جبرئیل امین به حضرت رسالت صلی الله علیه و آله عرض کردند:

در هر روز و شب از هرآسمانی صد هزار فرشته گرداگرد قبر مطهر امام حسین علیه السلام طواف کرده و برآن حضرت صلوات می فرستند و نزد قبرش تسبیح گفته و
 اسامی زائرین از امتت را که قربه الی الله او را زیارت می کنند و نیز اسماء_پدران و خویشان و شهرهای ایشان را می نویسند و
در صورتهای ایشان با مدادی که از نور عرش الهی است این عبارت را نقش می بندند:

این شخص، زائر قبر بهترین شهدا و زائر قبر فرزند بهترین انبیاء می باشد.

در روز قیامت از اثر این مداد، نوری ساطع می گردد که از پرتوش چشم ها تار میشوند و با این نور ایشان شناخته می شوند.
و گویا تو ای محمد بین من و میکائیل قرار گرفته ای و بوسیله همین نوری که در پیشانیشان است آنها را از بین خلایق جدا می کنیم و از هول و هراس قیامت نجاتشان می دهیم.

کامل الزیارات، ص۲٦۰

شخصی از امام سجاد (علیه السلام) پرسید:
مرگ چیست؟
امام سجاد (علیه السلام) فرمودند:

مرگ برای مومن
«للمومن کنزع ثیات و سخه قمله، و فک قیود و اغلال ثقیله والا ستبدال بافخر الثیاب، و اطیبها روائح، و اوطی، المرکب و انس المنازل»
برای مومن، کندن لباس چرکین و پر حشرات است و گشودن بندها و زنجیرهای سنگین و تبدیل آن به فاخرترین لباسها و خوشبوترین عطرها و راهوارترین مرکب ها و مناسب ترین منزلها است.

مرگ برای کافر
«و للکافر کخلع ثیاب فاخره، و النقیل عن منازل انیسه و الا ستبدال با وسخ الثیاب و اخشنها تو اوحش المنازل و اعظم العذاب»
و برای کافر مانند کندن لباسی است فاخر و انتقال از منزلهای مورد علاقه و تبدیل آن به چرک ترین و خشنترین لباسها وحشتناکترین منزلها و بزرگترین عذاب.

 بحارالانوار، ج6، ص 155

حقیقت این است که ادعای جدا بودن خون‌ها و نژادها خرافه‌ای بیش نیست. نژاد سامی و آریایی و غیره به صورت جدا و مستقل از یکدیگر فقط در گذشته بوده است، اما حالا آن‌قدر اختلاط و امتزاج و نقل و انتقال صورت گرفته است که اثری از نژادهای مستقل باقی نمانده است.

بسیاری از مردم امروز ایران که ایرانی و فارسی زبان‌اند و داعیه ایرانی‌گری دارند، یا عرب‌اند یا ترک یا مغول، همچنان‌که بسیاری از اعراب که با حماسه زیادی دم از عربیت می‌زنند از نژاد ایرانی یا ترک یا مغول می‌باشند. شما اگر همین حالا سفری به مکه و مدینه بروید، اکثر مردم ساکن آنجا را می‌بینید که در اصل اهل هند یا ایران یا بلخ یا بخارا یا جای دیگری هستند.

شاید بسیاری از کسانی که نژادشان از کوروش و داریوش است، الان در کشورهای عربی تعصب شدید عربیت دارند و بالعکس شاید بسیاری از اولاد ابوسفیان‌ها امروز سنگ تعصب ایرانیت به سینه می‌زنند.

شهید مطهری ،خدمات متقابل اسلام و ایران، ص56

 سوال:
حکم گریه غیر عمدی در نماز برای امام حسین (علیه السلام) چیست⁉

پاسخ:
مقام معظم رهبری: احتیاط واجب در ترک گریه بر سید الشهداء (علیه السلام) می باشد اما سهوا نماز را باطل نمی کند. [1]
آیت الله مکارم: جایز نیست و گریه در نماز فقط برای خوف از خدا و عشق به مقام ربوبیت پروردگار جایز است و در مورد اعاده نمازهای سابق اگر جاهل قاصر به مساله بوده نمازهای سابق اعاده ندارد. [2]
آیت الله شبیری زنجانی: گریه در مصائب اهل بیت (علیهم السلام) هر چند عمدی باشد نماز راباطل نمی کند ولی احتیاط مستحب در اتمام نماز و اعاده آن است حتی اگر گریه بی صدا باشد. [3]
آیت الله وحید: اشکالی ندارد. [4]
آیت الله فاضل: گریه کردن اگر برای امام حسین (علیه السلام) باشد اشکال ندارد و نماز باطل نمی شود. [5]

ادامه »

امام على(ع) در بازار، به دکانی که لباس می فروخت رسیدند و به فروشنده گفتند:
“دو جامه مى خواهم به قیمت پنج درهم.”
فروشنده به ناگاه از جاى بر خواست و گفت:

“فرمانبردارم يا امير المؤمنين!”
امیرالمومنین وقتی فهمید فروشنده او را شناخته است، از او چيزى نخريد و به جاى ديگر رفت.
امام علی به فروشنده ای دیگر رسيد و گفت:
“دو جامه می خواهم به پنج درهم.”
فروشنده گفت:
“دو جامه دارم ، آنكه بهتر از ديگرى است، به قیمت سه درهم می دهم و آن ديگری را به دو درهم.”

امام على(ع) لباس ها را خریدند و به غلام خود (قنبر) گفتند:
“لباسی که به سه درهم می ارزد برای تو باشد.”
قنبر گفت:
“شما به منبر می روید و برای مردم سخن می گویید و لباسی که گران تر است ، براى شما مناسبتر است”
امام على(ع) گفتند:
“نه ! تو جوانى و شور جوانى داری. من از پروردگارم شرم دارم كه خودم را بر تو برترى دهم. زیرا از حضرت محمد(ص) و سلم شنيده ام:
“برای زيردستان خود ، همان لباسی را تهیه کنید كه خود می پوشيد و همان خوراکی را به آنها بدهید كه خود می خوريد.”

الغارات–ابراهيم بن محمدثقفى صفحه 46

علاّمه انصاری لاهیجی که ازشاگردان مرحوم قاضی هستند ، فرمودند: روزی از ایشان پرسیدم که : در مواقع اضطرار و گرفتاری چه در امور دنیوی و چه در امور اخروی، و در بن بست کارها به چه ذکر مشغول شوم تا گشایش یابم؟

سید علی قاضی در جواب فرمودند:

”پس از پنج مرتبه صلوات و آیة الکرسی ، در دل خود بدون آوردن به زبان بسیار بگو:

 «اللّهُم اجعَلنی فی دِرعِکَ الحَصینَةِ الّتی تََجعَلُ فیها مَن تَشاءُ»“. إ ن شاء الله گشایش یابد.

 علاّمه انصاری فرمودند:من در مواقع گرفتاری های صعب و مشکلات لاینحلّ به این دستور عمل کردم و نتیجه های عجیب گرفتم.

 روزی مردی در بیابان در حال گذر بود که ندائی رااز عالم غیب شنید: « ای مردهرچه همین الآن آرزو کنی، به تو داده میشود.»

مرد قدری تأمل کرد، به آسمان نگاه کرد و گفت: میخواهم کوهی روبرویم قرار گرفته، به طلا تبدیل شود.

در کمتر از لحظه ای کوه به طلا تبدیل شد. ندا آمد: « آرزوی دیگرت چیست؟ »

مرد گفت: کور شود هرکه آرزو و دعای کوچک داشته باشد.

بلافاصله مرد کور شد!

امیرالمومنین علی علیه السلام:

ْ فَقُلْتُ لَكُمْ هَذَا أَمْرٌ ظَاهِرُهُ إِيمَانٌ وَ بَاطِنُهُ عُدْوَانٌ وَ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ آخِرُهُ نَدَامَةٌ …

 اين توطئه ظاهرش ايمان و باطن آن دشمني و كينه توزي است، آغاز آن رحمت و پايان آن پشيماني است، پس در همين حال به مبارزه ادامه دهيد.

 و از راهي كه در پيش گرفته ايد منحرف نشويد، و در جنگ دندان بر دندان فشاريد، و به هيچ ندايي گوش ندهيد.

 زيرا اگر پاسخ داده شوند گمراه كننده اند، و اگر رها گردند خوار و ذليل شوند، كه همواره چنين بود، اما دريغ!

شماها را ديدم كه به خواسته هاي شاميان گردن نهاديد، و حكميت را پذيرفتيد،

نهج البلاغه، خطبه ۱۲۲

امام صادق(علیه السلام):

زائرِ حسین(علیه السلام) وقتى به قصد زيارت از خانه‌اش خارج شد، سايه‌اش بر چيزى نمی‌افتد مگر اینکه آن چيز برايش دعا می‌کند و هنگامى كه آفتاب بر سرش بتابد، گناهانش را می‌سوزاند همان‌طور كه آتش هيزم را می‌سوزاند.

کامل الزیارت ، ص۲۷۹

امام صادق(علیه السلام):

خداوند بندگانی دارد که روز قیامت پروندۀ اعمالشان کاملاً خالی و سفید است. ملائکه از پروردگار می‌پرسند: چرا هیچ چیزی در پروندۀ اعمال اینها ثبت نشده است؟
خداوند می‌فرماید: اینها برخی از بندگان مخلص من هستند که آن‌قدر خلوص‌شان بالا بوده که وقتی کار خوبی انجام می‌دادند حتی دوست نداشتند ملائکه‌ای که اعمال را ثبت می‌کنند هم ببینند، فقط دوست داشتند خدا ببیند! لذا هر وقت اینها می‌خواستند کار خوب انجام دهند، خدا اجازه نمی‌داد ملائکه ببینند و ثبت کنند. اینها حساب‌شان با خود خداوند است. 

عدة الداعی و نجاح الساعی/ص207

از نخبگان باید در برنامه‌ریزی برای مسائل کشور استفاده کرد. برخی نخبگان به همراه فکر بلند، قدرت مدیریت هم دارند که باید از آن استفاده بشود.
 اگر از لحاظ علمی پیشرفت نکنیم، تهدید دشمنان تمدنی ما دائمی خواهد بود.
امروز دانش بشر یک مرزهایی دارد؛ نخبگان ما باید در جلو بردن مرزهای دانش سهیم باشند.
وجود دهها هزار نخبه، از یک منظر، نشانگرِ «تصویر صحیح و واقعی از کشور» و مایه خرسندی و احساس امید استبا بهره مندی از نخبگان قطعاً چارچوبهای برنامه‌ریزی برای مسائل کشور باید ارتقاء یابد و از دیدگاههای آنان استفاده شود.
از نظرات نخبگان جوان در بخش‌های مختلف از جمله نفت، استفاده و برای تبدیل اقتصاد نفتی به اقتصاد مستقل و دانش‌پایه و اقتصاد مقاومتی، برنامه ریزی شود
بهره گیری صحیح و مناسب از دانش و توانایی های نخبگان موجب پیشرفت علم و رسیدن به موضع عزت و اقتدار و کاهش آسیب پذیری ها خواهد شد.
اگر از لحاظ علمی پیشرفت کنیم، تهدید دشمنانِ تمدنی و سیاسی و اقتصادی ما دائمی نخواهد بود و کاهش خواهد یافت.
در قرون اخیر، سهم ما در جلو بردن مرزهای دانش بسیار کم بوده است و باید با استفاده از ظرفیت بالای نخبگان جوان کشور، مرزهای اکتشاف و دانش جهانی را توسعه دهیم
 ما 200 سال به‌خاطر بی‌اعتنایی به نخبگان و استعداد ایرانی از قافله‌ی علم دنیا عقب ماندیم.

ادامه »

عـــلامه طـباطــبایی (ره):

ای کاش من مـرثیه‌خــوان حضرت
ســـــیدالشهدا (ع) بودم من حاضرم
همه این سالیانی که مـشغول درس
و تالیف و فعالیت های علمی بوده‌ام
بدهــــم و ثواب یک جلسه مـرثیه
خوانی اباعـبدالله الحسین را به من
بدهــــــند.

عــرفان عــلامه ۲۶۷

امام علی علیه السلام:

ابِئسَ القَرینُ الغَضَبُ: یبدِى المَعائِبَ وَ یدنِى الشَّرَّ وَ یباعِدُ الخَیرَ ؛

خشم، بدترین همراه است:

 عیب ها را آشکار
 بدی ها را نزدیک
 و خوبی ها را دور می کند.

غررالحکم، ح ۴۴۱۷

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ،عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ،

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَ مَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ،اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ،وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

 امام صادق می فرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمی دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید و یک درجه مرتبه اش را بالا مى برد،

 وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند.

و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.

 ابن قولویه، کامل الزیارات ص۱۳۴