استاد فاطمي نيا:

شكرگزاري وحمدي آثار وضعيه دارد كه همراه تسليم ورضا باشد. درصورتي حمد همراه تسليم و رضاست كه انسان متوجه باشد حمد مُنعِمي را به جا مي آورد كه در نهايت حكمت ومهرباني است!

نمونه ي اين حمد، حمدهاي امام سجاد(ع) است كه درعين اينكه امام زمان (امام حسين ع) و تمام عزيزانش را جلوي چشمانش به شهادت رساندند، خطاب به خداوند مي فرمايند:

“اگر من را داخل آتش هم كني، به اهل جهنم اعلام خواهم كرد كه دوستت دارم!”
سبحان الله! اين نهايت محبت الله و تسليم است.

 ولي ما به اندك مصيبتي ، اگر هم شكر خدا به جا آوريم ، همراه گله و غر است!

 مثلا ميگويد : ” خدارا شكر ولي بالاخره چه ميشود كرد!؟ اين هم مصلحت ما بوده است ، عيب ندارد ، هركسي شانسي دارد!”

 اين حمدي كه همراه غر وگله است ، همراه تسليم و رضايت باطني نيست.

بايد سعي كنيم تسليم خداوند حكيم مهربان شويم تا ترقيات معنوي كنيم.