شب میلاد امیرالمؤمنین (ع) بود، شهر به یمن ولادت سردار خیبر آذین بسته شده بود، که کودکی زیبا در ۲۰ آذر ۱۳۴۱ش هم‌نام با امام اول شیعیان (ع) چشم به جهان گشود: شهید علی چیت‌سازیان. علی دوران کودکی را در آغوش پرمهر مادر گذراند. نگاه خسته پدر و دستان پینه‌بسته‌اش دل کوچک علی را می‌لرزاند، اما پدر به او آموخته بود که شیعیان امام علی (ع) باید دل دشمن را بلرزانند، از همان زمان او مردی شد به صلابت صخره‌های پرشکوه الوند. هم‌زمان با اوج‌گیری مبارزات انقلاب اسلامی، چیت‌سازیان به جمع سربازان روح‌الله (ره) پیوست. مدتی بعد پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی، علی را که ۱۶ سال بیش‌تر نداشت به جبهه‌های جنوب کشاند. او در عملیات‌هایی نظیر والفجر ۲ و نصر ۴ شرکت نمود و چندین مرتبه مجروح شد. سرانجام فرمانده اطلاعات و عملیات لشگر ۳۲ انصارالحسین (ع) در تاریخ چهارم آذرماه سال ۱۳۶۶ هجری شمسی در منطقه ماووت در عملیات نصر ۸، سه ماه پس از شهادت برادرش، در سن بیست و پنج سالگی به آروزی دیرینه‌ خود رسید. فاتح قله‌های پرفراز و نشیب جهاد اکبر پس از سال‌ها مبارزه و ایثار، بر اثر انفجار مین، عاشقانه به دیدار سیدالشهدا (ع) شتافت. پیکر پاک شهید علی چیت‌سازیان در شهر همدان تشییع و به خاک سپرده شد.

کسی میتواند از سیم خاردار‌های دشمن عبور کند که در سیم خاردار‌های نفس خود گیر نکرده باشد.