گویند:
این سهم تو از خون به ناحق ریخته شده‌ی فلان شخص است.

آن شخص عرض می‌کند:
پروردگارا! تو خود می‌دانی تا زمانی که زنده بودم، خونی نریختم!

به او گفته می‌شود:
بله، اما تو از فلان کس، فلان سخن را شنیدی و به زیان او بازگو کردی و همان سخن، زبان به زبان گشت تا به گوش فلان ستمگر رسید و به سبب همان حرفی که تو زده بوی، او را کُشت. حال این بهره‌ی تو از خون اوست.

الکافی، ج ۲، ص ۳۷۰