روزی جبرئیل در خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله مشغول صحبت بود که حضرت علی علیه السلام وارد شد. جبرئیل چون آن حضرت را دید برخاست و شرائط تعظیم به جای آورد .

 پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود :

یا جبرئیل ! از چه جهت به این جوان تعظیم میکنی ؟

 عرض کرد : چگونه تعظیم نکنم که او را بر من ،حق تعلیم است !!

 فرمود : چه تعلیمی ؟؟

 عرض کرد : در وقتی که حق تعالی مرا خلق کرد از من پرسید : تو کیستی و من کیستم ؟ من در جواب متحیٓر ماندم ، و مدتی در مقام جواب ساکت بودم که این جوان در عالم نور به من ظاهر گردید ، و اینطور به من تعلیم داد که بگو :

ادامه »

با اين حال خداوند از من خشنود نخواهد شد ؛ مگر فرمان او را در حقّ على به شما ابلاغ كنم . آن‌‌گاه پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم چنين خواند: « اى پيامبر! آن‌‌چه از سوى پروردگارت بر تو فرود آمده » (مائده / ۶۷) در حقّ على، « ابلاغ كن وگرنه رسالت او را انجام نداده‌‌اي و البتّه خداوند تو را از آسيب مردمان ، نگاه مي دارد» . (مائده / ۶۷) هان مردمان! بدانيد اين آيه درباره‌‌ي اوست . ژرفاى آن را بفهميد و بدانيد كه خداوند او را سرپرست و امام شما قرار داده و پيروى‌‌اش را بر مهاجران و انصار واجب كرده و بر پيروان آنان در نيكى، و بر صحرانشينان و شهروندان، و بر عجم و عرب و آزاده و برده و كوچك و بزرگ و سفيد و سياه و هر يكتاپرست ؛ اجراى گفتار و فرمانش لازم، امرش نافذ، ناسازگارش رانده، پيرو و باوركننده‌‌اش در مهر است . البتّه كه خداوند، او و شنوايان سخنش و پيروان راهش را آمرزيده است.

خدمت به پدر مادر

 جوانی به محضر رسول خدا (ص)رسید و عرض کرد: ای رسول خدا! خیلی مایلم در راه خدا بجنگم.

 حضرت فرمود: در راه خدا جهاد کن؛ اگر کشته شوی زنده و جاوید خواهی بود و از نعمت های بهشتی بهره مند می شوی و اگر بمیری، اجر تو با خداست.

 چنانچه زنده برگردی، گناهانت بخشیده شده و مانند روزی که از مادر متولد شدی، از گناه پاک می گردی.

جوان عرض کرد: ای رسول خدا! پدر و مادرم پیر شده اند و می گویند: ما به تو انس گرفته ایم و راضی نیستند من به جبهه بروم.

پیامبر (ص) فرمود: در محضر پدر و مادرت باش. سوگند به آفریدگارم! یک شبانه روز در خدمت پدر و مادر بودن، بهتر از یک سال جهاد در جبهه جنگ است.

    بحار الانوار، ج 74، ص 52.

امام صادق(علیه السلام) فرموده اند:

صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْیَا لَکَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِکَ وَ صِیَامُهُ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر…». 

روزه عید غدیر خم برابر است با روزه عمر دنیا، اگر انسانی زندگی کند سپس تمام طول دنیا روزه گیرد برای او ثواب آن است. و روزه آن در نزد خدای بزرگ و بلند مرتبه در هر سال برابر است با صد حج تمتع و صد حج عمره قبول شده و آن عید بزرگ خداوند است.

    بحارالأنوار،مجلسی، ج37،ص156ح40

کلبی روایت کرده است:

چون فتنه ی جمل به پا شد، علی(ع) تصمیم گرفت برای جلو گیری از آن به بصره رود، و آنجا برخاست و برای مردم خطبه خواند و پس از حمد و ثنای خداوند و درود بر رسول خدا(ص) فرمود:

ان الله لما قبض نبیه، استاثرت علینا قریش بالامر، و دفعتنا عن حق نحن احق به من الناس کافه، فرایت ان الصبر علی ذلک افضل من تفریق کلمه المسلمین، و سفک دمائهم. و الناس حدیثو عهد بالاسلام، و الدین یمخص مخص الوطب، یفسده ادنی وهن، و یعکسه اقل خلف».

چون خداوند پیامبرش را نزد خویش برد، قریش با خودکامگی بر ضد ما به پا خاست و ما را از حقی که بدان از همگان سزاوار تر بودیم باز داشت. پس چنان دیدم که شکیبایی و بردباری بر آن بهتر از پراکنده ساختن مسلمانان و ریختن خون ایشان است.
زیرا، مردم تازه مسلمان بودند و دین همچون مشک آکنده از شیر بود که کمترین غفلتی آن را تباه می کرد، و کوچکترین تخلفی آن را واژگون می ساخت». 

با توجه به صراحت گفتاری امیر مومنان حضرت علی(ع) می توان گفت: که حضرت مسایل زود گذر را فدای مسایل اساسی کرده است؛ و وحدت مسلمانان و پایندگی اسلام را بر دیگر امور مقدم داشته و با تدبیر بی نظیر خود کشتی طوفان زده اسلام را به ساحل نجات هدایت و رهبری کرده است.

 منبع:
شرح ابن ابی الحدید، جلد 1، صفحه308

کاروان پارالمپیکی شهدای منا

افتخار آفریدید و ملت عزیز را خرسند کردید. آوازه‌ی شهیدان مظلوم منا را در فضای جهان پخش کردید. لباس مبارک احرام را به رخ دشمنان شعائر اسلامی کشیدید.
صمیمانه قدردانی و تشکر میکنم. امیدوارم در تقیّد به ضوابط شرعی مانند همیشه با اعتماد به‌نفسی که شایسته‌ی شما است ظاهر شوید.

سانحه‌ی دردناک برای جانباز و رزمنده‌ی ورزشکار، بهمن گلبادنژاد عزیز مرا متأسف و متأثر کرد.
سیدعلی خامنه‌ای
۲۹ شهریور ۹۵

شبلی عارف معروف؛ به مسجدی رفت كه دو ركعت نماز بخواند. در آن مسجد كودكان درس می خواندند و وقت نان خوردن كودكان بود. دو كودك نزدیك شبلی نشسته بودند.
یكی پسر ثروتمندی بود و دیگری پسر فقیری. 
در زنبیل پسر ثروتمند پاره ای حلوا بود و در زنبیل پسر فقیر نان خشك. پسر فقیر از او حلوا میخواست.
آن كودك می گفت: اگر خواهی كه پاره ای حلوا به تو دهم، سگ من باش و چون سگان بانگ كن.
آن بیچاره بانگ سگ كرد و پسر ثروتمند پاره ای حلوا بدو می داد. باز دیگر باره بانگ میكرد و پاره ای دیگر می گرفت. همچنین بانگ می كرد و حلوا می گرفت.
شبلی در آنان می نگریست و می گریست. كسی از او پرسید:
ای شیخ تو را چه رسیده است كه گریان شده ای؟
شبلی گفت: نگاه كنید كه طمع كاری به مردم چه رسانَد؟
اگر آن كودك بدان نان تهی قناعت می كرد و طمع از حلوای او برمی داشت، سگ همچون خویشتنی نمی شد…. 

حرف هايي كه ميزنيم،،،، دست دارند!
دست های بلندی كه گاهی،
گلويی را می فشارند
و نفس فرد را می گيرند !!!

حرف هايي كه ميزنيم،،،پا دارند !!!
پاهای بزرگی كه گاهی،
جايشان را روی دلی مي گذارند
و برای هميشه مي مانند 

پـــــس

مراقب حرفهايي كه ميزنيم باشيم .

سنجیده سخن گفتن از سکوت هم دشوارتر است!!!

همانطور كه بداخلاقى با ديگران مى تواند در كاهش عمر انسان تأثير داشته باشد، داشتن اخلاق نیکو می تواند باعث زیادی عمر شود.

 از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود:
«الْبِرُّ وَحُسْنُ الْخُلْقِ يُعَمِّرانِ الدِيارَ وَيَزِيدانِ فِى الْاَعْمارِ؛(1)

كار نيك و خوى نيك، سرزمينها را آباد و عمرها را زياد مى كند.»

 روزى مردى از دست اخلاق همسرش به امام صادق علیه السلام شكايت كرد و حضرت از او خواست تا همسرش را نزد او آورد.
وقتى او آمد، امام از بداخلاقى اش جويا شد. وى شروع به ناسزاگويى به شوهرش كرد و در اين حال، امام صادق علیه السلام فرمود:
 «اگر به اين منش و رفتار خود ادامه دهى، سه روز بيش تر زنده نخواهى ماند.» زن در جواب گفت: «هر چه بادا باد! نمى خواهم او را هيچ وقت ببينم.» در اين حال، حضرت به مرد فرمود:
 «دست همسرت را بگير و برو كه بيش از سه روز با او زندگى نخواهى كرد!» پس از سه روز شوهر وى نزد امام صادق علیه السلام آمد و حضرت از حال همسرش پرسيد و مرد گفت:
«به خدا» قسم، هم اكنون دفنش كردم!» (2)

كافى، ج 3، ص 160، ح 8.
ميزان الحكمه، ج 1، ص 474، ح 1666.

 عبد الله بن جعفر گويد:علي بي ابي طالب(ع)،كلمات فرج را براي من تلقين كرد وبه من خبر داد كه پيامبر خدا(ص)آنها را به حضرتش تلقين كرده ودستور داده كه هرگاه گرفتار شود،ياسختي پيش آيد بگويد:

لَا إلِهَ إلَّا اللهُ الحَلِيمُ الكَرِيْمَ، لَا إلِهَ إلَّا اللهُ العَلِيُّ العَظِيْمُ،سُبْحَانَ اللهِ وَتَبَارَكَ اللهُ،رَبُّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبُّ العَرْشِ العَظِيْمِ،وَالحَمْدُ للهِ رَبِّ العَالَمِيْنَ.

     مكارم الاخلاق:ص351

عارفی را پرسیدند:
از اینجا تا خدا چه مقدار “راه” است؟
فرمود: “یک قدم”
گفتند: این یک قدم کدام است؟
فرمود: “پا بگذار روی خودت”

  اعوذُ باللهِ مِن نَفسی

در آیه قرآن می خوانیم :« فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ؛
براى هر قوم و جمعيّتى، زمان و سرآمد (معيّنى) است . هنگامى كه سرآمد آن ها فرا رسد، نه ساعتى از آن تأخير مى ‏كنند، و نه بر آن پيشى مى‏ گيرند.»
از معصوم (ع) سؤال كردند که بعضى از اموات و مردگان را مى‏بينيم چشم آن ها باز است و بعضى بر هم و بسته است. كدام يك علامت سعادت و شقاوت است .حضرت فرمود: آن كه چشمش باز است، موقعى كه مرگ آمد، چشمش باز بود. مهلت نداشت كه چشمش را بر هم گذارد . آن كه چشمش بر هم و بسته است، موقعى كه مرگ آمد، چشمش بر هم بود. مهلت نداشت چشم را باز كند.  سوره ی اعراف،آيه 34.
   

  طيب البيان في تفسير القرآن، ج‏10، ص 68

www.pasokhgoo.ir

خداوند در آیه 3 مائده می فرماید:

« امروز کافران از ( زوال) آیین شما مایوس شدند ،بنابراین از انها نترسید و از ( مخالفت) من بترسید.امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین( جاودان )شما پذیرفتم»

روزی که آیه شریفه از آن سخن می گوید دارای چهار ویژگی مهم است:

1.روزی است که باعث یاس و ناامیدی کفار شد

2.روزی است که مایه اکمال دین شد

3.روزی است که خداوند نعمتش را بر مسلمانان تمام کرد

4.روزی است که خداوند راضی شد که دین اسلام دین همیشگی مردم باشد.

ادامه »

آیت الله جوادی آملی می فرماید دو نوع نماز داریم:

  یکی نماز ملفوظ است
یعنی نمازی که انسان فقط الفاظ را می خواند و نمازش در محدوده الفاظ است.

یکی نمازمقبول است

یعنی نمازی که انسان را از گناه دور نگه می دارد

1. خداوند در قرآن می‌فرماید:

ان الصلاه تنهی عن الفحشاء والمنکر

 راه تشخیص نماز مقبول از نماز ملفوظ

اگر نماز صبح توانست تا ظهر انسان را از گناه حفظ کند این نماز مقبول است، اگر نماز ظهر و عصر توانست تا شب انسان را دور از گناه نگه دارد، چنین نمازی، نماز مقبول است وگرنه نمازی که بعدش گناه انجام شود، نماز ملفوظ است.

رسول خدا «صل الله علیه و آله» فرمود: اگر مردم می دانستند که علی «علیه السلام» از چه زمانی امیرمؤمنان نامیده شد هرگز فضائل او را انکار نمی کردند.
‌
وی آنگاه این لقب گرفت که آدم میان روح و جسد بود و هنوز آفرینش او کامل نگشته بود، و آنگاه که خداوند در عالم ذر از آفریدگان اقرار گرفت و فرمود:

آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: “چرا” فرمود: من پروردگار شما هستم، و محمد پیامبر شماست، و علی امیر شما.

     منبع: ینابیع المودة، ج ۲، ص ۶۳

یک پروانه و یک گل…اماچیزی که خدا در عوض به اوبخشیدیک کاکتوس و یک کرم بود؛
مرد غمگین شد.باخود اندیشید:
خدا بندگان زیادی داردبایدبه همه ی آنها توجه کندوتصمیم گرفت دراین باره سوالی نپرسد.
بعدازمدتی مرد در کمال ناباوری مشاهده کرد که از آن کاکتوس زشت وپراز خار گلی بسیار زیبا روئیده است و آن کرم زشت تبدیل به پروانه ای زیبا شده است.

راه خدا همواره بهترین راه است اگر چه بنظر ما غلط بیاید؛آنچه می خواهید همیشه آنچه نیست که نیاز دارید اگر چیزی از خدا خواستید و چیز دیگری دریافت کردید به او اعتماد کنید..
“خارهای امروز گل های فردایند”

امام رضا علیه السلام فرمودند:
مَثَل مومنین در قبول ولایت امیرالمومنین علیه السلام در روز غدیر خم، مَثَل فرشتگان درسجده بر حضرت آدم علیه السلام است،ومَثَل کسانی که در روز غدیر از ولایت امیرالمومنین علیه السلام سر باز زدند،مَثَل شیطان است

    اقبال الاعمال، ص778

امام صادق “علیه السلام” از پدر بزرگوارش امام باقر “علیه السلام” نقل کرد که فرمودند:
شیطان، دشمن خدا، چهار بار ناله کرد:
_روزی که مورد لعن خدا واقع شد .

_روزی که به زمین هبوط کرد.

_ روزی که پیامبر اکرم “صلی الله علیه وآله” مبعوث شد.

_روز عید غدیر خم

   قرب السناد ،ص 10

قبل از پرداختن به جواب، لازم است، مقدمه اي بيان شود. و آن اين كه، خداوند، انسان را به نيروهاي مختلفي مجهز ساخته و استعدادهاي گوناگوني به او داده، تا در مسير تكامل، كه هدف آفرينش است، به او كمك كند، از اين نظر انسان همانند گياهان و يا انواع جانداران است كه نيروها و غرائز لازم، براي رسيدن به اين هدف در اختيارشان، گذارده شده است. با اين تفاوت كه انسان با ارادة خود و آزادانه، تصميم مي گيرد، ولي حيوانات و گياهان، بي اختيار به سوي هدفشان، پيش مي روند. از اين روي، قوس صعودي تكامل انسان، قابل مقايسه با جانداران ديگر نيست. به اين ترتيب، از نظر خلقت و آفرينش و تكوين، انسان را مجهّز به عقل و استعدادها و نيروهاي لازم، براي پيمودن اين صراط مستقيم، كرده است.
از سوي ديگر، خداوند، پيامبران را با وحي آسماني و تعليمات كافي و قوانين مورد نياز انسان، فرستاده است، تا از نظر شرايع، راه را از چاه، مشخص كرده و با بيان هاي گوناگون او را تشويق به پيمودن اين راه كنند، و از مسيرهاي انحرافي باز دارند. چنان چه در آيه 12 از سوره ليل مي فرمايد: «بر ما است كه انسان را هدايت كنيم». سپس از آنجا كه راههاي انحرافي، فراوان است، به انسان هشدار مي دهد، و مي گويد: «بعضي از اين راهها، منحرف و بيراهه است» (سوره نحل، آيه 9).[1]

ادامه »