ابان بن تغلب مي گويد:
 امام صادق (علیه السلام) فرمود: انسانها چهار دسته هستند.
گفتم: فدايت گردم، آن چهار دسته كيانند؟
فرمود:
1- انساني كه ايمان دارد، ولي قرآن به او داده نشده است.
2- انساني كه قرآن به او داده شده، ولي ايمان ندارد.
3- انساني كه هم قرآن به او داده شده و هم ايمان دارد.
4- انساني كه نه قرآن دارد و نه ايمان.
 آنكس كه ايمان دارد ولي قرآن به او داده نشده مانند ميوه اي است كه شيرين است ولي بو ندارد.
 آنكس كه قرآن به او داده شده ولي ايمان ندارد، مانند برگ درخت موْرد (درختي شبيه درخت انار که برگهايش هميشه سبز است) بويش خوش است، ولي مزه اش تلخ است.
و آن كسي كه هم قرآن به او داده شده و هم ايمان، مانند ترنج (بالنگ) است كه هم خوش بو است و هم خوشمزه است.
و آن كس كه نه قرآن به او داده شده و نه ايمان، مانند حنظله(هندوانه بوجهل) است كه بوي خوش ندارد و مزه اش نيز تلخ است!

منابع:
علل الشرايع ، ج 1,ص 233,
 بحار ، ج 46 ، ص 225

امام حسن عسکری(ع) فرمود:

«لَا تَطْلُبِ الصَّفَا مِمَّنْ کَدَرْتَ عَلَیْهِ وَ لَا الْوَفَاءَ لِمَنْ غَدَرْتَ وَ لَا النُّصْحَ مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّکَ إِلَیْهِ»

از سه کس ، سه چیز را توقع نداشته باش：
از کسى که با او بدرفتارى کرده‏ اى،توقع صفا و پاکدلى‏ نداشته باش.

از کسى که به او خیانت کرده‏‌‌اى،توقع وفا نداشته باش.

از کسى که به او بدگمان شده‏‌‌اى،توقع خیرخواهى نداشته باش.

 نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، 142

امام حسن مجتبى عليه‌السلام فرمودند:
«سه چيز مردم را به هلاكت مى رساند:

 تكبّر
 حرص و آز
 حسد

 پس خودبينى و تكبر، دين انسان را از بين مى برد، همانطورى كه شيطان تكبر كرد و دينش نابود شد و منفور گرديد.

 حرص و آز دشمن شخصيت هر فرد است همانطور كه آدم ابوالبشر (بواسطه حرصى كه در وى به وجود آمد) از بهشت رانده شد.

 حسد (آرزوى نابودی نعمت از ديگران) راهبر بدبختيها و تيره روزيها است، بواسطه حسد قابيل هابيل را كشت.»

الروائع المختارة، سيد مصطفى موسوى، ص۱۱۶

‌‌

حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمودند: بر هر مسلمانی است که هر روز صدقه بدهد؛

 عرض شد : کسی که مال ندارد چکارکند ؟
حضرت فرمودند :

برداشتن چیزهای آسیب رساناز ســر راه صـدقـه است.
نشان دادن راه به کسی صدقه است

 عیادت بیمــار صدقه است .
 امر به معروف صدقه است .

 نهی از منکر صدقـه است .
 و جـواب سـلام دادن صدقه است .

 بحارالانوار ، ج ۷۵ ، ص ۵۰

‌‌

 امام علی علیه‌السلام فرمودند:
عقل، درختى است كه
ريشه آن ” تقوا “
شاخه هايش ” حياء “
و ميوه آن ” پارسايى ” است.

” تقوا ” به سه چيز دعوت می‌كند:
دين شناسى،
بى رغبتى به دنيا،
و دل بستگى به خداوند…

و ” حيا ” به سه چيز دعوت می‌كند:
يقين،
خوش اخلاقى
و تواضع…

و ” پارسايى ” به‌سه چيزدعوت می‌كند:
راستگويى،
سرعت و شتاب در نيكى ها،
و دورى از كارهاى شبهه ناك…

مواعظ العددية، ص ۱۶۰

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله:

قالَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ اِذا قالَ الْعَبْدُ: «بِسمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» قالَ اللّه ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ: بَدَاَ عَبْدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى اَحْوالِهِ؛

خداوند فرمود: « هرگاه بنده بگويد: #بسم_الله_الرحمن_الرحيم، خداى متعال مى گويد: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم.

 عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 269 

امام حسن عليه السّلام: 

هلاكت و نابودي دين و ايمان هر شخص در سه چيز است:

 تكبّر

 حرص

 حسد.

تكبّر سبب نابودي دين و ايمان شخص مي باشد و به وسيله تكبّر شيطان با آن همه عبادت ملعون گرديد.

حرص و طمع دشمن شخصيّت انسان است، همان طوري كه حضرت آدم عليه السلام به وسيله آن از بهشت خارج شد.

حسد سبب همه خلاف ها و زشتي ها است و به همان جهت قابيل برادر خود هابيل را به قتل رساند.

 اعيان الشّيعة، ج 1، ص 577 

مردی خدمت رسول خدا آمد و گفت :

همسری دارم که هرگاه وارد خانه می شوم به استقبالم می آید و چون خارج می شوم بدرقه ام می کند و زمانیکه مرا اندوهگین می بیند ،می گوید :

اگر برای روزی (مخارج زندگی)غصه میخوری ،بدان که دیگری (خداوند) آن را به عهده گرفته است و اگر برای آخرت غصه می خوری خدا اندوهت را زیاد کند .(بیشتر به فکر آخرت باش)

رسول خدا فرمودند :

“خداوند در روی زمین عاملان و کارگزارانی دارد و این زن یکی از عاملان خداست ،او نصف پاداش شهید را دارد.”

وسائل الشیعه، ج14، ص17

امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

هرکس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند خداوند او را چهار چیز کرامت فرماید:

عمر طبیعی ,مال و فرزند بسیار

 با ایمان از دنیا رفتن 

 بی‌حساب داخل بهشت شدن    

بِسمِ اَللهِ اَلرَّحمنِِ اَلرَّحیمِ

1.اَلحَمدُلِلّهِ اَلّذی عَرََّفََنی نَفسَهُ

وَلَم یَترُکنی عُمیانَ اَلقََلب

2.اَلحَمدُلِلّهِ اَلّذی جَعَلَنی مِن اُمََّةِ

مُحَمَّدٍ صَلَّی اَللهُ عَلَیهِ وَالِه

3.اَلحَمدُ لِلّهِ اَلَّذی جَعَلَ رِِزقی فی یَدِه

وَلَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس

4.اَلحَمدُلِلّهِ اَلَّذی سَتَرذنوبی وَ عُیُوبی

وَلَم یَفضَحنی بَینَ الخلائق

 مفاتیح الجنان ص ۱۰۳۸

معاویة بن عمار می گوید : از امام صادق علیه السلام خواستم که برای زیاد شدن رزق به من دعایی یاد دهد.

آن حضرت این دعا را به من یاد داد . و من برای زیاد شدن رزق بهتر از این دعا ندیدم . دعا این است :

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّيِّبِ‏ رِزْقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَيِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَ لَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ خَلْقِكَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ فَإِنَّكَ قُلْتَ‏ وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ‏ فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ.

اصول کافی ج۲ ص۵۵۰

وَ عَنْهُ عَنْ آبَائِهِ علیهم‌السلام عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله أَنَّهُ قَالَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام بَشِّرْ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ بِخِصَالٍ عَشْرٍ أَوَّلُهَا طِيبُ مَوْلِدِهِمْ وَ ثَانِيهَا حُسْنُ إِيمَانِهِمْ وَ ثَالِثُهَا حُبُّ اللَّهِ لَهُمْ وَ الرَّابِعَةُ الْفُسْحَةُ فِي قُبُورِهِمْ وَ الْخَامِسَةُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ السَّادِسَةُ نَزْعُ الْفَقْرِ مِنْ بَيْنِ أَعْيُنِهِمْ وَ غِنَى قُلُوبِهِمْ وَ السَّابِعَةُ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الثَّامِنَةُ الْأَمْنُ مِنَ الْبَرَصِ وَ الْجُذَامِ وَ التَّاسِعَةُ انْحِطَاطُ الذُّنُوبِ وَ السَّيِّئَاتِ عَنْهُمْ وَ الْعَاشِرَةُ هُمْ مَعِي فِي الْجَنَّةِ وَ أَنَا مَعَهُمْ فَ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ.

امام صادق عليه السّلام از پیامبر اکرم صلى اللَّه عليه و آله روايت است كه به امیرالمومنین عليه السّلام فرمودند :

يا على شيعيان خود را بشارت به ده امتياز بده :

۱- پاكی_ولادت

۲- حسن ايمان

۳- دوستى خدا با آنها

۴- وسعت قبر

۵- نور آنها روبرويشان مى‏درخشد

۶- فقر از ديده آنها برداشته شده و دلهايشان غنى است

۷- خشم خدا با دشمنانشان

۸- ايمن بودن از برص و جذام

۹- ريختن گناه ‏ها و خطاها از ايشان

۱۰- آنها با من هستند در #بهشت و من‏ با آنهايم خوشا بحال آنها چه عاقبت خوبى دارند.

 بحار الأنوار (ط - بيروت) ج۲۷ ص۱۶۲

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله: 

روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و كارنامه اش را به او مى دهند اما حسنات خود را در آن نمى بيند.عرض مى كند:

 الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم!

به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت.

 سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند:

 الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده ام!

 گفته مى شود: فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.

 جامع الأخبار، ص 412 

پیامبر اکرم صلےالله‌علیه‌وآله فرمودند:

۱. هنگامی که انسان برای نماز می ایستد،

اگر همه توجه اش و قلبش به سوی خدا باشد،درحالی نمازش تمام مےشود،

که «مثل روزی است که پاک به دنیا آمده» .

(یعنی تمام گناهان قبلی او آمرزیده می شود).

۲. و کسی که دو رکعت نماز بخواند و درآن دو رکعت ، قلب خود را به چیزی از امور دنیا مشغول نکند، خداوند گناهانش رامی آمرزد.

۳. دو رکعت نماز همراه با تفکر و حضور قلب ارزشمندتر از یک شب زنده داری با دل سرگردان و بدون توجه است .

۴. هر کس غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذیرفته نیست ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.

 منبع:

 محجة البیضاء، ج۱، ص۳۸۲

 بحار الانوار، ج ,۸۴ ص۲۴۹

 میزان الحکمه ، ج۵، ص۳۹۰

 بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۲۵۸

‌‌

حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمودند:

بر هر مسلمانی است که هر روز صدقه بدهد؛

 عرض شد : کسی که مال ندارد چکارکند ؟
حضرت فرمودند :

برداشتن چیزهای آسیب رساناز ســر راه صـدقـه است.
نشان دادن راه به کسی صدقه است

 عیادت بیمــار صدقه است .
 امر به معروف صدقه است .

 نهی از منکر صدقـه است .
 و جـواب سـلام دادن صدقه است .

 بحارالانوار ، ج ۷۵ ، ص ۵۰

‌‌

 از پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم نقل شده است: «اِذا اخَتَصَمَتْ هِیَ وَ زَوجُها فی‌البَیتِ فَلَهُ فی کُلِّ زاویَهٍ مِن زوایَا البَیتِ شَیطانٌ یُصفِّقُ و یَقولُ: فَرَّحَ اللهُ مَن فَرَّحَنی!»

زمانی که زن با همسرش در منزل مرافعه و مشاجره می‌کند (دقیقاً) در همان زمان در هر یک از زوایای منزل یک شیطان مشغول کف زدن و شادمانی است و می‌گوید: خدایش خوشحال کند کسی که مرا این چنین شاد و خوشحال کرده است.

لئالی‌الأخبار، ج ۲، ص ۲۱۷

امام کاظم (علیه السلام) فرمودند:
بلا و گرفتارى بر مؤمنى وارد نمى شود مگر آنکه خداوند عزوجل بر او الهام مى فرستد که به درگاه باری تعالى دعا نماید و آن بلا سریع بر طرف خواهد شد.

 ولی چنانچه از دعا خوددارى نماید، آن بلا و گرفتارى طولانى می گردد.

 پس هر‌گاه فتنه و بلائى بر شما وارد شود، به درگاه خداوند مهربان دعا و زارى نمائید…

الکافی، ج ۲، ص ۴۷۱.
وسائل الشّیعه، ج ۷، ص ۴۴.

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:

 بدانید هیچ چیزی مؤمن را به خدا نزدیک نمی کند، مگر آنکه نماز شب
 تسبیح و تهلیل گفتن
استغفار و گریه های نیمه شب
 خواندن قرآن تا طلوع فجر
 متصل نمودن نماز شب به نماز صبح،

 پس هر که چنین باشد او را بشارت می دهم به فراوانی روزی که بدون رنج و زحمت و زور بازو بدستش آید.

 ارشادالقلوب، ج۲، ص۱۷و۱۸

حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

هر گاه خداوند از مردمی خشمگین باشد ولی نخواهد بر آنها عذاب نازل نکند، مردم را به این مشکلات مبتلا می کند:
قیمت‌ها در آن بالا می‌رود،
آبادانی اش کاهش می‌یابد،
بازرگانانش سود نمی برند،
میوه هایش رشد نمی کنند،
جوی هایش پُر آب نمی گردند،
باران بر آن فرو نمی بارد،
و افراد شرور بر آن سلطه می‌یابند.

الکافی ، جلد ۵ ، صفحه ۳۱۷