ابلیس ملعون،به خوبى مى دانست خوردن از آن درخت ممنوعه باعث مى شود که آدم و حوا را از بهشت بیرون کنند.

در این زمینه چند روایت وجود دارد :

1- روایتی میگوید که بعد از آن که شیطان به بهشت رفت ، در همان دهان مار، شروع کرد با آدم علیه السلام صحبت کردن - آدم هم خیال کرد سخن گو مار است.

مى گفت :اى آدم ! خدا نمى خواهد که شما براى همیشه در بهشت بمانید و هر کس از این درخت بخورد جاوید مى ماند.

آدم جواب داد:اى مار! این حرف که تو مى زنى،از غرور شیطان است.
شیطان هر چه وسوسه کرد، آدم نپذیرفت و با او مخالفت نمود.

وقتى شیطان از آدم مایوس شد پیش همسر آدم رفت،
گفت:آیا مى دانى چرا خداوند شما را از میوه این درخت منع کرده و گفته است نزدیک آن نشوید؟

 چون هر کس از آن بخورد یا فرشته مى شود و یا عمر جاویدان را به دست مى آورد.
سپس براى حق به جانبى خود، قسم هاى شدیدى خورد و گفت : من خیر خواه و دل سوز هستم ، خود را موظف مى دانم که شما را نصیحت کنم !!

حضرت آدم علیه السلام که هنوز تجربه کافى در زندگى را نداشت و تابه حال گرفتار دام هاى شیطان و خدعه و نیرنگ هاى دروغ او نشده بود، نمى توانست باور کند کسى این چنین قسم دروغ به خدا یاد کند، سرانجام تسلیم شد و فریب و نیرنگ شیطان در او اثر کرد و از میوه آن درخت خوردند.

درروایتی دیگر داستان اینگونه نقل شده :
که هنگامی که شیطان از آدم مایوس شد پیش همسرش حوا آمد و گفت :اى حوا! آیا مى دانى درختى که خداوند براى شما حرام کرده بود، اکنون برایتان حلال کرده ؟

ادامه »

یکی از شاگردان مرحوم آیت‌الله ‌العظمی بهجت نقل میکند از آقا پرسیدم : چطور می‌ شود امام زمان عجل الله را درک کرد؟

ایشان فرمودند: زیاد قرآن بخوانید و به قرآن زیاد نگاه کنید . از وقتی که این حرف را زدند ، قرآن خواندن روزانه ‌ام ترک نشده بود ، اما یک روز خیلی دلم گرفت.

با خودم گفتم در این مدت ، چرا نباید یک حس نزدیکی به امام زمان عجل الله داشته باشم؟

بعد از جلسه بدون اینکه من حرفی بزنم ، آقا برگشتندبه من گفتندچشم آدم باید مواظب باشه.

اگر کسی میخواد آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف رو ببینه ، بایدمواظب چشمش باشه که گناه نکنه.

سرم را انداختم پایین حساب و کتاب چشم ‌هایم خیلی وقت بود از دستم در رفته بود.

وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً( آيه ۸۳ سوره بقره)
با مردم به زبان خوش سخن بگوييد.

امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
يعنى با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش سخن بگوييد.

مؤمن، به هم‌مذهبان، روى خوش نشان مى‌دهد و با مخالفان، با مدارا سخن مى‌گويد تا به ايمان، جذب شوند و حتّى اگر نشدند، با اين رفتار، از بدى‌هاى آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش،پيشگيرى كرده است.

 مستدرك الوسائل،ج ۱۲، ص ۲۶۱

شیطان پاسخ داد: من از آدم برترم ،من از گوهر آتش آفریده شده ام و او از عنصر بى ارزش گل!
پس روا نیست که مثل من در مقابل او سجده کند!

خداوند هم به خاطر سرپیچى از دستور و سجده نکردن بر آدم فرمود:
از میان ملائکه و بهشت پرنعمت من بیرون شو!

هنگامی که دستور خارج شدن از بهشت براى وی صادر شد، ملائکه هم به او حمله کردند،
 او از ترس جان خود فرار کرد و خود را مخفى نمود.

بعد از آن، این فرمان از طرف خداوند به آدم وحوا ابلاغ شد:
«ای آدم، تو و همسرت در بهشت سکونت کنید و از نعمتهای بهشتی هر چه میخواهید بخورید، اما نزدیک این درخت نشوید که از ستمگران خواهید بود»

چگونه شیطان داخل بهشت شد؟

هنگامی که از جانب خدا خطاب آمد: اى اهل آسمان ها! من آدم و حوا را در بهشت منزل دادم و همه چیز را مباحشان کردم ، مگر بهشت جاودان را.

اگر نزدیک درختان آن شوند و از آنها بخورند از ظالمان خواهند بود و از آن جا بیرون خواهند شد.

 شیطان این خطاب را شنید و امیدوار شد پیش خود گفت : من آنها را از بهشت بیرون مى کنم!!
شیطان که همه بدبختیهای خود را از ناحیه آدم میدانست و کینه او را به سختی در دل گرفته بود، در صدد بود به هر شیوه ای که ممکن است موجبات گمراهی آدم و فرزندانش را فراهم کند.

 از ابن عباس اینگونه روایت شده :
بعد از آن که شیطان از بهشت بیرون شد، تصمیم قاطع گرفت که با هر نقشه و حیله اى که شده ، باز خود را به بهشت برساند و انتقام خود را از آدم بگیرد،

 فکر کرد که از راه معمولى و عادى وارد شود، دید نگهبانان بر در بهشت هستند مانع او مى شوند.

رفت کنارى و به انتظار ایستاد. اول طاووس را دید، از او خواهش کرد که او را داخل بهشت کند، قبول نکرد.

 در این بین ناگهان چشمش افتاد بر بالاى دیوار، دید مارى بالاى دیوار قرار دارد. (تا آن روز مار یکى از حیوانات زیبا و خوش رنگ بهشت بود، و مثل سایر حیوانات دیگر چهار دست و پا داشت).

ادامه »

همانا این اسلام ، دین خداوندی است که آن را برای خود برگزید ، و با دیده عنایت پروراند , و بهترین آفریدگان خود را مخصوص ابلاغ آن قرار داد .

پایه های اسلام را بر محبّت خویش استوار کرد و ادیان و مذاهب گذشته را با عزّت آن خوار کرد ، و با سربلند کردن آن ، دیگر ملّت ها را بی مقدار کرد ، وبا محترم داشتن آن ، دشمنان را خوار گردانید ،

و با یاری کردن آن دشمنان سرسخت را شکست داد ، و با نیرومندی ساختن آن ارکان گمراهی را درهم کوبید ،

وتشنگان را از چشمه زلال آن سیراب کرد و آبگیره های اسلام را پر آب کرد.

خطبه ۱۹۸

روزى پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله وسلم در حضور اصحاب به امیرالمومنین علیه السلام فرمود: دیشب چه عمل خیری انجام داده‌اى؟
آن حضرت اظهار داشت: پیش از آن كه بخوابم، هزار ركعت نماز به جا آوردم، حضرت رسول فرمود: چگونه؟! پاسخ داد:از شما شنیدم كه فرمودید:هر كس هنگام خوابیدن سه مرتبه بگوید:

 یَفْعَلُ اللهُ ما یَشاءُ بِقُدْرَتِهِ، وَ یَحْكُمُ ما یُریدُ بِعِزَّتِهِ 
او همانند كسى است كه هزار ركعت نماز خوانده است. حضرت رسول اکرم فرمودند: راست گفتى، حقا که چنین است.

مستدرك الوسائل، ج ۵، ص۴۹

آیت الله بهجت(ره) :

هر چه ما گشتیم ذکری بالاتر از “صلوات” پیدا نکردیم .
اگر کسی حال قرآن خواندن ندارد ، زیاد صلوات بفرستد.

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «عده‌ای از شیعیان فکر میکردند که امام عسکری (علیه‌السّلام) از راه پدرانش منصرف شده. امام عسکری(علیه‌السّلام) در نامه‌ای به آنها میفرمایند: «نیّت و عزم ما همچنان مستحکم است. ما دلمان به خوش‌نیّتی و خوش‌فکری شما آرام است.»؛ ببینید چقدر این نیروبخش است برای شیعیان… این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و پیروانش.»

منبع:

 کتاب همرزمان حسین(علیه‌السلام)، گفتار دهم، ص۳۴۶.

 شهادت امام حسن عسکری علیه السلام برهمگان تسلیت باد

ایاز ، غلام شاه محمود غزنوی پادشاه ایران در آغاز چوپان بود . وقتی در دربار سلطان محمود به مقام و منصب دولتی رسید ،

چارق و پوستین دوران فقر و غلامی خود را به دیوار اتاقش آویزان کرده بود و هر روز صبح اول به آن اتاق می‌ رفت و به آنها نگاه می ‌کرد و از بدبختی و فقر خود یاد می ‌‌آورد و سپس به دربار می‌ رفت . او قفل بزرگی در اتاق می ‌بست.

درباریان حسود که به او بدبین بودند خیال کردند که ایاز در اتاق گنج و پول پنهان کرده و به هیچ کس نشان نمی ‌دهد . به شاه محمود خبر دادند که او طلاهای دربار را در اتاقی برای خودش جمع و پنهان می ‌کند

سلطان میدانست ایاز مرد درستکاری است . اما گفت وقتی ایاز در اتاقش نیست بروید و همه طلاها و پولها را برای خود بردارید

نیمه شب ، چند نفر به اتاق ایاز رفتند . با شتاب قفل را شکستند و وارد اتاق شدند . اما هرچه گشتند چیزی نیافتند . فقط یک جفت چارق کهنه و یک دست لباس پاره آنجا از دیوار آویزان بود!

سرافکنده پیش شاه آمدند شاه گفت چرا دست خالی آمدید؟ گنج ها کجاست؟ آنها سرهای خود را پایین انداختند و معذرت خواهی کردند.

ادامه »

از امیرالمؤمنین نقل شده که ایشان فرمودند:

خداوند خطاب به جبرئیل فرمود: مقدارى خاک از زمین بیاور تا خلقى جدید به وجود آورم که افضل موجودات و اشرف آنها باشد.

جبرئیل به زمین آمد تا خاک بردارد، (طبق تذکر شیطان ) زمین نالید و او را به خداوند قسم داد که از آن خاک برندارد. ایشان هم برگشت داستان را گزارش داد.
بار دیگر میکائیل و بعد از او اسرافیل را فرستاد. باز زمین آنان را قسم داد، آنها هم با دست خالى برگشتند.

براى بار چهارم ، عزرائیل را فرستاد که حتما از خاک زمین بردارد. او که خواست خاک بردارد، باز زمین ناله کرد و او را قسم داد و هر چه ناله و فریاد نمود، تاثیر نکرد.

عزرائیل گفت : من از جانب خدا مأمورم تا کمى از خاک تو بردارم . او خاک را برداشت و برد که آدم را از آن ساختند.

از این رو، خداوند قبض روح آدم علیه السلام و اولادش را به دست عزرائیل داد،
 از این جهت ناله و گریه آنها هنگام جان دادن آدم در دل او اثر نمى کند و او مأموریت خود را انجام مى دهد.

وقتى آن خاک را با آب خالص و شور و تلخ و بى مزه ، مخلوط کردند و بعد از مدتى پیکر خاکى او را قالب زدند.

 شیطان قیافه او را مشاهده کرد و با خود گفت : این مخلوقى ضعیف است که از گل چسبنده به وجود آمده ، و توى او خالى است،
چیزى که توخالى باشد احتیاج به غذا دارد و به این ترتیب مى توان او را گمراه و منحرف نمود.

شیطان و قالب گلی آدم:

بعد از آنکه خداوند قالب آدم (علیه السلام) را از خاک وآب ،سرشت
او را بوجود آورد ،آن قالب را مانند کوه عظیمی کناری گذاشت.

ادامه »

امیرالمومنین على عليه السلام:

اَ لْكُفْرُ عَلى اَرْبَعِ دَعائِمَ: عَلَى التَّعَمُّقِ وَ التَّنازُعِ وَ الزَّيْغِ وَ الشِّقاقِ فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ يُنِبْ اِلَى الْحَقِّ، وَ مَنْ كَثُرَ نِزاعُهُ بِالْجَهْلِ دامَ عَماهُ عَنِ الْحَقِّ، وَ مَنْ زاغَ ساءَتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَةُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّيِّئَةُ وَ سَـكِرَ سُـكْرَ الضَّلالَةِ، وَ مَنْ شاقَّ وَ عُرَتْ عَلَيْهِ طُرُقُهُ وَ اَعْضَلَ عَلَيْهِ اَمْرُهُ وَ ضَاقَ عَلَيْهِ مَخْرَجُهُ؛

كفر، بر چهار پايه استوار است:
تُندرَوى، بگومگو، انحراف از حق و دشمنى ورزيدن.
كسى كه تُندروى كند، به حق نمى رسد
و كسى كه ناآگاهانه بگومگو كند، همواره از ديدن حقيقت، محروم است. 
و هر كس از حقْ منحرف گردد، خوبى را بدى و بدى را خوبى مى پندارد و از باده گمراهى مست مى شود. 
و كسى كه دشمنى بِوَرزد، راه ها برايش ناهموار و كارش سخت مى شود و راه نجات، بر او بسته مى مانَد.

نهج البلاغه، نامه 31

شیعیان میگویند در آیات قرآن ولایت علی(ع) اثبات شده، اما چرا آیات با صیغه جمع آمده در حالی که علی(ع) یک نفر است؟

نکته اول:

از جمله آیاتی که دلالت بر امامت و خلافت حضرت امام علی(ع) بعد از پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌کند، آیه ولایت است. خداوند در این آیه شریفه می‌فرماید: «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُون»

نکته دوم:

یکی از شبهه‌هایی که بر این آیه وارد شده این است که چرا «ألَّذینَ آمَنوا» به صورت جمع آمده در حالی‌که حضرت علی(ع) یک نفر بیشتر نیست؟

یکی از پاسخ‌ها این است که برخی از قرائن و شواهد نشان می‌دهد که علت جمع آمدن این عبارت، برای این است که این حکم، شامل دیگر امامان نیز بشود؛ یعنی این حکم به صورت کلی ذکر شده است. دلیل این سخن آن است که در آیه مذکور، به دلیل وجود کلمه «إنّما» در اول آیه، که برای حصر حکم نسبت به موضوع آمده، «ولایت» از آن جهت که ولایت است، منحصر به خدا، پیامبرش و «ألُّذینَ آمَنوا»؛ یعنی همه امامان(ع) شده است. هرچند بخش پایانی آیه به جهت این‌که در رکوع انگشتر به فقیر داد، در شأن امام علی(ع) می‌باشد.

اما همان ولایتی که برای حضرت علی(ع) وجود دارد، در امامان بعد از او نیز وجود دارد. شاهد قرآنی این مدعا، آیه «اولی ‌الامر» است. خداوند در این آیه می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم»؛
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پیروی  کنید. همچنین از پیامبر و صاحبان امر، اطاعت کنید.

این آیه که اطاعت از خدا و پیامبرش را مطرح کرده، در کنار پیامبر افرادی را به عنوان «اولی ‌الأمر» نام برده که همانند پیامبر(ص) باید از آنان اطاعت شود.

ادامه »

توضیحات کوتاه از آیت الله جوادی آملی در مقام و منزلت عرفانی دخت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام)

اطلاع رسانى دربارۀ نجاست در سه جا لازم است:

1. اگر مسجد يا حرم ائمه عليهم السلام نجس شود و خود شخص نتواند تطهير كند، بايد به كسانى كه مى‌ توانند اطلاع دهد تا آنان تطهير كنند. «١»

2. اگر ميزبان ديد كه غذا نجس است، بايد به ميهمان خبر دهد، ولى اگر ميهمان متوجۀ آن شد، لازم نيست به ديگران اطلاع دهد و فقط بايد خودش از خوردن آن خوددارى نمايد. «٢»

3.اگر كسى چيزى را به ديگرى مى‌فروشد يا عاريه مى ‌دهد و مى‌ داند كه او مى‌خواهد آن را براى خوردن و آشاميدن استفاده كند، بايد نجس بودن آن را اطلاع دهد. «٣»

پی نوشتها:
(١) . مجمع الرسائل، ج ١، ص ٤٣.
(٢) . همان، ص ٥٠.
(٣) . توضيح المسائل مراجع، ج ١، ص ٩٥.

به خاطر عبادتهای زیاد حارث در درگاه خداوند بود که به او مقامی عطا شد همانند فرشتگان و تا جائی بالا رفت که در زمره فرشتگان قرار گرفت.

او از این جایگاه به قدری احساس غرور و خود بزرگ بینی میکرد که با خود فکر میکرد:
اگر یک روز جایگاه من را به کسی دیگر واگذار کنند من از او اطاعت نمیکنم.

در روایت آمده که این امتیاز و افتخار بخاطر آن به او رسید که شش هزار سال خداوند تبارک و تعالی را عبادت و بندگی کرده بود .

ابلیس از جنس فرشتگان نبود اما فرشتگان او را فرشته میدانستند و نمیدانستند او از جنس آنها نیست،
ولى خداوند متعال میدانست که چنین نیست.

 این جریان ادامه یافت تا در جریان سجده بر آدم، راز پنهان ابلیس آشکار گشت.

روزی ملائکه در لوح دیدند که به زودی یکی از مقربان درگاه الهی به نفرین ابدی گرفتار خواهد شد…

پس از حارث با اصرار خواستند که آنها را دعا کند که هیچ یک از ایشان به این بلا مبتلا نشود.
وی در جواب گفت: این قضیه به من و شما مربوط نیست.

ملائکه باز اصرار کردند. او نیز دعا کرد و گفت: خدایا! ایشان را ایمن گردان، ولی خودش را به سبب غروری که داشت، فراموش کرد.

ادامه »