شرح آن:

بهترين چيز براي بندگان رضايت خداوند است زيرا خداوند همين كه از بنده راضي شد تمام خيرات دنيا و آخرت براي او مهيا مي شود شاهد مثال آن بهشت است كه لذات روحاني و جسماني زيادي دارد؛ لذات جسماني مثل لذت بردن از حور و غلمان و ميوه ها و… و در جهنم نيز صدمات روحاني و جسماني وجود دارد و لذات روحانيه اول بهشت پنج چيز است:

1- بشارت به جاودانگي: عليكم طبتم فادخلوها خالدين. 2- ديدن جاهاي خود در جهنم و مشاهده ي نجات از آن ها كه چنين سروري به اين واسطه پيدا مي شود. 3- حشر با محمد (ص) و آل ايشان (ع) و منور شدن به واسطه ي نور حضرات و ملاقات و صحبت با ايشان. 4- بشارت و رضوان از جانب خداوند بزرگ. 5- در روزهاي جمعه در ضيافت حضرت حق دعوت مي شوند غرق انس با او مي شوند و نور خواوند آن ها را احاطه مي كند و با بي زباني با هر يك از آن ها به قدر استعدادشان مكالمه مي كند وقت بازگشت نور آن ها هفتاد برابر مي شود اين است رضوان خداوند.

تمام مقربان طالب اين مقام بودند و به اين جهت رنج زيادي را طلب مي كردند. امام علي عليه السلام دقتي در كودكي مادرشان دستشان را بست گفتند: بگذارد گشاده باشد كه به درگاه خداوند بلند كنم اما عمر دستانشان را بست و به مسجد برد ولي چون ايشان طالب رضاي خداوند بودند همان كاري را كردند كه رضاي خداوند اقتضا مي كند.

از حضرت حق وحي آمده است كه: من پنج چيز را در پنج چيز قرار دادم و مردم در غير آن طلب مي كنند و هرگز به آن نمي رسند: راحتي را در آخرت قرار دادم و مردم در دنيا طلب مي كنند علم را در غربت قرار دادم و مردم آن را در وطن طلب مي كنند عزت را در خدمت خودم قرار دادم و مردم آن را در خانه ي سلاطين طلب مي كنند، بي نيازي را در قناعت قرار دادم و مردم آن را در زيادي مال طلب مي كنند، رضاي خدا را از بنده در مخالفت هواي نفس قرار دادم و مردم آن را در متابعت هواي نفس طلب مي كنند و به آن هرگز نمي رسند.

در احاديث آمده است كه براي كسب مقام رضايي خداوند ابتدا بايد بنده از خداوند راضي باشد.

اطاعت خداوند و انجام اوامرش، باعث رضاي خداوند مي شود مثل خشنود كردن پدر و مادر و راضي كردن همه و…

از اين جهت است كه در فقره ي اول دعا داريم:

«اللهم وفقني لموجبات مرضاتك »

يعني خداوندا توفيق به من بده براي به جا آوردن اسباب رضايتت و عمل بر خلاف هواي نفس مثل افطار بدون نماز مغرب و سحر بلند شدن و نافله به جا آوردن و…

« و جنبني فيه لحظاتك و نقمائك »

و دور نما من را اين ماه از غضب خود و انتقام هايت كه من ضعيف تاب تحمل آن را ندارم.

همان طور كه در دعاي كميل است: «و هذا ما لاتقوم له السموات و الارض فكيف…»

شايد تصور شود كه پنج تن آل عبا شفاعت انسان را مي كنند در روز قيامت

ولي اگر خداوند بخواهد به خاطر عمل خود بندگان، نام پنج تن يادشان مي رود.
يكي از اسباب رفع غضب خداوند ، قرائت قرآن است مخصوصا در اين ماه،

در فقره سوم دعا داريم كه:

« و وفقني فيه قرائه آياتك »

يعني توفيق ده مرا براي قرائت آيات قرآن زيرا هر كس قرآن را در نماز ايستاده بخواند به عدد هر حرف صد حسنه و وقتي نشسته بخواند پنجاه حسنه دارد و همين حكمت اين است كه دو ركعت نماز نشسته مثل يك ركعت نماز ايستاده است و خواندن قرآن در غير حالت نماز، با طهارت، هر حرفي 25 حسنه و بي طهارت ده حسنه دارد از اين جهت قاري قرآن محترم است و حضرات معصوم تأكيد داشتند در قرائت قرآن و حتي در ماه مبارك چهل ختم قرآن داشتند.
« التماس دعا »

منبع : كتاب عنوان الكلام / مرحوم آيت الله فشاركي (رحمه الله عليه )

صفحات: 1· 2