سوال:
آیا می شود خانه ای  را که از صاحبخانه اجاره کرده ایم به شخص دیگری به مبلغی بیشتر اجاره بدهیم و سود ببریم؟

پاسخ:

 آیت الله خامنه ای:
جواب این مساله با شرائطی مجاز است:
1.این کار در صورتی جایز است که موجر، شرطی مغایر آن نکرده باشد و قرینه‌ای هم در میان نباشد که بفهماند حق چنین کاری برای مستأجر وجود ندارد.

2. اگر مورد اجاره خانه یا دکان است در اجاره دادن مجدد، نمیتوان مقدار اجرت را بیشتر تعیین کرد،مگر در دو صورت:
الف) کاری روی آن انجام دهد؛ مثلاً خانه را نقاشی کند.(یا مثلا کابینت بیشتری برای آن بخرد.)
ب) اجرت معامله دوم از جنس دیگری غیر از جنس اجرت اجاره معامله اول تعیین شود. مثال اگر خانه ای در مقابل یک میلیون تومان، یک ساله اجاره شود.
مستأجر می‌تواند آن را به مدت یک سال به دیگری در مقابل یک تن برنج اجاره دهد (با اینکه یک تن برنج مثلا ۳ میلیون تومان ارزش دارد.

آیت اله سیستانی: اگر خانه یا دکان یا هر چیز دیگری را اجاره کند، و صاحب ملک با او شرط کند که فقط خود او از آنها استفاده نماید، مستأجر نمی‌تواند آن را به دیگری جهت استفاده از آنها اجاره دهد، مگر آن که اجاره دادن او طوری باشد که استفاده مخصوص خودش باشد، مثلا زنی منزل، یا اتاقی را اجاره می‌کند و بعداً ازدواج کرده واتاق یا منزل را جهت سکونت خودش به شوهرش اجاره می‌دهد، واگر مالک شرط نکند، مستاجر می تواند آن را به دیگری اجاره دهد البته در تحویل دادن ملک به مستأجر دوّم باید ـ بنا بر احتیاط ـ از مالک اجازه بگیرد ولی اگر بخواهد کرایه را بیشتر از آن چه خود می‌پردازد قرار دهد هرچند از جنس دیگر باشد، در صورتی که خانه، یا دکان، یا کشتی باشد باید در آن کاری مانند تعمیر یا سفیدکاری وامثال آن انجام داده باشد، یا برای نگه داری آن خسارتی متحمل شود.
اگر غیر از خانه و دکان و کشتی، چیز دیگر مثلاً زمین را اجاره کند و مالک با او شرط نکند که فقط خودش از آن استفاده نماید، اگر بیشتر از مقداری که با آن اجاره کرده است اجاره دهد، صحت اجاره محل اشکال ‼️‼️ است.

آیت اله مکارم: كسى كه خانه يا مغازه يا اطاقى را اجاره كرده و حق دارد به ديگرى واگذار كند نمى تواند به زيادتر از آن مبلغ اجاره دهد مگر اين كه كارى (مانند تعمير و سفيد كردن يا گذاردن قفسه و فرش) در آن انجام داده باشد تا مقدار اضافى در برابر آن قرار گيرد.

 رساله ۱۲مرجع (مسأله 2180)

سلام

عیدتون مبارک

دانلود

فیلم

آیت الله مجتهدۍ تهرانے (ره):

همیشه مقید به غسل توبه باشید، شاید بعد از آن غسل مردید.

غسل نشاط را هم نیت کنید که وقتی عبادت می کنید نشاط داشته باشید.

دیدید آدم گرسنه ، چه با نشاط غذا میخورد؟

آدمی که خوابش می آید چه با نشاط میخوابد و لذت می برد؟

عبادت هم نشاط می خواهد، ماها برای عبادت کسل هستیم. لذا باید مقید باشید غسل نشاط انجام دهید.

امام صادق عليه السلام :
امامت را بشناس؛ تقدم یا تأخر امر فرج به تو ضرر نمی رساند !

فضیل بن یسار می گوید:
از امام صادق علیه السلام درباره این آیه سؤال كردم: “روزی که همه مردم را با امامشان می خوانیم".

حضرت فرمودند: ای فضیل! امامت را بشناس، که اگر امام خود را شناختی زود یا دیر شدن امر فرج به تو آسیبی نمی رساند، و اگر کسی امام خود را بشناسد آنگاه بمیرد قبل از آنکه صاحب این امر قیام کند، همانا به منزله کسی است که در سپاهش قرار دارد، نه، بلکه به منزله کسی است که زیر پرچم او و در رکاب او باشد؛

وشنیدم از بعضی اصحاب که می گفتند: چنین شخصی به منزله کسی است که در رکاب رسول خدا به شهادت رسیده باشد.

الكافي ؛ ج1 ؛ ص371

نقل است که: مرحوم شیخ سبزواری رضوان الله علیه برای عیادت بیماری می رفت و عده ای هم با او بودند.

نزدیک منزل بیمار که رسید، برگشت و نرفت. اطرافیان پرسیدند: آقا چرا تا این جا آمدید و حالا بر می گردید؟

 آقا جواب داد: خطوری به قلبم کرد که بیمار وقتی مرا ببیند، از من خوشش خواهد آمد و می گوید که سبزواری، چه انسان والا و بزرگی است که به عیادت من بیمار آمده است!

چون داخل نیتم ناخالصی خوش آمدن خلق خدا پیش آمده،حالا برمی گردم
تا هنگامی که اخلاص اولیه را بیابم و این بار تنها برای رضای خدا به عیادت بیمار بیایم….

چگونه نیتمان را خالص کنیم؟

معمولا دوستان پی نتیجه اعمالند؛ مثلا می پرسند این کار را بکنیم ثوابش چیست و…
 اگر انسان پی اینها نباشد یعنی:
به دنبال نتیجه و اینکه عملش چه بلایی را دفع میکند و چه سود و ثوابی می رساند نباشد و هدفش فقط بخاطر رضای خدا باشد آن وقت عملش خالص میشود…

داستان های عارفانه، اثر عباس عزیزی

شیخ روزی فرمود: امام جمعه زنجان و جمعی از محترمین تهران-ظاهراً- به این جا آمدند.
در اثر این آمد و رفت حالتی به من دست داد که: به به به جایی رسیدم که شخصیت ها به دیدن من می آیند و …

شب هنگام حالت عجیبی به من دست داد، حالم خیلی گرفته شد،با حالت تضرع و زاری و اظهار نیاز به درگاه خداوند متعال،صفای باطن بازگشت.

ادامه »

1.رزق و روزیت فراوان مےگردد .

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: کسی که دوست دارد بر خیر و برکت منزلش بیفزاید هنگام غذا خوردن وضوء بگیرد…

2. امام صادق (علیه السلام) فرمودند : كسى كه وضو بگیرد و با حوله اعضاى وضو را خشک كند، یك حسنه براى او نوشته مى شود و كسى كه وضو بگیرد و صبر كند تا دست و رویش خود خشک شوند، سى حسنه براى او نوشته مى شود…

3.عمرت زیاد می شود

رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلم) فرمود: سعی کن طاهر و با وضو باشی که خداوند بر طول عمرت می افزاید….

ادامه »

  
ده جمله طلایی از رهبر معظم انقلاب اسلامی راجع به «۹ دی» و «فتنه»:

_فتنه‌ها را باید با روشنگری خاموش کرد. هر جا روشنگری باشد، فتنه‌انگیز دستش کوتاه میشود. ۱۳۷۸/۰۵/۰۸
_فتنه‌انگیختن و بد دل کردن مردم نسبت به یکدیگر، یکی از مواد برنامه‌ای است که دشمنان نسبت به این ملت در نظر دارند. ۱۳۷۹/۰۱/۰۶
_دنیاطلبان برای اینکه به مقاصد خودشان برسند، در جامعه فتنه ایجاد میکنند؛ جنگها، تبلیغات دروغین، سیاست‌بازیهای ناجوانمردانه؛ اینها ناشی از همین دنیاطلبی هاست. ۱۳۸۷/۰۶/۲۹

ادامه »

از امیرالمؤمنین‌علے(ع) سوال شد:

از چه راهے به کنترل‌چشمان خود کمک

بگیریم؟؟

حضرت فرمود: با آرمیدن در زیر سلطه ی خداوندی که بر پوشیده ها پنهانے های شما آگاه هست، مےتوانید به چشم پوشے از حرام یاری بجوئید.

چـــــشــــــــم

“جاسوس دل و پیام رسان عقل است”

پس چشم خود را از آنچه که :با دینت سازگار نیست ،دلت از آن ناخشنود است و عقلت آن را نمےپسندد ، بپوشان.

 بحار الانوار : ج ۱۰۱ ، ص۴۱

در بلند ترین شب سال، برای سلامتے و ظهور یوسف‌زهرا(عج)دست هایمان را بہ عرش خدا بلند میڪنیم و هم نوا با شهدا دعا میخوانیم.

تا شاید این شب یلدای دنیا هم بعد از ۱۱۴۳ سال سحر را ببیند…

حسادت، ناهنجاری اخلاقی
حسادت یا همان حس بدخواهی و آرزوی زوال نعمت دیگران را داشتن، صفتی نکوهیده است که خود، ناهنجاری های اخلاقی فراوانی را به دنبال دارد. ریشه بسیاری از غیبت ها، تهمت ها و هتک حرمت ها در همین حسادت نهفته است. حسادت سبب می شود که آدمی فضایل و خوبی های دیگران را انکار کند و همواره در جست وجوی عیب آنان باشد.

در احادیث اسلامی، از حسادت به عنوان یکی از ریشه های کفر نام برده شده است. امام صادق علیه السلام می فرماید: «ریشه های کفر سه چیز است: حرص، تکبر و حسد.» حسود، بیچاره ای است که ایام عمر را در تافتن دل از آه و تأسف و حسرت و برافروختن شعله دشمنی می گذراند و پیوسته هر چه نکبت و بدبختی است، برای دیگران تمنا می کند.

ادامه »

 سوال:
 حکم نگاه کردن  به صورت نامحرم چیست؟ اگر به طور «خیره» و نه از روی قصد و غرضی باشد، بازهم اشکالی دارد؟

 پاسخ:
 همه مراجع (به جز آیت اللّه صافى):
نگاه به صورت نامحرم، اگر بدون قصد لذّت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد ولى اگر با یكى از این دو مشخصه همراه باشد، جایز نیست.

 آیت اللّه صافى: قصد لذت و ترس افتادن به حرام نیز بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

استفتاء از دفترمراجع عظام

 آیت الله بهجت(ره) :

شما به دانسته های
خود عمل کنید ؛

‘مجهولاتتان’ را
خدا ‘معلوم’ میکند!

نقش امام علي(ع) و فرزندانش در قادسيه چيست؟

در هيچ يك از منابعِ‌ كهن و معتبر تاريخي حضور اميرمؤمنان حتي در يكي از جنگ‌هاي زمان خلفا ثبت نشده است نه در جنگ قادسيه و نه در هيچ جنگ ديگري(تنها نبردي كه حضرت سلاح بدست گرفت زماني بود كه بعد از وفات پيامبر اكرم لشكر مرتدين به دروازه‌هاي مدينه نزديك مي‌شد. بسياري از مسلمانان بدليل عدم بيعت امام با ابوبكر و همچنين عدم حضور حضرت در اين جنگ حاضر به همكاري و حضور در ميان مدافعان شهر مدينه نبودند. امام بنا به مصلحت و براي حفظ اسلام تنها شمشير به دست گرفته و در ميان مدافعان حضور يافت و در همان حال نيز هرگز با شمشير نجنگيد.) در نتيجه مي‌توان گفت كه در زمان خلفا، حضرت هرگز با هيچ گروهي نجنگيد.
عدم شركت حضرت در فتوحات و انزواي ايشان اين سوال را در اذهان مسلمانان بر انگيخت كه چرا علي‌بن‌ابي‌طالب با آن همه سابقه درخشان در نبردهاي گذشته، اكنون كه زمان انتشار اسلام در سرزمينهاي كفر و شرك رسيده است در جنگها شركت نمي كند؟ به طور قطع بسياري – اگر نگوييم همه – مي‌دانستند كه او به خاطر ترس از مرگ يا سستي از جهاد نبوده كه در جنگها شركت نمي كردند همانطور كه خود حضرت نيز در اين زمينه مي‌فرمايند: «والله لو تظاهرت العرب علي قتالي لما وليت عنها؛ به خدا سوگند اگر تمام عرب در كارزار با من روبرو شوند به آنان پشت نمي‌كنم». (نهج البلاغه، نامه 25). از اين رو خليفه و يارانش مي‌كوشيدند با شركت دادن علي (ع) در فتوحات:
- از يك طرف زمينه طرح چنين پرسش و ابهامي را از بين ببرند و با ورود او به عرصه فتوحات، اعتبار و مشروعيت چنين اقدامي را در اذهان بسياري از هواخوان ايشان به ويژه بني هاشم مستحكم سازند.

ادامه »

يکى از اصحاب امام صـــــادق
“عليه ‏السلام” از آن حضـــــرت
پرسيد: خانه و قرارگاه
مهدى عليه ‏السلام کجاست؟

آن حضـــــرت فرمودند:

دارُ مُلْکِهِ الْکُوفَةُ وَ مَجْلِسُ الْحُکْمِ
جامِعُها وَبَیْتُ مالِهِ وَ مَقْسَم
ُ غَنائِمِ‏الْمُسْلِمینَ مَسْجِدُ السَّهْلَةِ
وَ مَوْضِعُ خَلَواتِهِ الزَّکَواتُ الْبِیضُ مِنَ‏الْغَرِیَّیْنِ.

محل حکومت او کـــــوفه خواهد
بود
و جایگاه قضاوت و حکمـــــرانیش
مسجد جامع کوفه،
بیت المال و محل تقسیم
غنیمتها مسجـــــد سهله
و جایگاه استراحت و خلـــــوتگه
او در مکان ریگهاى سفید نجفـــــ
خواهد بود.

نوائب الدهور، ج 3، ص 125.

تيمم چه فایده ای دارد؟ آیا این عمل منافاتی با بهداشت ندارد؟

1.آشکار سازی تواضع

از نظر عبادی، تيمم يكى از عبادات است و روح عبادت در آن منعكس مى ‏باشد. انسان پيشانى خود را كه شريفترين عضو بدن او است با دستى كه بر خاك زده، لمس مى‏ كند تا فروتنى و تواضع خود را در پيشگاه خداوند آشكار سازد.

2.از بین برنده میکروب ها

از نظر پزشکی، ثابت شده كه خاك به خاطر داشتن باكتري هاى فراوان مى ‏تواند آلودگيها را از بين ببرد، کار اين باكتريها تجزيه كردن مواد آلى و از بين بردن انواع عفونتها است. این باکتری ها در سطح زمين و اعماق كم كه از هوا و نور آفتاب بیشتر استفاده می كنند فراوانند، اصولا خاك خاصيتى شبيه مواد «آنتى بيوتيك» دارد و تاثير آن در كشتن ميكروبها فوق العاده زياد است.

ادامه »

رهبر فرزانه انقلاب : شهدای کربلا همه در یک روز کشته شدند؛ توّابین نیز همه در یک روز کشته شدند.

اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست!

به‌خاطر این‌که در وقت خود نیامدند.

کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.

۷۵/۳/۲۰

اى عزيز مدعى اسلام، در حديث شريف كافى از حضرت رسول(ص) منقول است: «مسلمان كسى است كه مسلمانان سالم باشند از دست و زبان او.» چه شده است كه من و تو به هر اندازه كه قدرت داشته باشيم و دستمان برسد آزار زير دستان را روا مى‏ داريم و از ايذا و ظلم به آنها مضايقه نداريم، و اگر با دست نتوانستيم آزارشان كنيم، با تيغ زبان در حضور آنها، و گر نه در غياب اشتغال به كشف اسرار و هتك استار آنها پيدا مى‏ كنيم و به تهمت و غيبتشان مى‏ پردازيم. پس، ما كه مسلمانان از دست و زبانمان سالم نيستند، دعوى اسلاميتمان مخالف با حقيقت و قلبمان مخالف با علنمان است، پس در زمره منافقان و دورويانيم.

 چهل حدیث ، صفحه ۱۶۰