امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام خطاب به مالک اشتر:

وَ إِنْ ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بِكَ حَيْفاً فَأَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِكَ وَ اعْدِلْ عَنْكَ ظُنُونَهُمْ بِإِصْحَارِكَ فَإِنَّ فِي ذَلِكَ رِيَاضَةً مِنْكَ لِنَفْسِكَ وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِكَ وَ إِعْذَاراً تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ مِنْ تَقْوِيمِهِمْ عَلَى الْحَقِّ …

هرگاه مردم (به‌درست یا غلط) بر تو گمان ستمکارى داشتند، آشكارا عذرت را برایشان توضیح بده و با شفافیت و روشنگری ذهنیت آنان را اصلاح کن؛

چراكه این پاسخگو بودن، نفس تو را تربیت و رام می‌کند و سبب مهربانى و نرمى با مردم می‌شود و راهی است برای آنکه به هدفت در واداشتن آنها بر حق برسی.

نهج‌البلاغه، نامهٔ ۵۳

روزى ارباب لقمان به لقمان گفت: گوسفندى را ذبح كن و دو عضو از بهترين عضوهايش را بپز و برايم بياور، لقمان گوسفند را ذبح كرد، و قلب و زبان او را پخت و نزد اربابش نهاد.

روز ديگر اربابش گفت: دو عضو از بدترين عضوهاى آن گوسفند را بپز و نزد من بياور، لقمان باز قلب و زبان را پخت و نزد اربابش آورد،

ارباب پرسيد: از تو خواستم برترين عضو گوسفند را بياورى، قلب و زبان آوردى، سپس بدترين را خواستم، باز قلب و زبان آوردى، علت چيست؟

لقمان گفت: اين دو عضو برترين عضو هستند اگر پاك باشند، و بدترين عضو هستند اگر پليد باشند.

سفينة البحار، ج 2، ص 515، شیخ عباس قمی

کارشناسان تغذیه مصرف مواد خوراکی زیر را برای ایجاد استخوان‌های قوی از دوران کودکی توصیه می‌کنند:

_ تامین یک منبع خوبی از کلسیم در هر وعده غذایی، مانند شیر، پنیر، ماست، بادام، انجیر، کلم بروکلی، سویا، شلغم با کلسیم اضافه شده.

_ استفاده از تابش نور خورشید طبیعی برای جذب ویتامین D بیشتر.
همچنین تخم مرغ، ماهی چرب و غذاهای غنی شده نظیر شیر و آب پرتقال مصرف شود.

_ به فرزند خود لوبیا سیاه و سفید، اسفناج، کره بادام زمینی، بادام، لوبیا، آووکادو و نان گندم کامل، که منابع خوبی از منیزیم هستند، بدهید.

_ لوبیا سبز، نخود فرنگی یا سبزیجات برگدار سبز (مانند کلم، کلم بروکلی و اسفناج) را به خاطر داشتن ویتامین K به فرزندتان بدهید.

اين روزها در بسياري از ديد و بازديدها، شاهد به نمايش گذاشتن بچه ها هستيم. اندكي از بچه ها در اين نمايشگاه خرسند و خشنود هستند و بسياري از آن ها خجالت زده و شرمنده! والديني را مي بينيم كه لاف می زنند که فرزندان شان در ورزش یا در امتحانات موفق تر از دیگران اند. رجز خواني هاي بسيار سر مي دهند. و والديني را به نظاره مي نشينيم كه خود را مسوول سلام نكردن، بيشتر خواستن، شعر نخواندن در جمع و … كودكان خود مي دانند و احساس شكست و ناكامي مي كنند.

ريشه ي بسياري از اين مقايسه كردن ها و جلوه گري را در بزرگسالان كودك رفتاري مي بينيم كه از حرمت نفس پاييني برخوردارند و اساس و پايه ي رضايت را در نگاه ديگران جستجو مي كنند! در دوران كودكي این افراد «من» به معناي واقعي شكل نگرفته است. اين «منِ» شكل نگرفته به «ما» تبديل نشده است. و «ديگران» همه چيز و همه كس آنها شده است!!
ديگران بپسندند آنها هم مي پسندند.
ديگران تاييد كنند آنها هم خوشحال مي شوند…

آنتونى رابينز مى گويد: موفقيت يعنى آنطور كه دلِ خودتان مى خواهد زندگى كنيد؛ كارى كه خودتان دوستش داريد را انجام دهيد؛ آدمى كه خودتان دوستش داريد را دوست بداريد، لباسى كه خودتان مى پسنديد را به تن كنيد، در راهى كه خودتان انتخاب كرديد قدم برداريد … به تعبيري با تمام تاسف « ما بيشتر مي پسنديم كه خوشبخت نباشيم اما ديگران ما را خوشبخت بدانند تا اين كه خوشبخت باشيم اما ديگران ما را بدبخت بدانند..

 امام خمینی(ره):
اگر صفتی ناروا در شخص مؤمن باشد و یا کار خلافی انجام داده باشد که دیگران از آن بی‌اطلاعند و دوست ندارد کسی آن را برای دیگران بازگو کند، بازگو کردن آن در غیاب او پیش دیگران، به قصد تنقیص و عیب‌جویی غیبت است و چنین کاری برای گوینده و شنونده حرام است.

 آیت الله خامنه ای:
غيبت آن است كه پشت سر مسلمان و مؤمن عيب مستور او (امرى که مستور عرفى است) گفته شود که حقیقت دارد، لکن اگر او مطلع شود ناراحت می‌شود، مشروط به اينكه به قصد تنقيص باشد، يا در نزد عرف تنقيص به‌حساب آيد.

 آیت الله بهجت:
هر چه از عیوب مخفی مؤمن باشد و او را ناراحت کند از موارد غیبت است.

 آیت الله مکارم:
غیبت آن است که عیب پنهان کسی را پشت سر او بگویند.

 آیت الله سیستانی:
غیبت حرام است و منظور از غیبت این است که انسان عیب پنهانی شیعه‌ی دوازده امامی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری یاد کند، چه به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت او باشد و چه بدون این قصد باشد و اگر به قصد اهانت و توهین عیب وی را اظهار نماید، دو گناه مرتکب شده است. فرقی ندارد در این که آن عیب در اندام فرد باشد یا در نسب و خاندانش یا در عملکرد و رفتار یا اخلاقش باشد یا در سخنان و گفتارش یا در امور دینی یا دنیوی باشد. همچنین فرقی ندارد آن عیب را به کنایه یا صراحت بگوید؛ نیز فرقی نمی‌کند یاد کردن عیب با گفتار باشد یا نوشتار یا با عملی باشد که آن عیب را بفهماند (مثل اشاره با سر، حرکات دست یا چشم یا ارائه‌ی آن به دیگری از طریق پخش از نوار، سی‌دی، فیلم ویدیویی، پیامک، بلوتوث و مانند آن …). بنابراین غیبت تنها یک گناه زبانی نیست و دامنه‌ی وسیعی دارد.

ادامه »

آیت الله مجتهدی(ره):

در دید و بازدیدها اقوام بیشتر ازمذهبیها انتظار دارند تا عوام.

در صله‌رحم کار نداشته باشیدفلانی منزل شما آمده یانه!

شمابروید تا متوجه اشتباهشبشود.

امام رضاعلیه السلام جلسات علمی بسیاری را در مکانهای مختلف، نظیر مدینه ، مکه، منا، كوفه و خراسان برگزار می‌کرد. 

در این جلسات گاهی تنها به بیان احادیثی از پیامبر خدا اکتفا می‌فرمود و گاه به پاسخگویی به پرسشهای مردم مشغول می‌شد.
موضوع بعضی از این جلسات فقه، تفسیر قرآن و یا موعظه بوده است.

 علیرغم حركت انحرافی واقفیان، و لطمه به هویت و همبستگی شیعیان، گزارش‌های متعددی حاكی از مراجعات گسترده در این زمان به منزل امام و به طور كلی مجامع حضور ایشان است. این گزارشها نشان از آن دارد كه مردم در جلسات امام مشتاقانه شركت می‌كردند.

بعضی وقتها امام از شیعیان می‌خواست تا در منزل خودشان و یا در مکانی دیگر جمع شوند تا به سخنان امام گوش فرا دهند.
حضور گسترده مردم در جلسات مدینه گزارش شده است. در خراسان نیز این جمعیت نه تنها كاسته نشد بلكه فزونی یافت.
یک بار در مرو، راوی تعداد حاضران را می‌شمارد و می‌گوید:
160 نفر از شیعیان شهرهای مختلف در جلسه حاضر بودند.

گاهی وقتها بعضی از شاگردان سختکوش امام، مجموعه بیانات و یا احادیث نبوی ایشان را در کتابی گرد می‌آوردند.
 برای نمونه أحمد بن عامر طائی در سال 194 ق در مدینه، احادیث نبوی امام را در یک مجموعه جلسات نگاشته و بعدها این اثر با عنوان «صحیفة الرضا» منتشر شد که خوشبختانه تا به امروز باقی مانده است.

 ماه هشتم،مهدی غلامعلی

 بُرَيْد عِجلى مى‌گويد:
«در محضر امام باقر عليه السلام بودم. مسافرى از خراسان كه آن راه دور را پياده طى كرده بود به حضور امام شرفياب شد. پاهايش را كه از كفش درآورد شكافته شده و ترك برداشته بود.

گفت: به خدا سوگند من را نياورد از آنجا كه آمدم مگر دوستى شما اهل البيت(علیه السلام).

امام فرمود: به خدا قسم اگر سنگى ما را دوست بدارد، خداوند آن را با ما محشور كند و قرين گرداند «وَ هَلِ الدّينُ الَّا الْحُبُّ» آيا دين چيزى غير از دوستى است؟»

 از اينجا مى‌توان به فلسفه زيارات قبور اوليا پى برد. فلسفه اينها زنده نگه داشتن خاطرات محبت معنوى است. اگر كسى به اين فلسفه توجه داشته باشد خيلى بهره مى‌برد و استمداد مى‌كند و حتماً عشق و معنى به او مدد خواهد كرد، ولى بعضى مردم شايد سرد و بى‌روح براى لمس قبر و كفاره گناهان مى‌روند.

منابع:

جاذبه و دافعه علی (ع)، ص ۵۹،

یادداشت ها ج 9 ص 284

سوال:
 آیا لمس اسامی پیامبر (صلی الله علیه و اله) و ائمه (علیهم السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) بدون وضو جایز است؟

پاسخ:

آیات عظام: امام، رهبری، صافی، بهجت و گلپایگانی: بنابر احتیاط واجب، این عمل ترک شود.

آیات عظام سیستانی، وحید، زنجانی، فاضل، تبریزی و خویی: جایز است و بنابر احتیاط مستحب، بدون وضو لمس نکنید.

آیات عظام نوری، مکارم و اراکی: اگر موجب هتک حرمت و بی احترامی باشد، حرام است؛ در غیر این صورت، بنابر احتیاط مستحب لمس نشود.

 منبع:

امام: تحریر الوسیله، غایات وضوف دوم؛ رهبری: اجوبه الاستفتائات، س 164؛ سیستانی، نوری، مکارم، فاضل و اراکی: عروه الوثقی، الوضو، فصل فی غایات الوضوئات الواجبه، قبل از م 1؛ وحید، تبریزی، خویی: منهاج الصالحین، الفصل السابع، احکام الوضو، م 162؛ صافی، گلپایگانی: هدایه العباد، وضو، م 148؛ بهجت: وسیله النجاه، الوضو، م 151؛ توضیح المسائل 16 مرجع، ج 1، م 319. بر گرفته از کتاب «احکام کاربردی؛ وضو، غسل، تیمم»، اسماعیل زارعی، ص 38-37.

در ایتالیا شهری بود که به عنوان مرکزی مذهبی شناخته می‌شد، کسانی که مخالف آن محل مذهبی بودند، کوشیدند تا با پدید آوران تفریحگاه‌های بسیار پیرامون شهر، چهره شهر را دگرگون کنند و شما مراقب باشید که مشهد را تنها با نام امام رضا(ع) بشناسند.

زنان به خود سرزنشی گرایش دارندو مردان به سرزنش اطرافیانشان.

زنان احساس غم، بی تفاوتی و بی ارزشی می كنند.
و مردان احساس خشم و تحریک پذیری دارند.

زنان حالت دلواپسی و ترس دارندو مردان بدبین و گارد گرفته می شوند.

زنان از هر درگیری فاصله می گيرندو مردان درگیری و کشمکش درست می کنند.

زنان در این دوران دوست دارند درباره مسائلشان صحبت کنند در حالی که اکثر مردان صحبت درباره افسردگی شان را ضعف می دانند.

اکثر زنان در این دوران برای درمان خود به غذا، روابط دوستانه و روابط عاشقانه روی می آورند، در حالی که عموم مردان با تلویزیون، ورزش و رابطه فیزیکی سعی در فراموش کردن مسئله خودمي كنند.

می گویند: روزی یکی از انبیای الهی در گذر خود به مردی پیر و فرتوت برخورد که برای خود جایگاهی در بالای درختی کهن سال ساخته بود و در آن به عبادت خدا مشغول بود.

سر سخن را با او باز کرد و در نهایت پرسید: حالا چرا اینجا زندگی میکنی؟

گفت: جوان که بودم در عالم رؤیا به من خبر دادند که بیش از 900 سال زندگی نخواهم کرد، لذا حیفم آمد که این عمر کوتاه را به جای عبادت، در راه ساختن خانه و کاشانه تلف کنم.

آن نبی گفت: اما به من خبر رسیده که زمانی خواهد رسید که در آن زمان مردمان بیش از 80 یا 90 سال عمر نخواهند کرد اما برای خود قصرها و برجها میسازند.

او گفت: ای بابا، اگر عمر من 90 سال بود که آن را با یک سجده سپری میکردم.

مجموعه حکایات وسخن بزرگان

حدیث سلسلة الذهب، حدیثی است که امام رضا(ع) هنگام ورود به نیشابور در مورد ولایت اهل بیت بعنوان شرط توحید بیان فرموده است. إسحاق بن راهوَیه گوید:

هنگامی که ابوالحسن الرضا(ع) به نیشابور رسید و خواست که آن جا را به قصد رفتن نزد مأمون ترک گوید، راویان حدیث، گردش را گرفتند و عرض کردند: ای پسر پیامبر خدا، از پیش ما می روی و برایمان حدیثی که از محضرتان فیضی بریم، نمی گویی؟!

حضرت که در کجاوه نشسته بود سرش را بیرون آورد و فرمود: از پدرم، موسی بن جعفر شنیدم که می فرماید: از پدرم، جعفر بن محمّد شنیدم که می فرماید: از پدرم، محمّد بن علی شنیدم که می فرماید: از پدرم، علی بن الحسین شنیدم که می فرماید: از پدرم، حسین بن علی بن ابی طالب شنیدم که می فرماید: از پدرم، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب شنیدم که می فرماید: از رسول خدا(ص) شنیدم که می فرماید: از جبرئیل شنیدم که می فرماید: از خداوند جلّ جلاله شنیدم که می فرماید:

 لا إلهَ إلَّا اللّهُ حِصنی، فَمَن دَخَلَ حِصنی أمِنَ مِن عَذابی. قالَ: فَلَمّا مَرَّتِ الرّاحِلَةُ نادانا: بِشُروطِها، و أنَا مِن شُروطِها؛(1)

(کلمه) لا اله الا اللّه حصار من است و هرکس وارد حصار من شود از عذابم در امان است. اسحاق می گوید: چون شتر به راه افتاد حضرت با صدای بلند به ما فرمود:
 اما این شرطهایی دارد و من از شرطهای آن هستم.

منابع:

 [۱]. التوحید، ج ۲۵، ص ۲۳
 أمالی الصدوق، ص ۱۹۵، ح ۸
 عیون أخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۱۳۵، ح ۴؛
 معانی الأخبار، ص ۳۷۱، ح ۱؛
 ثواب الأعمال، ص ۲۱، ح ۱؛

پاسخ کوبنده امام رضا علیه السلام در باب اینکه خداوند چرا قوم نوح با اینکه اطفال و کسانی که بی گناه بودندمیان آنها بود نابود کرد!

 منقول است كه از حضرت امام رضا عليه السّلام پرسيدند: به چه علت حق تعالى جميع زمين را غرق فرمود و در ميان ايشان بودند اطفال و جمعى كه گناه از براى ايشان نيست؟

جواب فرمود كه: اطفال در ميان ايشان نبودند، زيرا كه خدا عقيم كرد صلبهاى قوم نوح را و رحمهاى زنان ايشان را چهل سال، پس نسل ايشان منقطع شد، پس چون غرق شدند طفلى در ميان ايشان نبود، و نمى باشد اينكه خدا هلاك كند به عذاب خود كسى را كه گناهى از براى او نيست،

 و امّا باقى قوم نوح عليه السّلام پس از براى اين هلاك شدند كه تكذيب نمودند پيغمبر خدا حضرت نوح عليه السّلام را، و ساير ايشان غرق شدند به راضى بودن ايشان به تكذيب تكذيب كنندگان، و هر كه غايب باشد از امرى و راضى به آن باشد چنان است كه حاضر باشد و آن امر را مرتكب شده باشد.

حیات القلوب ج۱ص۲۶۶

 آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

 عجب این است که انسان به عبادتش بنازد، خودش رو خوب بداند, خیال کند روزه هایش قبول شده، نمازهایش قبول شده به خودش بادی بکند. این را میگویند عجب و خطر دارد.

 خداوند تبارک و تعالی به حضرت داوود فرمود: ای داوود! به گنهکاران بشارت بده ، اما صدیقین رابترسان!

حضرت داوود تعجب کرد و پرسید: خدایا، صدیقین را بترسانم؟ من باید به صدیقین بشارت بدهم و گنهکاران را بترسانم، حال چرا برعکس شده؟

 خدا فرمود: صدیقین را از عجب بترسان، آدم خوب ها، نماز شب خوان ها را از عجب بترسان ولی گنهکاران را بشارت بده. چرا؟

چون گنهکاران دچار عجب و غرور نیستند، آنها مےگویند: «ما آشغال بندگانت هستیم» اما صدیقین به عبادتشان می نازند.

استادپناهیان:

کوتاه‌ترین راه بـرای رسیدن به خـدا ابـراز محبـت به دوستـاڹ خـدا و خـدمت به خلـق خداسـت.

اگـر کسي نمي‌توانـد دوستـاڹ خـدا را دوست داشته بـاشد و یـا حتی بـا یکي از دوستان خـدا دشمني دارد، هرگز نمي‌‌توانـد به خدا برسـد.

سال‌هاست که دانشمندان و پژوهشگران غربی در پی کشف چگونگی دستیابی به خوشبختی و حفظ آن هستند.
به‌تازگی یکی از پژوهشگران آلمانی ثابت کرده است که با به‌کارگیری شگردهایی، می‌توان خوشبخت‌زندگی کردن را آموخت.

میشائلا بروهم ـ بادری، پژوهشگر نهاد آلمانی روانکاوی مثبت، معتقد است که خوشبختی آموختنی است. او به کسانی که دایم ناراضی هستند توصیه می‌کند، برای خود شرایطی فراهم آورند که احساس موفقیت به آن‌ها دست دهد. مثلاً در محل کار خود وظایف بیشتری را به‌عهده بگیرند، یا وان حمام را تمیز کنند، یا به گلدان‌های باغچه برسند یا به فعالیت‌های ورزشی بپردازند.

به گفته‌ی این پژوهشگر، رسیدن به هدف در مغز باعث ترشح ماده‌ی دوپامین که به “هورمون خوشبختی” معروف شده می‌شود.

به‌عبارت دیگر کسی که منفعل است و کاری انجام نمی‌دهد، فرصت تجربه‌ی حس خوش خوشبختی را نیز از خود می‌گیرد. بروهم ـ بادری می‌گوید: «کسی که روی مبل می‌نشیند و تکان نمی‌خورد تلاش نمی‌کند که به موفقیت دست یابد و در نتیجه دوپامین هم در مغز ترشح نمی‌شود.»

کارول رایف، روانکاو آمریکایی، در این رابطه می‌گوید که تامین شش اصل به‌طور کلی حس خوشبختی را در انسان برمی‌انگیزاند:
اعتماد به نفس
ارتباطات اجتماعی
استقلال
داشتن هدف در زندگی
شرکت در فعالیت‌های سازنده
و تکامل فردی.