قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا(طهٰ۹۲)

(موسی در حالیکه موی سر و صورت برادر را گرفته بود به او)گفت: ای هارون زمانی که دیدی آنان گمراه شدند، چه چیز تو را بازداشت؟

أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي(طهٰ۹۳)
از من پیروی نکردی؟(چرا برای نجات مردم فوراً به سراغ من نیامدی؟)آیا دستور مرا نافرمانی کردی؟

قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي(طهٰ۹۴)
(هارون در جواب)گفت:(ای برادر و)ای فرزند مادرم(موی)ریش و سر مرا(به مؤاخذه)مگیر، همانا من ترسیدم(با برخورد تند من، آنها متفرّق شوند و)تو بگویی میان بنی اسرائیل تفرقه اَنداختی و کلام مرا مراقبت نکردی.

پیام ها:

1. رهبران(دینی)باید پاسخگوی اِنحرافات مردم باشند«یَا هَارُونُ مَا مَنَعَکَ»

2. سکوت و بی تفاوتی مسئولین(در برابر اِنحرافات)، مورد توبیخ است«مَا مَنَعَکَ»

3. بد عاقبتی، آفتی برای دینداران است«رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا»

4. برای خاموش کردن غضب دیگران، از کلمات عاطفی استفاده کنیم«یَا ابْنَ أُمِّ»

5. خطر تفرقهٔ یک امّت، هارون پیامبر را نیز می ترساند«إِنِّی خَشِیتُ»

6. حفظ وحدت، مهمتر از نجات یک گروه است«إِنِّی خَشِیتُ….فَرَّقْتَ»

7. خطر تفرقه اَفکنی مهمتر از خطر سکوت در برابر اِنحراف است«فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِی إِسْرَائِیلَ….»

تفسیر نور،حجت الاسلام قرائتی