روزى حضرت عیسى (ع) از صحرایى می‌گذشت. در راه به عبادتگاهى رسید که عابدى در آنجا زندگى می‌کرد. حضرت با او مشغول سخن گفتن شد. در این هنگام جوانى که به کارهاى زشت و ناروا مشهور بود از آنجا گذشت. وقتى چشمش به حضرت عیسى (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد و از رفتن باز ماند و همان جا ایستاد و گفت: «خدایا من از کردار زشت خویش شرمنده‌ام. اکنون اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟ خدایا! عذرم را بپذیر و آبرویم را مبر.»

مرد عابد تا آن جوان را دید سر به آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! مرا در قیامت با این جوان گناهکار محشور مکن.»

در این هنگام خداى برترین به پیامبرش وحى فرمود که به این عابد بگو: «ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمی‌کنیم، چرا که او به دلیل توبه و پشیمانى، اهل بهشت است و تو به دلیل غرور و خودبینى، اهل دوزخ.»

برخى خانم‏ها در ايام باردارى دچار خونريزى می شوند و نمی دانند، حيض است يا خون ديگر، تكليف چيست؟

همه مراجع: اگر داراى شرايط خون حيض باشد، خون حيض محسوب می شود؛ وگرنه استحاضه است.

توضيح ‏المسائل مراجع، م 433 و 447 و العروة الوثقى، ج 1، فصل فى الحيض، م 5 ؛ خامنه‏اى، اجوبةالاستفتاءات، س 220 ؛ صافى، جامع الاحكام، ج 1، س 133 و بهجت، احكام دختران و بانوان، ص 82، س 21.

نکته:

اگر بداند خون ياد شده مربوط به زخم در بدن و رحم است، حيض و استحاضه محسوب نمی ‏شود؛ بلكه بايد مانند ساير خون‏ها موضع را براى نماز تطهير كند.

احكام ويژه بانوان، سيدمجتبي حسيني

آیت الله بهجت می فرمایند :

در قیامت گردنه ای است که کسی که حقی از مردم بر گردنش باشد ، نمی تواند از آن بگذرد؛ یا باید از حسناتش به کسی که حق او را پایمال کرده بدهد یا … بالاخره تا مردم در آن جا از همدیگر راضی نشوند ، نمی توانند از آن جا بگذرند .

نفس مطمئنّه ، ص ۲۶

قبل از حضرت محمد ص در آئين حضرت عيسى هم نماز بوده كه قرآن از زبان او نقل مى كند كه خداوند مرا به نماز سفارش كرده است:
واوصانى بالصلوة (۱)

 وقبل از او موسى بوده كه خداوند به او خطاب مى كند:
قم الصلوة لذكرى (۲)

و قبل از موسى پدر زن او حضرت شعيب بوده كه نماز داشته است:
يا شعيب اصلاتك تاءمرك (۳)

و قبل از همه آنها ابراهيم بوده كه از خداوند براى خود و ذريّه اش توفيق اقامه نماز را مى خواند:
ربّ اجعلنى مقيم الصلوة و من ذريّتى(۴)

و اين لقمان است كه به فرزندش مى گويد:
يا بنىّ اقم الصلوة و اءمربالمعروف و انه عن المنكر (۵)
پسر من نماز را بپا دار و امر به معروف و نهى از منكر كن.

 جالب آن است كه معمولا در كنار نماز سفارش به زكات مى شود ولى از آنجا كه نوجوان معمولا پول ندارد، در اين آيه در كنار نماز به جاى زكات به امر به معروف ونهى ازمنكر سفارش شده است.

پی نوشتها:
۱- مريم، ۳۱.
۲- طه، ۲۴.
۳- هود، ۸۷.
۴- ابراهيم، ۴۰.
۵- لقمان، ۱۷.

منبع:

یکصد و چهارده نکته درباره نماز؛ محسن قرائتی

امام جعفر صادق عليه السلام ـ (در بيان نصايح لقمان عليه السلام به پسرش) می فرمایند:

لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! هر چيز ، نشانه اى دارد كه بدان شناخته مى شود و بر اساس آن، گواهى مى گردد… .

حسود ، سه نشانه دارد : غايب را غيبت، حاضر را چاپلوسى، و گرفتار را شماتت مى كند» .

حكمت نامه لقمان حدیث شماره 100183

هر وقت کســی شما را اذیتــ کرد …
یا از کســی ناراحتــ شدید نمی‌خواد به کســی بگویید؛

اســـــتغفارکـــــنید …

هم برای خودتان هم برای کســی که شما را
اذیتــ کرده است
وقتی استغفار می‌کنــی اگر قلبت حاضر نیستــ ؛
با زبان اســتغفار کن …

آن وقتــ یک دفعه دلتـــ نرم می ‌شود ؛
اگر دو، سه مرتبه این کار را کردی
دیگر غم نمی‌تواند شما را بگیرد …

‌‌چون راهش را بلد هستــی …
اســتغفار «امانگاه» انسان است، یعنی پــناهگاه

وقتی گفتی «استغفرالله» در پناه خدا هستی
و …
کجا امن‌تر و آرامش‌بخش‌تر از آغــوش خــدا …

” حاج اســماعیل دولابــی ره “

 امام صادق (علیه السلام) :
هرڪس هنگام رفتن به بستر۳ بار این دعا را بخواند همچونروز تولدش از مادر ، بے‌گناه وپاڪیزه شود.

الکافی ۵۳۵/۲

استاد پناهیان :

نباید فقط به فکر خودسازی باشیم و جامعه را رها کنیم.

اگر به شکل صحیح به فکر اصلاح جامعه باشیم تا حدی خودسازی هم انجام میشود.

رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَحْفَظَ كُلَّمَا تَسْمَعُ وَ تَقْرَأُ فَادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ وَ هُوَ سُبْحَانَ مَنْ لَا يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا يَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِي قَلْبِي نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

روایت شده که حضرت محمد صلی الله علیه و آله به آقا امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمود:
اگر خواستی که هرچی می شنوی و می خوانی را حفظ کنی؛ این دعا را بعد از هر نماز بخوان:

سُبْحَانَ مَنْ لَا يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ
سُبْحَانَ مَنْ لَا يَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ
سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِي قَلْبِي نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

_ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏83، ص: 9
_ فلاح السائل، ص: 168
_ المصباح للكفعمي، ص: 198
_ مستدرك الوسائل، ج‏5، ص: 78
_ عدة الداعي، ص: 63

هُوَ الْأَوَّلُ‏ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِن‏

روزی حضرت سليمان مورچه ای را در پای كوهی ديد كه مشغول جا به جا كردن خاكهای پايين كوه بود.
از او پرسيد : چرا اينهمه سختی را متحمل می شوی؟ مورچه سرش را بالا آورد و پاسخ داد : معشوقم به من گفته اگر اين كوه را جا به جا كنی ، به وصال من خواهی رسيد و من به عشق وصال او ميخواهم اين كوه را جا به جا كنم سليمان نبی فرمود : تو اگر عمر نوح هم داشته باشی نميتوانی اين كار را انجام دهی مورچه گفت : تمام سعی ام را ميكنم ، حضرت سليمان كه بسيار از همت و پشتكار مورچه خوشش آمده بود برای او كوه را جا به جا كرد. مورچه رو به آسمان كرد و گفت : خدايی را شكر می گويم كه در راه عشق ، پيامبری را به خدمت موری در می آورد.
” هرگز نااميدی را در حريم خود راه ندهيد و با عشق ، تمام سعی تان را بكنيد و بدانيد كه نيروی الهی هميشه ياور شماست”

1. توقف ظهور بر شرایط، توقفی واقعی و از نوع توقف معلول بر علت است؛ ولی علامات تنها نزدیک شدن زمان ظهور را می‌نمایانند. از این رو، وقوع ظهور، بدون تحقق این نشانه‌ها ممکن است.
البته پاره‌ای از نشانه‌ها - مانند خروج سفیانی و قتل نفس زکیّه - با شرایط ظهور ارتباط عنصری دارند؛
یعنی، از نتایج عصر فتنه‌ها و انحرافانند و به آماده سازی یکی از شرایط ظهور می‌انجامند.

2. تحقق هم زمان همه نشانه‌ها یا گردآمدن آنها در یک زمان، ضرورت ندارد. نشانه‌ها می‌توانند با فاصله‌های بسیار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نیایند؛ ولی شرایط چنین نیستند. در نهایت باید تمام شرایط با هم محقق شوند و در یک زمان اجتماع کنند تا ظهور پدید آید.

3. علایم پیش از ظهور، پدید می‌آیند و از میان می‌روند؛ ولی شرایط کمی پیش از ظهور رخ می‌دهند و بعد از تحقّق ظهور نیز باقی‌اند.

تاریخ الغیبة الکبری ،ص 400 - 396

آقای قدس می گوید:
 روزی آقای بهجت ره می فرمود: یکی از علمای بزرگ نجف اشرف هنگام سحر و وقت نماز شب پسر نوجوانش را که در اطاق آقا خوابیده بود صدا زد و گفت: برخیز و چند رکعت نماز شب بخوان.
پسر پاسخ داد: چشم. 

آقا مشغول نماز شد و چند رکعت نماز خواند. ولی آقا زاده بر نخاست.

 مجدداً آقا او را صدا زد که: پسرم، پا شو چند رکعت نماز بخوان. باز پسر گفت: چشم. 

آقا مشغول نماز شد ولی دید فرزندش از رختخواب بر نمی خیزد، برای بار سوم او را صدا زد.

پسر گفت: حاج آقا، من دارم فکر می کنم،
 همان فکری که درباره آن در روایت آمده است که: امام صادق علیه السلام می فرماید: 
« تفکر ساعة خیر من عباده سنه: یک ساعت تفکر بهتر از یک سال عبادت است. »

آیت الله العظمی بهجت فرمودند: آقا پرخاش کرد و فرمود: … و خود آیت الله بهجت کلمه را بر زبان جاری نکرد، ولی ما همه فهمیدیم که آن بزرگ مرد فرموده بود:

پدر سوخته، آن فکری از عبادت یک یا شصت سال بهتر است که انسان را به خواندن نماز شب وادارد،
نه اینکه انسان وقت نماز شب دراز بکشد و فکر بکند و به این بهانه از خواندن آن شانه خالی کند.

منابع:
رضا باقی زاده، برگی از دفتر آفتاب: شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت الله العظمی بهجت
سید مهدی ساعی، به سوی محبوب: دستورالعملها و رهنمودهایی از شیخ الفقها والمجتهدین،ایت الله بهجت

امیرمؤمنان علی (ع) در عهدنامۀ مالک اشتر پس از تأکید بسیار بر رحمت و محبت در روابط انسانی در حکومت و مدیریت ، چنین فرموده است :

«يَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ ، وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ ، وَ يُؤْتَى عَلَى أَيْدِيهِمْ فِي الْعَمْدِ وَ الْخَطَاءِ؛ فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ ، مِثْلَ الَّذِي تُحِبُّ وَ تَرْضَى أَنْ يُعْطِيَکَ اللّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ.»

مردمان چنين اند كه لغزش هايى از ايشان سر مى زند، يا گرفتار نادرستى هايى مى شوند، و دانسته يا نادانسته كارهايى مى كنند [ كه تو را خوش نمى آيد ] ، پس چنان با بخشش و گذشت با آنان رفتار كن كه دوست دارى خداوند با بخشش و گذشت خود با تو رفتار كند.

لازمۀ اداره درست امور، داشتن ظرفيت وسيع و تحمّل و حوصله فراوان و گذشت و بزرگوارى است. كسى كه فاقد سعه صدر و گشادگى سينه در اداره امور است، نمى تواند حق را پاس دارد و جز خود را تحمّل كند و عدالت را برپا بنمايد و خدمتگزار مردم باشد. تنگى سينه موجب كم ظرفيتى، نابردبارى، عدم روادارى، تحيّر در تصميم گيرى، عدم بزرگوارى، بدرفتارى و خشونت گرايى مى شود.

کراجکی در کنزالفوائد از اميرمؤمنان چنین روایت کرده :

«مَنْ ضَاقَ صَدْرُهُ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى أَدَاءِ الْحَقِّ.»

كسى كه سينه اش تنگ باشد بر اداى حق تاب نياورد.

بدون سعه صدر چگونه مى توان در برابر ناملايمات بردبارى ورزيد، سختى ها را تاب آورد، مخالفان را تحمّل نمود و حقوقشان را پاس داشت، و با مردم براساس گذشت و بزرگوارى رفتار كرد؟

خداوند به ما توفیق آشنایی با اندیشه و سیره و راه و رسم امیرمؤمنان علی (ع) را عنایت بکند و توفیق پیروی و عمل کردن .

حکومت امام علی(ع) ، حکومت موفق تاریخ, مصطفی دلشادتهرانی

نقل است که:

نقالی ( قصه گویی) خطاب به مردم چنین می گفت: ایها الناس! هر گاه کسی هنگام خوردن و آشامیدن بسم الله بگوید، شیطان به او نزدیک نگشته و در خوردن و آشامیدن با او شریک نمی شود.

 حال، من برای شیطان نقشه ای کشیده ام پیشنهاد من این است که: ابتدا بدون این که بسم الله بگویید نان خشک و شور بخورید تا شیطان نیز با شما در خوردن شریک شود سپس بسم الله گفته و آب بنوشید تا شیطان نتواند با شما در آشامیدن آب شریک شود تا بدین وسیله آن ملعون را از تشنگی هلاک سازید!!

برگرفته از ” هزار و یک حکایت قرآنی ” ، محمد حسین محمدی

امام خامنه ای:

«اگر رابطه با خدا ضعیف شد، هوسها بر انسان غالب گردید و این هوسها توانستند جهتگیری را تنظیم کنند، آن‌گاه قدرت مقاومت در برابر جبهه دشمن هم ضعیف میشود. البته هر انسانی گاهی در معرض اهواءِ خود است. این چیزی نیست که بشود انسانها را به‌کلّی از آن برکنار کرد. آنچه مهم است، این است که اجازه داده نشود هواهای نفسانی و منافع مادّی و خواستهای حقیر، خطّ زندگی انسان را معیّن کنند؛ راه زندگی را جلوِ پای انسان بگذارند؛ در زندگی انسان، تعیین‌کننده شوند و راه را عوض کنند. این مهمّ است.»

13/9/1376

امـام علـى عليه‌السلام: 
مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت:
به من كارى بياموز كه خداوند ، به سبب آن ، مرا دوست بدارد و مردم نيز دوستم بدارند، و خدا دارايى ام را فزون گرداند و تن درستم بدارد و عمرم را طولانى گرداند و مرا با تو محشور كند.
حضرت فرمود:
«اينها يى كه گفتى شش چيز است كه به شش چيز ، نياز دارد:

1. اگر مى خواهى خدا تو را دوست بدارد ، از او بترس و تقوا داشته باش.

2. اگر مى خواهى مردم دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و به آنچه دارند ، چشم مدوز.

3. اگر مى خواهى خدا دارايى ات را فزونى بخشد ، زكات آن را بپرداز.

4. اگر مى خواهى خدا بدنت را سالم بدارد ، صدقه بسيار بده.

5. اگر مى خواهى خداوند عمرت را طولانى گرداند ، به خويشاوندانت رسيدگى كن ؛

6. و اگر مى خواهى خداوند تو را با من محشور كند ، در پيشگاه خداى يگانه قهّار ، سجده طولانى كن.

 منابع :
أعلام الدين ص 268
بحار الأنوار ج 85 ص 164 ح 12

امروزه با وجود آن که در عصر تکنولوژی زندگی می‌کنیم شاهد رواج تفکرات انحرافی و رسوخ آن‌ها در جامعه، به خصوص نسل جوان هستیم، تا از این طریق با تزلزل و سست‌کردن پایه‌های اعتقادی به اهداف شوم خود برسند و به تضعیف اسلام ناب محمدی بپردازند.

مکاتب و فرقه‌های انحرافی با توجه به اهداف خاص خود همیشه به تقابل با ادیان الهی می‌پردازند و فاقد بسیاری از خصوصیات دینی و عبادی هستند. از جمله مباحثی که باعث رسوایی مکاتب و جریان‌های انحرافی می‌شود بحث ازدواج با محارم است. این بحث برای متزلزل کردن بنیان خانواده بارها از سوی مکاتب انحرافی مطرح شده است تا به قبح شکنی بپردازند.

یکی از مکاتب انحرافی که امروزه توسط دشمنان اسلام در حال تبلیغ است و در قالب مکتب برتر خود را معرفی می‌کند و همچنین در چندین نوبت با محارم خود ازدواج کرده است، مکتب انحرافی زئوس می‌باشد. «داستان‌های کهن همه مبیّن این نظرند که زن اصلی و واقعی زئوس خواهر او هرا است.»[1]

ادامه »

اكنون به چند سطري از گفتار استاد عزيزم حضرت علامه شعراني(ره) تحت عنوان «تأثير قرآن در پيدايش تمدن عظيم اسلامي» تمسّك و تبرّك مي‌جويم:آنكه تاريخ خوانده است و بر احوال اُمَم گذشته آگاه گرديده، داند كه تا زمان پيدايش يونان هيچ قومي بدان پايه از علم نرسيدند و آن تمدن نيافتند و آنها كه پيش از يونان بودند، همه در علم و تمدن پست‌تر از آنان بودند، و اندكي پس از اسكندر علما و حكما در يونان بسيار شدند چون سقراط و افلاطون و اسكندر كه عالم را گرفت علم و زبان يوناني را در جهان منتشر كرد و مردم را از آن بهره‌مند ساخت، تا هزار سال زبان يوناني زبان علمي جهان بود و دانشمندان بدان زبان علم مي‌آموختند و كتاب مي‌نوشتند هر چند خود يوناني نبودند، حتي پيروان حضرت مسيح(ع) تاريخ آن حضرت را كه انجيل نام دارد به زبان يوناني نوشتند، و لفظ انجيل هم كلمه يوناني است به معني م‍‍ژده، با آن كه هم خود آنها و هم حضرت عيسي(ع) زبانشان عبري بود.
هزار سال پس از اسكندر حضرت خاتم انبياء محمدبن‌عبدالله(ص) ظهور كرد و قرآن را به عربي آورد و اوضاع جهان دگرگون شد، زبان عربي جاي زبان يوناني را گرفت و از آن در گذشت و مسلمانان، علوم يوناني را گرفتند و چندين برابر بر آن افزودند و اين مقام كه زبان عربي در جهان يافت و علومي كه به اين زبان نوشته شد هيچ زباني قبل از آن اين مقام نيافت. در تواريخ آمده است كه كتابخانه اسكندريه در مصر بزرگترين كتابخانه دنياي قديم بود، محتوي بر علوم يوناني و بيست و پنج هزار جلد كتاب داشت، اما به عهد اسلام كتابخانه مسلمانان بر يك ميليون شامل بود.
جرجي زيدان در تاريخ تمدن اسلام و تاريخ آداب‌اللغه گويد: دو خليفه فاطمي مصر، عزيز بالله (365-386)، و حاكم بامرالله (386-411) در مصر كتابخانه‌ها انشاء كردند مشتمل بر نزديك يك ميليون كتاب، يعني چهل برابر كتابخانه يونانيان در اسكندريه.
كتابخانه‌هاي بزرگ در مصر و عراق و آندلس و غير آن بسيار بود، هر يك مشتمل بر صدها هزار جلد و ابواب آن براي طالبان علم و مطالعه كنندگان باز بود. پس آثار دانش عربي چهل برابر بيش از يونان بود. در علم ادب و اخلاق و موعظه و فقه و سياست مدن و جغرافيا، يونانيان كتاب داشتند اما با كُتب عربي قابل مقايسه نيست، نه از جهت كثرت و نه تحقيق … در رياضي خصوصاً حساب و جبر و مقابله و هيئت و نجوم مسلمانان بر يونيان تفوّق عظيم داشتند … و اينها همه از بركت قرآن است و ما اين سخن را به گزاف نگوييم كه تجربه و تاريخ بر آن گواه است.
و چون در قرآن براي نماز امر به تحصيل وقت و قبله شده بود، مسلمانان ناچار گشتند براي تعيين سمت قبله بلد و اوقات نماز، هيئت و نجوم بياموزند و هيئت و نجوم، آنان را به ساير شعب رياضي محتاج ساخت و قوانين ميراث و فرايض چون در اسلام حساب پيچيده دارد، آنان را به آموختن علم حساب واداشت و براي زكات و خراج به مساحت اراضي و علم حساب پرداختند و جهاد و حج راه جهانگردي و سياحت به روي آنها بگشود و اطلاع بر احوال اُمَم مختلفه و كشورهاي جهان يافتند و كتب جغرافيا و امثال آن را نوشتند. و چون در قرآن از تقليد آباء و اجداد نهي كرده است و دعوت به دين حق و تحقيق ادله را واجب فرموده و مخالفين اسلام و منكرين اديان پيوسته در احتجاج با مسلمانان بودند، مسلمانان هم مجبور شدند با آنان از راه استدلال مباحثه كنند و از اين رو بر اقوال حكماي يونان و غير آنان آگاه گشتند و طريقه استدلال و منطق آموختند و هكذا چون دقت كني و نيك بنگري، همه علوم را به بركت قرآن آموختند … و پس از اين ثابت مي‌كنيم كه تمدن و علوم فرنگي، دنباله همان علوم اسلامي است و از مسيحيت ناشي نشده است

منبع: رساله علم و دین ، علامه حسن زاده