قطره عسلی بر زمین افتاد، مورچه کوچکی آمد و از آن چشید و خواست که برود اما مزه ی عسل برایش اعجاب انگیز بود، پس برگشت و جرعه دیگری نوشید … باز عزم رفتن کرد، اما احساس کرد که خوردن از لبه عسل کفایت نمی کند و مزه واقعی را نمی دهد، پس بر آن شد تا خود… بیشتر »

‌    آیت الله محمّدتقی بهجت(ره) :  کمتر کسی پیدا می شود که زندگی بر وفق مراد او باشد. هرگونه عیش و نوش دنیا ، با هزار تلخی و نیش همراه است! اگر کسی دنیا را این گونه پذیرفت و شناخت. در برابر ناگواری ها و بدی‌ ها کمتر ناراحت می‌شود ؛ زیرا از دنیا بیش از… بیشتر »

آیت الله جوادی آملی : دنیا چیزی نیست که اگر کسی بدامش افتاد، هر وقت که دلش خواست بتواند از آن رها شود. بلکه خاصیّتش این است که تا انسان به دام افتاده را فرومایه نکند و آبروی او را نبرد و به زباله ای تبدیل نگرداند، رهایش نمی کند. بیشتر »

گویند: ملا مهرعلی خویی، روزی در کوچه دید دو کودک بر سر یک گردو با هم دعوا می ‌کنند. به خاطر یک گردو، یکی زد چشم دیگری را با چوب کور کرد. یکی را درد چشم گرفت و دیگری را ترس مجازات، گردو را روی زمین رها کردند و از محل دور شدند. ملا گردو را برداشت و شکست و… بیشتر »

اسکندر ذوالقرنین هنگام مرگ وصیت کرد وقتی که جنازه اش را بر می دارند، دو دستش را از تابوت بیرون بگذارند، تا مردم ببینند. بعد از وفات، به دستورش عمل نمودند و دو دستش را از تابوت بیرون نهادند. افرادی که دنبال تابوت می رفتند، از علت و سبب چنین وصیتی از هم… بیشتر »