زنان به خود سرزنشی گرایش دارند
و مردان به سرزنش اطرافیانشان.

زنان احساس غم، بی تفاوتی و بی ارزشی می كنند.
و مردان احساس خشم و تحریک پذیری دارند.

زنان حالت دلواپسی و ترس دارند
و مردان بدبین و گارد گرفته می شوند.

زنان از هر درگیری فاصله می گيرند
و مردان درگیری و کشمکش درست
می کنند.

زنان در این دوران دوست دارند درباره مسائلشان صحبت کنند در حالی که اکثر مردان صحبت درباره افسردگی شان را ضعف می دانند.

اکثر زنان در این دوران برای درمان خود به غذا، روابط دوستانه و روابط عاشقانه روی می آورند، در حالی که عموم مردان با تلویزیون، ورزش و رابطه فیزیکی سعی در فراموش کردن مسئله خودمي كنند.

روزی مرحوم آخوند کاشی مشغول وضوگرفتن بودند..

که شخصی باعجله آمد، وضو گرفت و به داخل اتاق رفت و به نماز ایستاد…

با توجه با این که مرحوم کاشی خیلی بادقت وضو می گرفت و همه آداب و ادعیه ی وضو را بجا می آورد؛ قبل از اينكه وضوی آخوند تمام شود، آن شخص نماز ظهر و عصر خود را هم خوانده بود…!

به هنگام خروج، با مرحوم کاشی رو به رو شد.
ایشان پرسیدند:

چه کار می کردی؟ ….

گفت: هیچ.

فرمود: تو هیچ کار نمی کردی!؟

گفت: نه! (می دانست که اگر بگوید نماز می خواندم، کار بیخ پیدا می کند)!

آقا فرمود: مگر تو نماز نمی خواندی!؟

گفت: نه!

آخوند فرمود: من خودم دیدم داشتی نماز می خواندی…!

گفت: نه آقا اشتباه دیدید!

سؤال کردند: پس چه کار می کردی؟

گفت: فقط آمده بودم به خدا بگویم من یاغی نیستم، همین!

این جمله در مرحوم آخوند (رحمة الله عليه) خیلی تأثیر گذاشت…

تا مدت ها هر وقت از احوال آخوند می پرسیدند، ایشان با حال خاصی می فرمود:

من یاغی نیستم.

استاد رحیم پور ازغدی:
برای هر انسان الویت هویت انسانی است، سپس هویت جنسی….
حجاب تایید این جمله است که قبل از زن بودن، انسان هستم.

لقمان حکیم، پسر را گفت امروز طعام مخور و روزه دار و هر چه بر زبان راندی بنویس. شبانگاه، همه آنچه را که نوشتی بر من بخوان؛ آنگاه روزه ات را بگشا و طعام خور.

شبانگاه، پسر هر چه نوشته بود خواند. دیر وقت شد و طعام نتوانست خورد. روز دوم نیز چنین شد و پسر هیچ طعام نخورد. روز سوم باز هر چه گفته بود نوشت و تا نوشته را برخواند، آفتاب روز چهارم طلوع کرد و او هیچ طعام نخورد.

روز چهارم، هیچ نگفت. شب، پدر از او خواست که کاغذها بیاورد و نوشته ها بخواند. پسر گفت امروز هیچ نگفته ام تا برخوانم.

لقمان گفت پس بیا و از این نان که بر سفره است بخور و بدان که روز قیامت آنان که کم گفته اند، چنان حال خوشی دارند که اکنون تو داری.

نورالعلوم، شیخ ابوالحسن خرقانی

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام خطاب به مالک اشتر:

وَ إِنْ ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بِكَ حَيْفاً فَأَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِكَ وَ اعْدِلْ عَنْكَ ظُنُونَهُمْ بِإِصْحَارِكَ فَإِنَّ فِي ذَلِكَ رِيَاضَةً مِنْكَ لِنَفْسِكَ وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِكَ وَ إِعْذَاراً تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ مِنْ تَقْوِيمِهِمْ عَلَى الْحَقِّ …

هرگاه مردم (به‌درست یا غلط) بر تو گمان ستمکارى داشتند، آشكارا عذرت را برایشان توضیح بده و با شفافیت و روشنگری ذهنیت آنان را اصلاح کن؛

چراكه این پاسخگو بودن، نفس تو را تربیت و رام می‌کند و سبب مهربانى و نرمى با مردم می‌شود و راهی است برای آنکه به هدفت در واداشتن آنها بر حق برسی.

نهج‌البلاغه، نامهٔ ۵۳

روزى ارباب لقمان به لقمان گفت: گوسفندى را ذبح كن و دو عضو از بهترين عضوهايش را بپز و برايم بياور، لقمان گوسفند را ذبح كرد، و قلب و زبان او را پخت و نزد اربابش نهاد.

روز ديگر اربابش گفت: دو عضو از بدترين عضوهاى آن گوسفند را بپز و نزد من بياور، لقمان باز قلب و زبان را پخت و نزد اربابش آورد،

ارباب پرسيد: از تو خواستم برترين عضو گوسفند را بياورى، قلب و زبان آوردى، سپس بدترين را خواستم، باز قلب و زبان آوردى، علت چيست؟

لقمان گفت: اين دو عضو برترين عضو هستند اگر پاك باشند، و بدترين عضو هستند اگر پليد باشند.

سفينة البحار، ج 2، ص 515، شیخ عباس قمی

کارشناسان تغذیه مصرف مواد خوراکی زیر را برای ایجاد استخوان‌های قوی از دوران کودکی توصیه می‌کنند:

_ تامین یک منبع خوبی از کلسیم در هر وعده غذایی، مانند شیر، پنیر، ماست، بادام، انجیر، کلم بروکلی، سویا، شلغم با کلسیم اضافه شده.

_ استفاده از تابش نور خورشید طبیعی برای جذب ویتامین D بیشتر.
همچنین تخم مرغ، ماهی چرب و غذاهای غنی شده نظیر شیر و آب پرتقال مصرف شود.

_ به فرزند خود لوبیا سیاه و سفید، اسفناج، کره بادام زمینی، بادام، لوبیا، آووکادو و نان گندم کامل، که منابع خوبی از منیزیم هستند، بدهید.

_ لوبیا سبز، نخود فرنگی یا سبزیجات برگدار سبز (مانند کلم، کلم بروکلی و اسفناج) را به خاطر داشتن ویتامین K به فرزندتان بدهید.

اين روزها در بسياري از ديد و بازديدها، شاهد به نمايش گذاشتن بچه ها هستيم. اندكي از بچه ها در اين نمايشگاه خرسند و خشنود هستند و بسياري از آن ها خجالت زده و شرمنده! والديني را مي بينيم كه لاف می زنند که فرزندان شان در ورزش یا در امتحانات موفق تر از دیگران اند. رجز خواني هاي بسيار سر مي دهند. و والديني را به نظاره مي نشينيم كه خود را مسوول سلام نكردن، بيشتر خواستن، شعر نخواندن در جمع و … كودكان خود مي دانند و احساس شكست و ناكامي مي كنند.

ريشه ي بسياري از اين مقايسه كردن ها و جلوه گري را در بزرگسالان كودك رفتاري مي بينيم كه از حرمت نفس پاييني برخوردارند و اساس و پايه ي رضايت را در نگاه ديگران جستجو مي كنند! در دوران كودكي این افراد «من» به معناي واقعي شكل نگرفته است. اين «منِ» شكل نگرفته به «ما» تبديل نشده است. و «ديگران» همه چيز و همه كس آنها شده است!!
ديگران بپسندند آنها هم مي پسندند.
ديگران تاييد كنند آنها هم خوشحال مي شوند…

آنتونى رابينز مى گويد: موفقيت يعنى آنطور كه دلِ خودتان مى خواهد زندگى كنيد؛ كارى كه خودتان دوستش داريد را انجام دهيد؛ آدمى كه خودتان دوستش داريد را دوست بداريد، لباسى كه خودتان مى پسنديد را به تن كنيد، در راهى كه خودتان انتخاب كرديد قدم برداريد … به تعبيري با تمام تاسف « ما بيشتر مي پسنديم كه خوشبخت نباشيم اما ديگران ما را خوشبخت بدانند تا اين كه خوشبخت باشيم اما ديگران ما را بدبخت بدانند..

 امام خمینی(ره):
اگر صفتی ناروا در شخص مؤمن باشد و یا کار خلافی انجام داده باشد که دیگران از آن بی‌اطلاعند و دوست ندارد کسی آن را برای دیگران بازگو کند، بازگو کردن آن در غیاب او پیش دیگران، به قصد تنقیص و عیب‌جویی غیبت است و چنین کاری برای گوینده و شنونده حرام است.

 آیت الله خامنه ای:
غيبت آن است كه پشت سر مسلمان و مؤمن عيب مستور او (امرى که مستور عرفى است) گفته شود که حقیقت دارد، لکن اگر او مطلع شود ناراحت می‌شود، مشروط به اينكه به قصد تنقيص باشد، يا در نزد عرف تنقيص به‌حساب آيد.

 آیت الله بهجت:
هر چه از عیوب مخفی مؤمن باشد و او را ناراحت کند از موارد غیبت است.

 آیت الله مکارم:
غیبت آن است که عیب پنهان کسی را پشت سر او بگویند.

 آیت الله سیستانی:
غیبت حرام است و منظور از غیبت این است که انسان عیب پنهانی شیعه‌ی دوازده امامی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری یاد کند، چه به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت او باشد و چه بدون این قصد باشد و اگر به قصد اهانت و توهین عیب وی را اظهار نماید، دو گناه مرتکب شده است. فرقی ندارد در این که آن عیب در اندام فرد باشد یا در نسب و خاندانش یا در عملکرد و رفتار یا اخلاقش باشد یا در سخنان و گفتارش یا در امور دینی یا دنیوی باشد. همچنین فرقی ندارد آن عیب را به کنایه یا صراحت بگوید؛ نیز فرقی نمی‌کند یاد کردن عیب با گفتار باشد یا نوشتار یا با عملی باشد که آن عیب را بفهماند (مثل اشاره با سر، حرکات دست یا چشم یا ارائه‌ی آن به دیگری از طریق پخش از نوار، سی‌دی، فیلم ویدیویی، پیامک، بلوتوث و مانند آن …). بنابراین غیبت تنها یک گناه زبانی نیست و دامنه‌ی وسیعی دارد.

ادامه »

آیت الله مجتهدی(ره):

در دید و بازدیدها اقوام بیشتر ازمذهبیها انتظار دارند تا عوام.

در صله‌رحم کار نداشته باشیدفلانی منزل شما آمده یانه!

شمابروید تا متوجه اشتباهشبشود.

امام رضاعلیه السلام جلسات علمی بسیاری را در مکانهای مختلف، نظیر مدینه ، مکه، منا، كوفه و خراسان برگزار می‌کرد. 

در این جلسات گاهی تنها به بیان احادیثی از پیامبر خدا اکتفا می‌فرمود و گاه به پاسخگویی به پرسشهای مردم مشغول می‌شد.
موضوع بعضی از این جلسات فقه، تفسیر قرآن و یا موعظه بوده است.

 علیرغم حركت انحرافی واقفیان، و لطمه به هویت و همبستگی شیعیان، گزارش‌های متعددی حاكی از مراجعات گسترده در این زمان به منزل امام و به طور كلی مجامع حضور ایشان است. این گزارشها نشان از آن دارد كه مردم در جلسات امام مشتاقانه شركت می‌كردند.

بعضی وقتها امام از شیعیان می‌خواست تا در منزل خودشان و یا در مکانی دیگر جمع شوند تا به سخنان امام گوش فرا دهند.
حضور گسترده مردم در جلسات مدینه گزارش شده است. در خراسان نیز این جمعیت نه تنها كاسته نشد بلكه فزونی یافت.
یک بار در مرو، راوی تعداد حاضران را می‌شمارد و می‌گوید:
160 نفر از شیعیان شهرهای مختلف در جلسه حاضر بودند.

گاهی وقتها بعضی از شاگردان سختکوش امام، مجموعه بیانات و یا احادیث نبوی ایشان را در کتابی گرد می‌آوردند.
 برای نمونه أحمد بن عامر طائی در سال 194 ق در مدینه، احادیث نبوی امام را در یک مجموعه جلسات نگاشته و بعدها این اثر با عنوان «صحیفة الرضا» منتشر شد که خوشبختانه تا به امروز باقی مانده است.

 ماه هشتم،مهدی غلامعلی

 بُرَيْد عِجلى مى‌گويد:
«در محضر امام باقر عليه السلام بودم. مسافرى از خراسان كه آن راه دور را پياده طى كرده بود به حضور امام شرفياب شد. پاهايش را كه از كفش درآورد شكافته شده و ترك برداشته بود.

گفت: به خدا سوگند من را نياورد از آنجا كه آمدم مگر دوستى شما اهل البيت(علیه السلام).

امام فرمود: به خدا قسم اگر سنگى ما را دوست بدارد، خداوند آن را با ما محشور كند و قرين گرداند «وَ هَلِ الدّينُ الَّا الْحُبُّ» آيا دين چيزى غير از دوستى است؟»

 از اينجا مى‌توان به فلسفه زيارات قبور اوليا پى برد. فلسفه اينها زنده نگه داشتن خاطرات محبت معنوى است. اگر كسى به اين فلسفه توجه داشته باشد خيلى بهره مى‌برد و استمداد مى‌كند و حتماً عشق و معنى به او مدد خواهد كرد، ولى بعضى مردم شايد سرد و بى‌روح براى لمس قبر و كفاره گناهان مى‌روند.

منابع:

جاذبه و دافعه علی (ع)، ص ۵۹،

یادداشت ها ج 9 ص 284

سوال:
 آیا لمس اسامی پیامبر (صلی الله علیه و اله) و ائمه (علیهم السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) بدون وضو جایز است؟

پاسخ:

آیات عظام: امام، رهبری، صافی، بهجت و گلپایگانی: بنابر احتیاط واجب، این عمل ترک شود.

آیات عظام سیستانی، وحید، زنجانی، فاضل، تبریزی و خویی: جایز است و بنابر احتیاط مستحب، بدون وضو لمس نکنید.

آیات عظام نوری، مکارم و اراکی: اگر موجب هتک حرمت و بی احترامی باشد، حرام است؛ در غیر این صورت، بنابر احتیاط مستحب لمس نشود.

 منبع:

امام: تحریر الوسیله، غایات وضوف دوم؛ رهبری: اجوبه الاستفتائات، س 164؛ سیستانی، نوری، مکارم، فاضل و اراکی: عروه الوثقی، الوضو، فصل فی غایات الوضوئات الواجبه، قبل از م 1؛ وحید، تبریزی، خویی: منهاج الصالحین، الفصل السابع، احکام الوضو، م 162؛ صافی، گلپایگانی: هدایه العباد، وضو، م 148؛ بهجت: وسیله النجاه، الوضو، م 151؛ توضیح المسائل 16 مرجع، ج 1، م 319. بر گرفته از کتاب «احکام کاربردی؛ وضو، غسل، تیمم»، اسماعیل زارعی، ص 38-37.

در ایتالیا شهری بود که به عنوان مرکزی مذهبی شناخته می‌شد، کسانی که مخالف آن محل مذهبی بودند، کوشیدند تا با پدید آوران تفریحگاه‌های بسیار پیرامون شهر، چهره شهر را دگرگون کنند و شما مراقب باشید که مشهد را تنها با نام امام رضا(ع) بشناسند.

زنان به خود سرزنشی گرایش دارندو مردان به سرزنش اطرافیانشان.

زنان احساس غم، بی تفاوتی و بی ارزشی می كنند.
و مردان احساس خشم و تحریک پذیری دارند.

زنان حالت دلواپسی و ترس دارندو مردان بدبین و گارد گرفته می شوند.

زنان از هر درگیری فاصله می گيرندو مردان درگیری و کشمکش درست می کنند.

زنان در این دوران دوست دارند درباره مسائلشان صحبت کنند در حالی که اکثر مردان صحبت درباره افسردگی شان را ضعف می دانند.

اکثر زنان در این دوران برای درمان خود به غذا، روابط دوستانه و روابط عاشقانه روی می آورند، در حالی که عموم مردان با تلویزیون، ورزش و رابطه فیزیکی سعی در فراموش کردن مسئله خودمي كنند.

می گویند: روزی یکی از انبیای الهی در گذر خود به مردی پیر و فرتوت برخورد که برای خود جایگاهی در بالای درختی کهن سال ساخته بود و در آن به عبادت خدا مشغول بود.

سر سخن را با او باز کرد و در نهایت پرسید: حالا چرا اینجا زندگی میکنی؟

گفت: جوان که بودم در عالم رؤیا به من خبر دادند که بیش از 900 سال زندگی نخواهم کرد، لذا حیفم آمد که این عمر کوتاه را به جای عبادت، در راه ساختن خانه و کاشانه تلف کنم.

آن نبی گفت: اما به من خبر رسیده که زمانی خواهد رسید که در آن زمان مردمان بیش از 80 یا 90 سال عمر نخواهند کرد اما برای خود قصرها و برجها میسازند.

او گفت: ای بابا، اگر عمر من 90 سال بود که آن را با یک سجده سپری میکردم.

مجموعه حکایات وسخن بزرگان