‍ ‍  

امام مهدى(عج) حکومت جهانى تشکیل میدهد و مرزهاى جغرافیایى را بر میچیند.
این حکومت همان حکومت آرمانی موعود است که از آن در روایات گاهى به مدینه فاضله سخن گفته شده است.گاهى به جامعه مطلوب و گاهى به دولت کریمه یاد شده است.
حکومت جهانى امام زمان(ع) از مؤلّفه ها و شاخصه هایى برخوردار است که تحقق هر کدام از آنها میتواند یکى از حوادث بعد از ظهور امام زمان(ع) محسوب شوند، از جمله:

_ گسترش عدالت:
یکى از ویژگیهاى حکومت امام زمان(ع) عدالت است. عدالت عنصر گم شده اى است که همگان دنبال آن هستند. این گمشده در حکومت امام زمان تحقق پیدا میکند.

پیامبر اسلام فرمود: «یملاء الأرض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئتْ ظلماً و جوراً»؛[1]
امام زمان(ع) حکومت را به گونه اى سازماندهى میکند که دیگر واژه ستم از ذهن ها رخت بر میبندد و کسى به دیگرى ظلم نمیکند؛

- گزینش کارگزاران شایسته:

طبیعى است که حکومت آرمانى امام زمان(ع) که رهبرى آن را امام مصلح و پارسا بر عهده دارد، کارگزاران آن نیز از صالحان و پارسایان خواهند بود، از این رو در روایات آمده است که دولت امام زمان(ع) را برخى از پیامبران و جانشینان آنان و صالحان و از اصحاب پیامبر اسلام(ص) تشکیل میدهند. حضرت عیسى(ع) به امام زمان(ع) میگوید: »من به عنوان وزیر فرستاده شده ام؛ نه امیر و فرمانروا.[2]

- رشد آگاهى و دانش:

یکى از حوادث بسیار مهم رشد دانش و صنعت در عصر امام زمان(ع) است. دوره ظهور دوران گسترش علم و دانایى است و مدینه فاضله اسلامى مدینه العلم است. با آمدن آن منجى همان گونه که ظلم جاى خود را به عدل و داد میدهد، دانایی و فرزانگی جایگزین جهل و نادانی میشود و جهان از نور عقل و دانش آکنده میگردد.[3]

پی نوشت ها:

1. کنز العمال، ج 14، ص 175.
2. ابن طاووس، ملاحم، ص 83.
3. لطف اللَّه صافى، منتخب الاثر، ص 607.

یأتی على الناس زمان إذا سمعت باسم رجل خیر من أن تلقاه ، فإذا رأیته لقیته خیرا من أن تجربه ، ولو جربته أظهر لک أحوالا ، دینهم دراهمهم ، وهمهم بطونهم ، وقبلتهم نساؤهم ، یرکعون للرغیف ، ویسجدون للدرهم ، حیارى سکارى ، لا مسلمین ولا نصارى(۰)

برای مردم روزگاری فرا میرسد که…

 دین و آئین آنها درهم هایشان است
و همت آنها شکمهایشان
و قبله آنها زنانشان میباشد.
رکوع و سجودشان برای مال دنیاست،
 در حیرت و مستی خواهند بود و نه مسلمانند و نه نصرانی.

محدث نوری،مستدرک الوسایل،موسسه آل البیت،چاپ اول،ج11،ص379،ح22

ذَرْنِي ‌وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً * وَ جَعَلْتُ لَهُ مَالاً مَمْدُوداً.

 مرا واگذار با آن کسی که او را تنها آفریدم و دارایی دامنه‌دار به او بخشیدم.

حضرت‌امام‌ باقر صلوات‌الله‌علیه درتفسیراین آیه فرمودند:

مقصود خداوند از این آیه، ابلیس ملعون است که تنها و بدون پدر و مادر آفریده شده و دولت‌اش تا زمان مشخصی خواهد بود و آن، روزی است که “قائم” علیه‌السلام قیام می‌کند.

سوره مبارکه مدّثّر آیات ١١-١٢
 تأویل الآيات، جلد۲، صفحه۷۳۴

تا زمانی که همنشـــین گــــناه
باشیم همنشین امام زمان عج
نخواهـــیم بود..!

تا زمانی ڪه گرفتار نَفس باشیم
هـــــم نفــــس امام زمـان عج
نخواهـــیم بود..!

 کربن، فیلسوف فرانسوی: «تصوّر امام غایب، چه اثری در تفکر فلسفی و اخلاق و روی‌هم‌رفته، زندگانی معنوی انسان دارد؟ آیا با تعمقی جدید در این تصور اساسی، مذهب تشیّع نمی‌تواند به دنیای امروز یک غذای جدید روحی برای احیای فلسفه و مبدأ نیرومندی برای زندگی معنوی و اخلاقی ببخشد؟ نیرویی که تاکنون در تقدیر مانده است»

مرحوم علامه طباطبایی در پاسخ به چنین سؤالی، پاسخی مبسوط ارایه می‌کند که مقدمه آن، بسیار جالب است. می‌فرماید:
«استفاده معنوی از «مهدی» پس از گذشت دو قرن و نیم از هجرت پیامبر آغاز نمی شود؛ بلکه پیامبر اسلام با بیان صریح و اخبار قطعی به آمدن مهدی موعود، آن حالت معنوی را که با اعتقاد به مهدی در باطن یک مسلمان واقع بین، جلوه گر می شود، در نفوس عموم اهل اسلام به وجود آورده است. تصور ظهور مهدی در ردیف تصور وقوع قیامت می باشد. چنان که اعتقاد به پاداش عمل، یک نگهبان داخلی است که به هر نیکی، امر و از هر بدی، نهی می کند. اعتقاد به ظهور مهدی، نگهبان دیگری است که برای حفاظت حیات درونی پیروان بین اسلام گماشته شده است»

مکتب تشیّع،ص88

‍   

علامه طباطبائی نقل کردند: در روایت است که چون حضرت قائم علیه السلام ظهور می‌کنند، اول دعوت خود را از مکه آغاز می‌کنند. بدین طریق که بین رکن و مقام پشت به کعبه نموده و اعلان می‌فرمایند و سیصد و شصت نفر از خواص آن حضرت در حضورش مجتمع می‌گردند. مرحوم استاد ما قاضی - رحمة الله علیه - می‌فرمود: در این حال حضرت به آن‌ها مطلبی می گویند که همه آنها در پهنه عالم متفرق و منتشر می‌گردند. و چون همه آنها دارای طی الارض هستند تمام عالم را تفحص می‌کنند و می‌فهمند که غیر از آن حضرت کسی دارای مقام ولایت مطلقه الهیه و مأمور به ظهور و قیام و حاوی همه گنجینه‌های اسرار الهی و صاحب الاسرار نیست. در این حال همه به مکه مراجعت نموده و تسلیم آن حضرت شده و با او بیعت می‌نمایند. مرحوم قاضی - رضوان الله علیه - می‌فرمود: من می دانم آن کلمه‌ای را که حضرت به آن‌ها می‌فرماید و همه از دور آن حضرت متفرق می‌شوند چیست!
علامه طباطبایی آنگاه فرمودند: این سخن بلندی است که آقای قاضی فرمودند من می دانم چون من در روایت دیده‌ام که حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند: من آن کلمه را می دانم.

 منبع:

مهر تابان، سید محمد حسین تهرانی، ص 331 - 332

پی‌نوشت:
حاج آقای امجد (از دیگر شاگردان مرحوم علامه) پس از نقل این خاطره به نکته لطیفی اشاره کرده‌اند و آن اینکه: معلوم می‌شود آن 360 نفر، هم‌رتبه آیت الله قاضی در سلوک و عرفان نیستند؛؛ چون ایشان به کلید رمز آگاه است ولی آنها نیستند!

امام صادق علیه السلام، درباره شدت فتنه‌های زمان غیبت می‌فرماید:
«وَ اللَّهِ لَتُمَحَّصُن؛َّ وَ اللَّهِ لَتُمَیَّزُنَّ؛ وَ اللَّهِ لَتُغَرْبَلُنَّ؛ حَتَّى لَا یَبْقَى مِنْکُمْ إِلَّا الْأَنْدَر»؛

 به خدا سوگند شما خالص می شوید؛
- به خدا سوگند شما از یکدیگر جدا می‌شوید؛
- به خدا سوگند شما غربال خواهید شد؛
- تا اینکه از شما شیعیان باقی نمی‌ماند جز گروه بسیار کم و نادر.

در این میان کسانی نجات خواهند یافت که:
١- خود را در زمان غیبت به امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف نزدیک و نزدیک تر کنند؛
٢- خود را از رذایل اخلاقی پاک کنند و به صفات حسنه نیکو گردانند(تزکیه نفس کنند).

٣- شناخت امام زمان -عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف- و دعای فراوان برای فرج ایشان، تنها راه نجات در این دوران پر از فتنه است.

بحارالانوار، ج ۵، صفحه ۲۱۶

انتظار فرج این نیست که انسان بشینه و هیچ کاری نکنه و دل خوش کنه که ما منتظر امام زمان(عج) هستیم…

آیت الله بحجت(ره):

 «النظر الی المُصحَفِ عباده؛ نگاه کردن به [آیات] قرآن عبادت است». مصحف(قرآن کریم) عدیل خود حضرت حجت سلام‌الله علیه است، نظر به آن(قرآن)، نظر به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است.

 ببینید ما از چه چیزهای به این آسانی تغافل می‌کنیم و غفلت می‌کنیم.

 [مثلا بعضی افراد سوال می‌کنند] شما به ما یاد بده یک ختم خیلی سنگینی که در آن این چیزها باشد! [درجواب باید گفت‌] بابا!! این ختم‌ها چندجمله هست و نگاه کردن هست و این جور چیزها.

 برگرفته از کتاب مجموعه بیانات آیت‌الله‌ بهجت قدس‌سره درباره حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف

آیت_ الله بهجت(ره):
در هر حال باید برای تعجیل در امر فرج و رفع نگرانی‌ها و گرفتاری‌ها و نجات و اصلاح حال مؤمنین، بگوییم: «أَللهُم اکشِفْ هذِهِ الْغُمةَ عَنْ هذِهِ الأُمةِ بِظُهُورِهِ؛ خداوندا، با ظهور حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف این ناراحتی را از این امت برطرف نما».
زیرا واقعاً از ظلم و ستم و بلا و فشاری که بر سر اسلام و مسلمین به‌خصوص اهل ایمان وارد می‌آید، کارد به استخوان رسیده است. 

 
خود حضرت مهدی(عج) هم منتظر روز موعود است و خودش می‌داند که چه وقت ظهور می‌کند.
اینکه گفته می‌شود آن حضرت وقت ظهورش را نمی‌داند، درست نیست. دعای تعجیل فرج دوای همه دردهای ماست.

اگر ظهور آن حضرت نزدیک باشد، باید هر کس خود را برای آن روز مهیّا سازد از جمله آنکه از گناهان توبه کند.
همین توبه باعث می‌شود که این همه بلاهایی که بر سر شیعه آمده، از سر شیعه رفع و دفع گردد.

آقایی که زیاد به مسجد جمکران می‌رود، می‌گفت: «امام زمان(عج) را در مسجد جمکران دیدم به من فرمود: «به دل‌سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند».

او هزار سال است که زندانی است.

 حضرت غایب(عج) دارای بالاترین علوم است و «اسم اعظم» پیش از همه در نزد خود آن حضرت است،
با این‌ همه به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده است: «برای من دعا کنید».

در حالی که امام زمان(عج) مُرده را زنده می‌کند، خود در زندان وسیع دنیا به سر می‌بَرد. امّا در مورد خود حق (دعا) ندارد، هرچند برای دیگران مخصوصاً در امور فردی عنایت خاصّی دارد امّا در امور اجتماعی که مربوط به خود آن حضرت است، خیر…

کتاب پرسش و پاسخ آیت الله بهجت(ره)،حامد اسلام جو

خود حضرت مهدی(عج) هم منتظر روز موعود است و خودش می‌داند که چه وقت ظهور می‌کند.
اینکه گفته می‌شود آن حضرت وقت ظهورش را نمی‌داند، درست نیست. دعای تعجیل فرج دوای همه دردهای ماست.

اگر ظهور آن حضرت نزدیک باشد، باید هر کس خود را برای آن روز مهیّا سازد از جمله آنکه از گناهان توبه کند.
همین توبه باعث می‌شود که این همه بلاهایی که بر سر شیعه آمده، از سر شیعه رفع و دفع گردد.

آقایی که زیاد به مسجد جمکران می‌رود، می‌گفت: «امام زمان(عج) را در مسجد جمکران دیدم به من فرمود: «به دل‌سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند».

او هزار سال است که زندانی است.

 حضرت غایب(عج) دارای بالاترین علوم است و «اسم اعظم» پیش از همه در نزد خود آن حضرت است،
با این‌ همه به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده است: «برای من دعا کنید».

ادامه »