نگاه انسان مؤمن به نفس خودش مانند نگاه به یک همسایه خائن است.

امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: الْمُؤْمِنُ لايُمْسى وَ لا يُصْبِحُ الّا وَ نَفْسُهُ ظَنونٌ عِنْدَهُ
مؤمن خصلتش اين است: صبحى را به شام نمى‌برد و شبى را به صبح نمى‌آورد مگر اينكه نفسش مورد بدگمانى اوست، هميشه با يک نوع بدگمانى به نفس خود نگاه مى‌كند، مثل آدمى كه همسايه خائنى داشته باشد كه به او اعتماد ندارد و دائماً در فكر اين است كه اين همسايه خيانتى نكند.

على عليه السلام مى‌گويد: مؤمن بايد هميشه به نفس خودش به‏ چشم يک خائن و كسى كه نمى‌شود به او اعتماد كرد و مورد بدگمانى و بدبينى است نگاه كند. سعدى مى‌گويد:

مرا شيخ داناى مرشد شهاب
دو اندرز فرمود بر روى آب‏
يكى اينكه در نفس خوشبين مباش
دگر اينكه در غير بدبين مباش‏

 استاد مطهری، فلسفه اخلاق‏، ص120

آيت الله بهجت (ره) :

محبت و ولایت اهل بیت(ع)خود یک عمل است و واجب بلکه از اعظم طاعات و واجبات است ،.

 محبت،هر قدر رتبه اش بیشتر باش ، اثر آن در اعمال دیگر بیشتر خواهد بود.

در قرآن شریف می فرماید “الا المودة فی القربی"اگر چیز دیگری غیر از مودت اهل بیت(ع)برای مردم نافع تر بود،بیان می شد.

البته ما متاسفانه به آنان محبت داریم اما در راه و مکتب آنان نیستیم لذا مثل آنان نماز نمی خوانیم و مثل آنان حج به جا نمی آوریم.]

در محضر بهجت،ج.1،ص.212

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

 لایَرجُونَّ اَحدُ مِنکُم اِلاّ رَبَّهُ وَ لایُخافنَّ إلاّ ذَنبَهُ

هیچ یک از شما جز به پروردگارش امید نبندد و جز از گناهش نترسد. (نهج البلاغه، حکمت ۷۹)

شرح حدیث :
انسان در زندگی میان «خوف» و «رجا» زندگی می کند.

گاهی امید به این و آن سبب می شود کارهایی باب میل آنان انجام دهد و ترس از برخی عواقب و اشخاص سبب می شود کارهایی را ترک کند.

موعظه ی حضرت امیر (علیه السلام) این است که در محور این بیم و امید خدا را قرار دهیم. اگر امید می بندیم، به او ببنیدم و اگر می ترسیم، از قهر و غضب و کیفر او نسبت به گناهانمان بترسیم. این جلوه ای از توحید ناب است.

همین است معنای توحید و بس امید به غیر خدا انسان را به ریا و تظاهر و نفاق می کشد ترس از غیر خدا هم انسان را از خدا غافل می سازد

ترس از گناه خویش یعنی ترس از کیفری که نتیجه ی گناهان ماست و خدا عادل است و حسابگر
اگر بخواهد با دقت محاکمه کند و عادلانه رأی دهد، کیست که بتواند از عدالتش بگریزد؟

منبع:
حکمت های علوی و ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام جواد محدثی، انتشارات آستانه قدس رضوی، چاپ سوم ۱۳۹۱

از حاتم طایی پرسیدند: بخشنده تر از خود دیده ای؟
گفت: آری مردی که دارایی اش تنها دو گوسفند بود، یکی را شب برایم ذبح کرد. از طعم جگرش تعریف کردم، صبح فردا جگر گوسفند دوم را نیز برایم کباب کرد.
گفتند: تو چه کردی؟
گفت: پانصد گوسفند به او هدیه دادم.
گفتند: پس تو بخشنده تری؟
گفت: نه!
چون او هرچه داشت به من داد اما من اندکی از آنچه داشتم به او دادم.

حاج آقا دولابی(ره):

لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ…

وقتی چیزی به شما می دهند خوشحال نشوید و وقتی از شما میگیرند پکر نشوید…

اگر با مشیت خدا آشنا شوید و به حکمت خدا عقیده داشته باشید، غصه های دنیا کنار می رود… شد شد، نشد نشد.

در هر حال میگوییم چشم.

علامه طباطبائى (ره):

 حقيقت ترس از خدا همانا ترس آدمى از اعمال زشت خويش است كه باعث مى‏ شود خداوند از انزال رحمت و خير خود ، امساك و خوددارى كند،

( مراجعه کنید به سوره انفال،آیه2-سوره زمر،آیه23 )

 بنابراين هر وقت كه دل آدمى به ياد خدا بيفتد

1. اولين اثرى كه از خود نشان مى‏ دهد اين است كه ملتفت قصورها و تقصيرها و گناهان خود گشته، آن چنان متاثر شود كه عكس العملش در جوارح، لرزه اندام باشد.

2. دومين اثرش اين است كه متوجه پروردگارش مى ‏شود كه هدف نهايى فطرت اوست، و در نتيجه خاطرش سكون يافته و بياد او دلش آرامش مى‏ يابد.(سوره رعد،آیه28)

 تفسير الميزان ،ج‏11،ص‏485.
 علامه طباطبائى رضوان الله علیه

از وصایای امام علی علیه السلام به “کمیل بن زیاد":
ای کمیل! 

شیفته کسانی که نماز طولانی می خوانند و مدام روزه می گیرند و صدقه می دهند و گمان می کنند که آدمهای موفقی هستند، مباش و فریب آنها را نخور.
زیرا ممکن است که به این عبادات “عادت” کرده باشند یا بخواهند عمداً مردم را فریب دهند.

ای کمیل! 

شیطان وقتی قومی را دعوت به گناهانی مثل زنا، شراب خواری، ریا و آنچه شبیه این گناهان است می نماید، عبادات زیاد را با طول رکوع و سجود و خضوع و خشوع پیش آنان محبوب می گرداند. 
وقتی خوب آنها را به دام انداخت، آنگاه آنان را دعوت به ولایت و دوستی پیشوایان ظلم و ستم می نماید.

بحارالانوار، جلد 84، صفحه 229

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله :

نشانه هاي انسان صبور سه چيز است:
1- كسل و خسته نمي شود.
2- بي قراري نمي کند.
3- از پروردگارش شكايت نمي كند

چون وقتي كسل شود، حقوق را ضايع و تباه خواهد كرد و هنگامي كه بي قراري کند، سپاسگزاري نمي كند و وقتي از پروردگارش شكايت كند، گناه خواهد كرد.

 بحارالانوار ج۱۷ص۸۶

محاكمه كردن خود
از محاكمه كردن دیگران
خیلی مشكلتر است ..

اگر توانستی
در موردخودت قضاوت
درستی بكنی،،،،

معلوم می شود یك فرزانه ی
تمام عیاری

 امام حسن مجتبی علیه السلام:

أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنْ نَصَحَ لِلَّهِ وَ أَخَذَ قَوْلَهُ دَلِيلًا هُدِيَ لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‏ وَ وَفَّقَهُ اللَّهُ لِلرَّشَادِ وَ سَدَّدَهُ لِلْحُسْنَى فَإِنَّ جَارَ اللَّهِ آمِنٌ مَحْفُوظٌ وَ عَدُوَّهُ خَائِفٌ مَخْذُولٌ فَاحْتَرِسُوا مِنَ اللَّهِ بِكَثْرَةِ ِ الذِّكْر

هان اى مردم! كسى كه براى خدا نصیحت كند و كلام خدا را راهنماى خود گیرد، به راهى پایدار رهنمون شود و خداوند او را به رشد و هدایت موفّق سازد و به نیكویى استوار گرداند، زیرا پناهنده به خدا در امان و محفوظ است و دشمن خدا ترسان و بی یاور است و با ذكر بسیار خود را از [معصیت خداى] بپایید.

تحف العقول ص 227

عصر خلافت امام علي علیه السلام بود، آن حضرت روزي در مسجد كوفه در حضور جمعيت بالاي منبر رفت، پس از حمد و ثنا فرمود:

اي مردم! گناهان بر سه گونه اند:

1- گناهي كه آمرزيده شده است

2- گناهي كه آمرزيده نشده است

3- گناهي كه بر صاحبش، هم اميد بخشش داريم و هم ترس عدم بخشش.

حبه عرني عرض كرد: اي امير مؤمنان! آنها را براي ما شرح بده.

امام علي (علیه السلام) فرمود:

گناهي كه آمرزيده است:

آن گناهي است كه خداوند بنده اش را به خاطر آن به بلاها مبتلا و مجازات كند، پس خداوند بردبارتر و كريم تر از آن است كه بنده اش را دو بار مجازات نمايد.

اما گناهي كه آمرزيده نشود:

 عبارت است از ستمهايي كه بعضي از انسانها بر بعضي مي كنند،

خداوند به خودش سوگند ياد كرد و فرمود: به عزت و عظمتم سوگند كه ظلم هيچ ظالمي (بدون مجازات) از من نگذرد، گرچه آن ظلم، زدن مشتي به مشتي، يا ماليدن دستي به دستي (براي هوسراني) و يا شاخ زدن شاخداري به بي شاخ باشد.

پس خداوند براي بندگان، از يكديگر قصاص مي گيرد، تا ستمي از كسي (بدون مجازات) نماند، سپس خداوند در روز قيامت آنها را براي حساب رسي زنده كند.

  اما گناه سوم:

 گناهي است كه خداوند آن را پوشانده است و توبه را بر صاحبش ارزاني فرموده است و گنهكار به گونه اي شده كه از گناهان خود ترسان و به رحمت خدا، اميدوار است، ما براي چنين گنهكاری، همان حال را داريم كه خودش همان حال را دارد كه عبارت از ترس از عذاب و اميد به رحمت الهي باشد…

اصول کافی، باب في ان الذنوب ثلاثة، حديث 1، ص 443 - ج 2.

 حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) :

خوشبخت ترين مردم كسى است كه فضل و مقام ما را بشناسد و به وسيله ما به خدا نزديك شود.

در دوستى ما يكدل و مخلص باشد و به آنچه ما بدان فرا خوانديم عمل كند و از آنچه ما نهى كرديم دست بردارد.

چنين كسى از ماست و در سراى ماندگارى و بهشت با ماست..

 غررالحكم، ح ۳۲۹۷

مرد گرفتاري پيش امام حسن(ع) آمد. امام(ع) فوري آماده شد و براي حل مشکل، با آن مرد راهي شد.

بين راه به امام حسين(ع) رسيدند که نماز مي خواند. امام حسن(ع) فرمودند: چه طور از برادرم غفلت کردي و پيش او نرفتي؟

مرد پاسخ داد: مي خواستم بروم اما شنيدم معتکف شده است، براي همين مزاحمشان نشدم.

امام حسن(ع) فرمودند: اگر توفيق پيدا مي کرد نياز تو را برآورده کند، برايش بهتر از يک ماه اعتکاف بود.

داستان راستان ،شهیدمطهری

آیت الله بهاءالدینی فرمودند:

اگر زنان چادری می خواستند نشانشان می دادم عرقی که در فصل گرما به خاطر حفظ حجاب می ریزند, دانه دانه اش خورشید است. شما خورشید خدا هستید.

و ایشان این روایت را از ثواب الاعمال نقل می کردند عرقی که زن زیر چادر می ریزد سه جا برای او نور می شود:
 در درون قبر
 در برزخ
 در قیامت

و اگر زنان بی حجاب از من می خواستند همین الان نشانشان می دادم که این موی سر که به نامحرم نشان می دهند آتش است. آنها در آرایش زیبایی نیستند، بلکه در آرایش آتش هستند.

?‍ @mojtahedie ⇜ورود◆

 قلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ

سوره نور آیه 30

به مردان مؤمن بگو: چشمان خود را(از نگاه به نامحرم) فروگیرند و دامن خود را حفظ نمایند.

 تفسیرآیه:
مراد از «غض بصر» بستن چشم نیست، بلکه پایین آوردن نگاه است، به گونه ای که انسان نامحرم را ببینند.

و مقصود از"فروج” در این آیه، بر اساس روایات، حفظ از نگاه است.
بر اساس روایتی نقل شده:

تمام چشمها در قیامت گریان است مگر سه چشم:
 چشمی که از ترس خدا بگرید، چشمی که از گناه بسته شود و چشمی که در راه خدا بیدار بماند.

 امام علی علیه السلام فرمود: چشم، دل را بدنبال خود می کشد. چشم، کمینگاه شیطان است. و چشم پوشی بهترین راه دوری از شهوات است.

(تفسیر نور، تفسير كنزالدقائق، تفسیر روح البیان) 

نکته:

عفت وتقوای چشم درزمان ما مصادیق بیشتری دارد اعم از پرهیز از نگاه به تصاویرو فیلم های مستحجل تافروبستن چشم از ازدیدن زنان و مردان بی حجاب در کوچه و بازار.
 چشم چرانی و بی عفّتی، مانع رشد معنوی انسان است. گناه را از سرچشمه جلوگیری کنیم و تقوا را از چشم شروع کنیم. و چشم پاک، مقدّمه پاکدامنی است.

بسم الله الرحمن الرحیم
حادثه‌ی تروریستی روز دوازدهم ماه مبارک رمضان در مرقد امام راحل و در مجلس شورای اسلامی، که به شهادت تعدادی از عزیزان روزه‌دار و زخمی شدن جمع بیشتری انجامید، نشانه‌ی آشکاری است از کینه و دشمنی خباثت‌آلود مزدوران استکبار با ملت شریف ایران و با هر آنچه مربوط به انقلاب و نظام اسلامی و رهبر فقید عظیم‌الشأن آن است.
این‌گونه جنایات که حاکی از خباثت و در عین حال، حقارت مباشران و نیز آمران و مسببان آن است، بسی کوچکتر از آن است که در عزم ملت ایران خللی ایجاد کند.
نتیجه‌ی قطعی این‌ها چیزی جز افزایش نفرت از دولت‌های آمریکا و عوامل آنان در منطقه همچون سعودی نیست.
ملت ایران، متحد و با عزم راسخ به پیش خواهد رفت ان‌شاءالله.
یاد شهیدان این حادثه را گرامی می‌دارم و به خانواده‌های آنان تبریک و تسلیت عرض می‌کنم و بهبود مجروحان و آسیب دیدگان را از خداوند متعال مسألت می‌کنم.
سید علی خامنه‌ای
۱۹ خرداد ۱۳۹۶

در بنی اسرائیل عابدی بود که او را جریح می گفتند در صومعه خود عبادت خدا می کرد. روزی مادرش به نزد او آمد در وقتی که نماز می خواند، او جواب مادر را نگفت. بار دوم مادر آمد و او جواب نگفت. بار سوم مادر آمد و او را خواند جواب نشنید.

 مادر گفت از خدای می خواهم ترا یاری نکند! روز دیگر زن زناکاری نزد صومعه او آمد و در آنجا وضع حمل نمود و گفت: این بچه را از جریح بهم رسانیده ام.

 مردم گفتند: آن کسی که مردم را به زنا ملامت می کرد خود زنا کرد. پادشاه امر کرد وی را به دار آویزند.

 مادر جریح آمد و سیلی بر روی خود می زد. جریح گفت: ساکت باش از نفرین تو به این بلا مبتلا شده ام.

 مردم گفتند: ای جریح از کجا بدانیم که راست می گوئی؟ گفت: طفل را بیاورید، چون آوردند دعا کرد و از طفل پرسید پدر تو کیست؟ آن طفل به قدرت الهی به سخن آمد و گفت: از فلان قبیله، فلان چوپان پدرم است.

 جریح بعد از این قضیه از مرگ نجات پیدا کرد و سوگند خورد که هیچگاه از مادر خود جدا نشود و او را خدمت کند

نمونه معارف 2/548 - حیوة القلوب 1/482

 میدونستید خدا برای کار نکرده هم ثواب میده؟
البته به شرطی که…

 وقتي كه مؤمن در روز قيامت در پيشگاه خداوند نگاه داشته ميشود،
خداوند به فرشته‌ها ميگويد:

 نامه‌هايي كه در آنها اعمالی که این مومن انجام نداده ولی ثبت شده را بياوريد.

 مؤمن آن نامه‌ها را ميخواند و ميگويد:

به عزتت سوگند كه من هيچ يك از اين كارها را انجام نداده‌ام.

 خدا ميفرمايد: راست مي‌گويي، همين كه نيت آنها را كردي ما برايت نوشتيم،
سپس پاداش آنها را به او مي‌دهند.

مشكيني، درسهايي از اخلاق، ص 36

️