آیت الله حاج میرزا احمد سیبویه، ساکن تهران از آقا شیخ حسین سامرایی که از اتقیای اهل منبر در عراق بودند، نقل می‌کرد:
در ایامی که در سامرا مشرف بودم، روز جمعه ای طرف عصر به سرداب مقدس رفتم، دیدم غیر از من کسی نیست .
حالی پیدا کرده و متوجه مقام صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف شدم.
در آن حال صدایی از پشت سرم شنیدم که به فارسی می‌گفت: به شیعیان و دوستان بگویید: خدا را به حق عمه ام زینب سلام الله علیها قسم دهند که فرج مرا نزدیگ گرداند.

 برگرفته از شیفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ج1 ص251

در جنگ جهانی اول که مشکلات مسلمان‌ها بخصوص کشور ایران زیاد شده بود.

مرحوم آیة اللّه میرزا حسین نائینی استاد بسیاری از مراجع تقلید گذشته فرمودند: من خیلی نالیدم و متوسل به امام زمان علیه‌السلام شدم و شکایت کردم.

یک روز همین‌طور که متوسل بودم، بر من مکاشفه‌ای شد و حضرت بقیة‌الله را زیارت کردم. دیدم حضرت ایستاده‌اند و دیواری مرتفع در حدود ده بیست‌متری و سر به فلک کشیده در آنجا بود.

حضرت با انگشت به من اشاره کردند که نگاه کنم. دیوار به طرز وحشتناکی کج شد، و نیم مورّب شده بود، اما بالای آن حدود پنج شش متری از جای اصلی‌اش حرکت کرده است. بعد دیدم انگشت امام زمان علیه‌السلام به‌طرف دیوار است؛ و به من اشاره کردند که نگاه کن!

بعد فرمودند: این دیوار ایران است، کج می‌شود اما با انگشتمان نگهش داشته‌ایم، نمی‌گذاریم خراب شود. اینجا شیعه هستند، خانه ماست، کج می‌شود اما نمی‌گذاریم خراب شود.

فتوحات ؛ استاد سید علی اکبر صداقت

 أمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یأْتِکمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ .

آیا گمان کردید داخل بهشت می شوید و حال آنکه هنوز مانند آنچه بر پپشینیان شما گذشت به شما نرسیده است؟! آنان گرفتار تنگدستی و ناخوشی شده

نکته ها:

این آیه یادآور تحمل سختی از سوی مؤمنان گذشته و هشدار و تسلّایی برای مسلمانان است. حوادث سخت، آزمایش الهی است و مشکلاتی همچون حوادث تلخِ مالی و جانی همه برای ساخته شدن انسان هاست.

در روایتی آمده: برای مؤمنان گرفتار در دنیا، چنان پاداشی است که دیگران می گویند: ای کاش این سختی ها با سختی بیشتری برای ما بود. آری، مشکلات، عامل رشد و قرب و راه ورود به بهشت است.

پیامها:

1- انتظار بهشت رفتن، تنها بخاطر ایمان داشتن و بدون سختی کشیدن، انتظار نادرستی است.
2- در سنّت های الهی، هیچ تغییری نیست. همه ملّت ها و امتّ ها و افراد باید از کوران آزمایش بگذرند.
3- توجّه به مشکلات دیگران، عامل تسکین است. از تاریخ، عبرت و الگو بگیریم.
4- آماده باشیم، آزمایشات الهی به قدری سخت است که بعضی مواقع انبیا را نیز مضطرب می کند.
5- در سختی ها، انبیا از مردم جدا نبودند.
6- یکی از شروط استجابتِ دعا، اضطرار و قطع امید از غیر خداست.
7- آرام بخشِ همۀ مشکلات، یاد نصرت خداوند است.
8- مقاومت، زمینۀدریافت نصرت الهی است.

منابع :
تفسیر نور، ج 1، ص330
تفسير نمونه، ج‏2، ص 100
شان نزول آيات قرآن، ص 58

مرحوم شهید دستغیب (ره) در کتاب “داستانهای شگفت” حکایتی درباره اهمیت زیارت عاشورا آورده اند که خلاصه آن چنین است:

یکی از علمای نجف حدود یکصد سال پیش، در خواب حضرت عزراییل را می بیند. پس از سلام می پرسد: از کجا می آیی؟ ملک الموت می فرماید: از شیراز! روح مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم.

 شیخ می پرسد: روح او در چه حالی است؟ عرزاییل می فرماید: در بهترین حالات و بهترین باغهای عالم برزخ. خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است.

آن عالم پرسید: آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟

فرمود: نه! گفتم: آیا برای نماز جماعت و بیان احکام! فرمود: نه! گفتم پس برای چه؟ فرمود: برای خواندن زیارت عاشورا.

نقل است که مرحوم میرزا، سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگری نمی توانست بخواند، نایب می گرفت.

“داستان های شگفت،  حکایت ۱۱۰

آن‎هایی که عاقل‎اند هم لذت‎ جسمانی می‎برند و هم لذت روحانی.
اگر کسی عاقل باشد هر دو لذت را از فصل بهار می‎برد اما اگر کسی غافل باشد فقط لذت ظاهری می‎برد.

جوانی که از همه‎جا غافل است و فقط به این فکر است که نوروز را خوش باشد، یک لذت گیاهی دارد یعنی خوب غذا می‎خورد، خوب می‎گوید، خوب می‎خندد، خوب جامه در بر می‎کند، می‎خرامد و دیگر هیچ. این بهره غافلان است اما اهل‎بیت (ع) ما را به حقیقت عالم آگاهی می‎دهند.

در روایات آمده: «إذا رأیتم الربیع فاذکروا النشور»
وقتی بهار آمد، به یاد معاد باشید.
شما عاقلانه زندگی کنید نه غافلانه. از هوای لطیف لذت ببرید، از سبزی و از آب و از هوا و محیط سالم لذت ببرید اما از این رسیدن بهار به یاد معاد نیز باشید.

با دیدن بهار و زنده‌ شدن گیاهان درمی‌یابیم که مرگ پوسیدن نیست، بلکه زنده شدنی دیگر است، اگر کسی مرگ را پوسیدن بداند، تمام حیات را تا گور خلاصه می‎بیند، بنابراین می‎گوید هر اندازه ممکن است در این‎جا بهره ببریم.

اما مرگ پوسیدن نیست، بلکه از پوست به در آمدن است؛ مرگ نابودی نیست، هجرت است؛
در روایات نورانی اهل‎بیت (ع) آمده است:

«إنما تنتقلون من دار الی دار» بدرستیکه با مرگ از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر منتقل می‌شوید.
اگر برای ما روشن شد که مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن، خواهیم دانست که باید چیزی را تهیه کنیم که آن‎جا کارایی داشته باشد.

تلخیص بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی

در روز قیامت دنیا را به شکل پیرزنی کبودروی، ارزق چشم، گراز دندان، کریه منظر و قبیح رخسار برای مردم مجسم می‌کنند و از اهل محشر می‌پرسند:

آیا این پیرزن را می‌شناسید؟
می‌گویند: نعوذباالله که ما او را بشناسیم!

خطاب می‌رسد: این همان دنیایی است که به آن تفاخر می‌کردید، به واسطه آن با یکدیگر حسادت می‌ورزیدید، دشمنی می‌کردید، قطع صله‌رحم می‌کردید و بسیاری از گناهان دیگر را مرتکب می‌شدید.
پس دنیا را به جهنم می‌افکنند در حالی که فریاد می‌زند:
خداوندا! پس کجایند پیروان و دوستان من؟

خداوند بلندمرتبه می‌فرمایند: دوستان او را هم به خودش ملحق سازید.

معراج‌السعادة، ص ۳۳۹ / محجة‌البیضاء، ج ۶، ص ۱۰

سؤ ال: معناى جمله (فاذكرونى اذكركم) ؛ (پس مرا ياد كنيد، تا شما را ياد كنم. ) چيست؟

آیت الله محمد تقی بهجت:در برخى تفاسير، معناى آن اين گونه ذكر شده است:
اذكرونى بالدعا اذكركم بالاجابة.

مرا با دعا ياد كنيد، تا من نيز با اجابت آن، شما را ياد كنم.
و در روايات شارحه ى مرويه آمده است:
انا مع عبدى اذا ذكرنى؛ فمن ذكرنى فى نفسه، ذكرتة فى نفسى؛ و من ذكرنى فى ملا، ذكرته فى ملا خير منه.
هرگاه بنده‌ام مرا ياد كند، من با اويم.
بنابراين، هر كس مرا در دل خود ياد كند، او را در نزد خود ياد مى كنم؛

و هر كس مرا در ميان گروهى ياد كند، او را در ميان گروهى بهتر از آن ياد خواهم نمود.
ذكرنى فى ملا يعنى ملا را به یاد خدا منتفع كند و خود نيز به ذكر خدا منتفع شود، و ذكرته فى ملا يعنى نافعين بذكرى له. ؛

(او را در ميان گروهى بهتر از آدميان ياد مى كنم) به گونه اى كه آن‌ها از اين كه او را ياد مى كنم، بهره مى برند.

در محضر ایت الله بهجت جلد یک صفحه۱۳و۱۴

در محبت‌ها يا گفتگو، حد نگه دار تا آنجا كه هنوز به جمله‌هايى از تو مشتاق هستند؛

خاموشى تو شيرين است. دلزدگى حتى از محبت نفرت انگيز است.
به همان اندازه محبت و اقبال داشته باش كه طرف تو نياز دارد نه به اندازه‌اى كه تو دارى.

آن گونه باش كه اگر تو را نديدند، هوايت بى‌قرارشان كند و اگر حضورت را به دست آوردند، غنيمت بشمارند و اگر غايب شدى، به سراغت بيايند و اگر مُردى و رفتى، جاى خالى تو را احساس كنند. همسر و همراه و همدل و هماهنگ باش.

روابط متكامل زن و مرد، ص24_26

امام صادق علیه‌السلام  فرمود: شیعه جعفری کسی است که:

1. حلال خور

2. پاکدامن 

3. جهادگر باشد

4. برای رضای خدای خود کار کند

5. به پاداش الهی امیدوار 

6. از مجازات او بترسد

این چنین افرادی شیعیان جعفری هستند.

 خصال شیخ صدوق، ج۱، ص۲۹۶

امام صادق (ع) فرمودند:

حضرت جبرئيل‌ نزد رسول‌ خدا (ص)‌ آمد و دست‌ او را گرفت‌ و به‌ بقيع‌ آورد؛ تا اينكه‌ كنار قبری رسيدند;
جبرئيل‌ صاحب‌ قبر را صدا زد و گفت‌: به‌ اذن‌ خدا برخيز!

 ناگهان مردی كه‌ موهای سر و محاسنش‌ سفيد بود از ميان‌ قبر برخاست‌، خاك‌ را از صورت خود پاك‌ كرد و گفت‌:
الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ.

جبرائيل‌ به‌ او گفت‌: به‌ اذن‌ خدا دو مرتبه‌ به قبر باز گرد!

سپس‌ به‌ كنار قبری ديگر آمدند و جبرائيل‌ صاحبش‌ را صدا زد: به‌ اذن‌ خدا برخيز!

ناگاه از ميان‌ قبر مردی با چهره‌ سياه‌ برخاست‌ و فرياد زد: يَا حَسْرَتَاهُ! يَا ثُبُورَاهُ!

سپس‌ جبرائيل‌ به‌ او گفت‌: به اذن خدا به مكانی كه‌ بودی بازگرد.

و پس‌ از آن‌ گفت‌: اي محمّد! در روز قيامت‌ مردم اينگونه محشور ميشوند،

 مؤمنان‌ ميگويند: الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ و گنهكارانی كه بخشيده نشدند فرياد ميزنند: يَا حَسْرَتَاهُ، يَا ثُبُورَاهُ

تفسير قمي چاپ سنگي ص 457

«عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَر وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ اللَّيْثِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام قَالَ: امْتَحِنُوا شِيعَتَنَا عِنْدَ ثَلَاثٍ عِنْدَ مَوَاقِيتِ الصَّلَاةِ كَيْفَ مُحَافَظَتُهُمْ عَلَيْهَا وَ عِنْدَ أَسْرَارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَهَا عِنْدَ عَدُوِّنَا وَ إِلَى أَمْوَالِهِمْ كَيْفَ مُوَاسَاتُهُمْ لِإِخْوَانِهِمْ فِيهَا.»

امام صادق {علیه‌السلام} فرمودند:

شيعيان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:

1. در اوقات نمازها، که چگونه آنها را رعايت و مواظبت می‌نمايند؛
2. نسبت به اسرار دینی‌شان، که چگونه آنها را نزد دشمنان ما فاش و يا نگهداری می‌كنند؛
3. نسبت به اموال و ثروتشان، که چگونه با آن به برادران دینی خود رسيدگی و کمک می‌نمایند.»

 وسائل الشيعه؛جلد4،صفحه112

آیت الله ضیاءآبادی(ره):
همیشه دعا کنید، نگویید خدا قضا و قدرش را مشخص کرده است اگر بخواهد می دهد و نخواهد نمیدهد!

نه اینجور نیست گاهی خدا مقدر داشته،اما گفته اگر دعا کردی اگر خواستی من هم می دهم اما اگر لب بستی نمی دهم!

خدا را بخوان نگو کار گذشته است،اینجور نیست!

خدا درجاتی برای اشخاص مقدر کرده است و آن هم به شرط خواستن است،اگر میخواهی می دهم و نمی خواهی نمی دهم پس باید دعا کرد.

بنده ای که دهان خود را بسته و گدایی نمیکند خدا به او چیزی نمی دهد.

باید خدا خدا کنید،خدا را صدا کنید.
خدا هم دوست دارد بنده اش بگوید یا الله…
مسلما هیچ یا الله ای بی جواب نمی ماند.

 پس دعا کنید و خدا هم اجابت می کند. گدایی خدا عزت است اصلا این گدایی فن خاصی دارد یک آدابی دارد دل سوخته چشم گریان و مضطر میخواهد و این ها شرط دارد.

 باید غذایت و کارت پاک باشد تا دعایت استجاب شود بعدش هم باید امر به معروف و نهی از منکر نمود باید این دو رکن اساسی نیز در زندگیتان باشد تا دعاهایتان به اجابت برسد.

وقتی مردم گناه میکنند موسیقی حرام گوش میدهند، ربا خواری حرام میکنند به آنها بگویید تذکر دهید!

 اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید مطمئن باشید کفار و اشرار بر شما مسلط می شوند و هرچه هم خوبان دعا کنند،دعای خوبان هم اجابت نمیشود…

آیت الله مجتهدے تهرانے(ره):

عاقبٺ بہ خیرے بہ ریش و عرق چین و عبا و عمامہ نیسٺ.

انسان نباید بہ این چیزها اعتماد ڪند…

باید ببیند چه شد یک عده از سپاه عمر ابن سعد به امام حسین علیہ السلام ملحق شدند و و عاقبت به خیر شدند و یک عده که در رکاب سیدالشهدا(ع) آمده بودند از او جدا شدند و رفتند…

خدایا عاقبٺ امر ما را خیر قرار بده

عالم ز آه تیره‌تر از صبح محشر است
خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزاخانه‌ی وجود
رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است

شهادت مظلومانه امام جعفر صادق(ع) بر شیعیان تسلیت باد

سوال: دچار نوعی بیماری هستم که باید پلک هایم را هر شب با پماد مخصوصی چرب کنم و حق استفاده از صابون نیز ندارم؛ تکلیف چیست؟

پاسخ:

اگر چربی پماد بدون جِرم بوده و مانع رسیدن آب به پوست بدن نباشد، باید به صورت معمولی وضو بگیرید؛ ولی اگر جرم دارد و شخص عذر دارد و نمی تواند آن را پاک کند، باید به دستور جبیره عمل نماید.

برگرفته از کتاب رساله مصور، ج 1، ص 161.

پیامبر (ص) از شیطان پرسید : “مسجد تو کجاست ؟

شیطان گفت : بازارهایی که پر از غش و تقلب در اموال باشد !

حضرت فرمود : “با چه کسی هم غذا هستی ؟" 
 
شیطان گفت : زنان و مردانی که بر سر سفره، نام خدا را نمی‌برند!
حضرت فرمود : “چه کسی پیش تو عزیز است ؟”
 
شیطان گفت : کسی که دائم غرق در معصیت است و
 معصیت را برای لحظه‌ای تعطیل و رها نمی‌کند!
حضرت رسول (ص) از شیطان پرسید : آیا تو مؤذنی هم داری ؟

شیطان گفت : کارگردانان و مطربان شبانه، مؤذن من هستند!