حدیث سلسلة الذهب، حدیثی است که امام رضا(ع) هنگام ورود به نیشابور در مورد ولایت اهل بیت بعنوان شرط توحید بیان فرموده است. إسحاق بن راهوَیه گوید:

هنگامی که ابوالحسن الرضا(ع) به نیشابور رسید و خواست که آن جا را به قصد رفتن نزد مأمون ترک گوید، راویان حدیث، گردش را گرفتند و عرض کردند: ای پسر پیامبر خدا، از پیش ما می روی و برایمان حدیثی که از محضرتان فیضی بریم، نمی گویی؟! حضرت که در کجاوه نشسته بود سرش را بیرون آورد و فرمود: از پدرم، موسی بن جعفر شنیدم که می فرماید: از پدرم، جعفر بن محمّد شنیدم که می فرماید: از پدرم، محمّد بن علی شنیدم که می فرماید: از پدرم، علی بن الحسین شنیدم که می فرماید: از پدرم، حسین بن علی بن ابی طالب شنیدم که می فرماید: از پدرم، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب شنیدم که می فرماید: از رسول خدا(ص) شنیدم که می فرماید: از جبرئیل شنیدم که می فرماید: از خداوند جلّ جلاله شنیدم که می فرماید:

لا إلهَ إلَّا اللّهُ حِصنی، فَمَن دَخَلَ حِصنی أمِنَ مِن عَذابی. قالَ: فَلَمّا مَرَّتِ الرّاحِلَةُ نادانا: بِشُروطِها، و أنَا مِن شُروطِها؛[۱]

(کلمه) لا اله الا اللّه حصار من است و هرکس وارد حصار من شود از عذابم در امان است. اسحاق می گوید: چون شتر به راه افتاد حضرت با صدای بلند به ما فرمود:
اما این شرطهایی دارد و من از شرطهای آن هستم.

 

1. التوحید، ج ۲۵، ص ۲۳
أمالی الصدوق، ص ۱۹۵، ح ۸
عیون أخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۱۳۵، ح ۴؛
معانی الأخبار، ص ۳۷۱، ح ۱؛
ثواب الأعمال، ص ۲۱، ح ۱؛

آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی (ره) نقل می کنند :

شب اول قبر آيت‌‌الله شيخ مرتضی حائری برايش نماز ليلة‌ الدّفن خواندم، همان نمازی که در بين مردم به نماز وحشت معروف است.

بعدش هم يک سوره ياسين قرائت کردم و ثوابش را به روح آن عالم هديه کردم .

چند شب بعد او را در عالم خواب ديدم. حواسم بود که از دنيا رفته است. کنجکاو شدم که بدانم در آن طرف مرز زندگی دنيايي چه خبر است؟!

پرسيدم: آقای حائری، اوضاع‌تان چطور است؟
آقای حائری که راضی و خوشحال به نظر می آمد، رفت توی فکر و پس از چند لحظه، انگار که از گذشته‌ای دور صحبت کند شروع کرد به تعريف کردن…

وقتي از خيلي مراحل گذشتيم، همين که بدن مرا در درون قبر گذاشتند، روحم به آهستگي و سبکي از بدنم خارج شد و از آن فاصله گرفت. درست مثل اينکه لباسي را از تنت درآوري. کم کم ديگر بدن خودم را از بيرون و به طور کامل مي‌ديدم. خودم هم مات و مبهوت شده بودم، اين بود که رفتم و يک گوشه‌اي نشستم و زانوي غم و تنهايي در بغل گرفتم.

ناگهان متوجه شدم که از پايين پاهايم، صداهايي مي‌آيد. صداهايي رعب‌آور و وحشت‌افزا! صداهايی نامأنوس که موهايم را بر بدنم راست مي‌کرد. به زير پاهايم نگاهي انداختم. از مردمي که مرا تشيع و تدفين کرده بودند خبري نبود. بياباني بود برهوت با افقي بي‌انتها و فضايي سرد و سنگين و دو نفر داشتند از دور دست به من نزديک مي‌شدند. تمام وجودشان از آتش بود. آتشي که زبانه مي‌کشيد و مانع از آن مي‌شد که بتوانم چشمانشان را تشخيص دهم. انگار داشتند با هم حرف مي‌زدند و مرا به يکديگر نشان مي‌دادند. ترس تمام وجودم را فرا گرفت و بدنم شروع کرد به لرزيدن. خواستم جيغ بزنم ولي صدايم در نمي‌آمد. تنها دهانم باز و بسته مي‌شد و داشت نفسم بند مي‌آمد. بدجوري احساس بی کسی و غربت کردم
گفتم خدايا به فريادم برس! خدايا نجاتم بده، در اينجا جز تو کسی را ندارم….

همين که اين افکار را از ذهنم گذرانيدم متوجه صدايی از پشت سرم شدم.

صدايی دلنواز، آرامش ‌بخش و روح افزا و زيباتر از هر موسيقی دلنشين!

سرم را که بالا کردم و به پشت سرم نگريستم، نوری را ديدم که از آن بالا بالاهای دور دست به سوی من مي‌آمد.

هر چقدر آن نور به من نزديکتر مي‌شد آن دو نفر آتشين عقب‌تر و عقب‌تر مي‌رفتند تا اينکه بالاخره ناپديد گشتند.

نفس راحتي کشيدم و نگاه ديگري به بالاي سرم انداختم. آقايي را ديدم از جنس نور !

نوری چشم نواز و آرامش بخش.

ابهت و عظمت آقا مرا گرفته بود و نمي‌توانستم حرفي بزنم و تشکري کنم، اما خود آقا که گل لبخند بر لبان زيبايش شکوفا بود سر حرف را باز کرد و پرسيد: آقای حائری! ترسيدی ؟

من هم به حرف آمدم که: بله آقا ترسيدم، آن هم چه ترسي! هرگز در تمام عمرم تا به اين حد نترسيده بودم. اگر يک لحظه ديرتر تشريف آورده بوديد حتماً زهره ‌ترک مي‌شدم و خدا مي‌داند چه بلايي بر سر من مي‌آوردند.

بعد به خودم جرأت بيشتر دادم و پرسيدم: راستي، نفرموديد که شما چه کسي هستيد.

و آقا که لبخند بر لب داشت و با نگاهی سرشار از عطوفت، مهربانی و قدرشناسی به من می نگريستند فرمودند:
من علی بن موسی الرّضا هستم. آقای حائری! شما ۷۰ مرتبه به زيارت من آمديد من هم ۷۰ مرتبه به بازديدت خواهم آمد، اين اولين مرتبه‌اش بود ۶۹ بار ديگر هم خواهم آمد.

عارف اهل ذکر ، آیت الله العظمی بهجت(قدس سره) :

یکی از معاودین عراقی(افرادی که در زمان حکومت صدام،از عراق اخراج شدند) غدّه ای داشت و می بایستی مورد عمل جراحی قرار می گرفت.خطرناک بود.

از آقا امام رضا(علیه السلام) خواست او را شفا بدهد،

شب، حضرت معصومه(علیها السلام) را در خواب دید که به وی فرمود: «غدّه خوب می شود،احتیاج به عمل ندارد!!!

ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته، خواهر جوابش را داده است.

برگی از دفتر آفتاب،ص 163

نقل شده که حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) به طلاب می فرمود :

علت آمدن من به قم این بود که پدرم آقا سید محمود مرعشی نجفی چهل شب در حرم حضرت علی (ع) بیتوته نمود که آن حضرت(ع) را ببیند …
شبی در عالم مکاشفه حضرت را دیده بود که به ایشان می فرماید : سید محمود ، اینجا چه می خواهی ؟

عرض می کند : می خواهم بدانم قبر فاطمه زهرا (س) کجاست تا آن را زیارت کنم . حضرت فرموده بود : من که نمی توانم برخلاف وصیتِ آن حضرت قبر او را معلوم کنم . عرض کرد :

پس من هنگام زیارت چه کنم؟

حضرت فرمود : خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه(س) را به فاطمه معصومه (س) عنایت فرموده است . هر کس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا (س) را درک کند ، به زیارت فاطمه معصومه(س) برود …

خجسته باد میلاد کریمه اهل بیت (ع)، حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام برهمگان مبارک باد

شیخ عباس قمی (ره) از علمای زاهد و بزرگواری بود که حکایات بسیاری در وصف تواضع و عرفان ایشان نقل شده است و خداوند چنان برکتی به قلم ایشان داد که کتاب مفاتیح الجنان را تألیف کرد و هم اکنون این اثر گرانقدر به عنوان کتابی جدایی نا پذیر از قرآن کریم در اکثر خانه های شیعیان وجود دارد …

شیخ عباس قمی نقل می کند : در عالم رؤیا مرحوم میرزای قمی اعلی الله مقامه الشریف را دیدم ، از ایشان سؤال کردم :

آیا اهل قم را حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها شفاعت خواهند کرد ؟
و یا میتواند شفاعت کند ؟
میرزا چون این سخن را شنید ناراحت شد و نگاه تندی به من کرد و فرمود :

شیخ ، تو چرا چنین سؤالی می کنی !؟  شفاعت اهل قم با من است ، حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها تمام شیعیان جهان را شفاعت خواهند کرد …

منبع : کتاب مرادن علم در میدان عمل

عالم ز آه تیره‌تر از صبح محشر است
خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزاخانه‌ی وجود
رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است

شهادت مظلومانه امام جعفر صادق(ع) بر شیعیان تسلیت باد

 السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الإِمَامُ الصَّادِقُ . السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الوَصِیُّ النَّاطِقُ . السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الفَاتِقُ الرَّاتِقُ . السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا السَّنَامُ الأَعْظَمُ . السَّلامُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الصِّرَاطُ الأَقْوَمُ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا مِفْتَاحَ الخَیْرَاتِ .

السَّلامُ عَلَیْكَ یَا مَعْدِنَ البَرَكَاتِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا صَاحِبَ الحُجَجِ وَالدَّلالاتِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا صَاحِبَ البَرَاهِینِ الوَاضِحَاتِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللَّهِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا نَاشِرَ حُكْمِ اللَّهِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا فَاصِلَ الخِطَابَاتِ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا كَاشِفَ الكُرُبَاتِ .

السَّلامُ عَلَیْكَ یَا عَمِیدَ الصَّادِقِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا لِسَانَ النَّاطِقِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا خَلَفَ الخَائِفِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا زَعِیمَ الصَّالِحِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا سَیِّدَ المُسْلِمِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا كَهْفَ المُؤْمِنِینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا هَادِیَ المُضِلِّینَ . السَّلامُ عَلَیْكَ یَا سَكَنَ الطَّائِعِینَ .

أَشْهَدُ یَا مَوْلایَ أَنَّكَ عَلَمُ الهُدَى ، وَ العُرْوَةُ الوُثْقَى ، وَ شَمْسُ الضُّحَى ، وَ بَحْرُ النَّدَى ، وَ كَهْفُ الوَرَى ، وَ المَثَلُ الأَعْلَى ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ . وَ السَّلامُ عَلَیْكَ وَ عَلَى العَبَّاسِ عَمِّ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُه .

 صلوات خاصه امام صادق علیه السلام:
 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِی إِلَيْكَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِينِ‏ .
اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلاَمِكَ وَ وَحْيِكَ وَ خَازِنَ عِلْمِكَ وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ وَ مُسْتَحْفَظَ(مُسْتَحْفِظَ) دِينِكَ‏ ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ .

 حضرت امام هادی عليه السلام :

اگر قبر عبد العظيم را در شهر خود زيارت کنی ، چنان است كه گویی امام حسين ‏عليه السلام را زيارت كرده‏ ای.

 كامل الزيارات ، ص ۳۲۴

هشتم شوال سالروز تخریب قبور ائمه بقیع

تسلیت به صاحب اعظم این مصیبت

بیانیه آیت‌الله العظمی بهجت قدس‌سره در تسلیت تخریب قبور ائمه علیهم‌السلام:

الحمدلله و الصلاة علی سیدالأنبیاء محمد و آله الطاهرین و اللعن الدائم علی اعدائهم أجمعین.

 ضمن تسلیت به صاحب اعظم تمام امثالِ این مصائب و مسئلت تعجیل فرج با اذن خداوند اجل، بیان می‌شود:

 جاهل‌ها گمان می‌کنند که با تخریبات قبور ائمه (صلوات‌الله‌علیهم) می‌توانند تشیّع را ریشه‌کن کنند. شیعه و سادات و بزرگان آنها، بالاتر از تخریبات را در زمان ائمۀ ایشان دیده‌اند و آنکه پس از تبدیل تخریب به تعمیر، بر قوّه ایمان ایشان در صورت و معنی افزوده گردیده است.

 از زمان حضرات علی و فاطمه علیهماالسلام تا زید و یحیی یک‌به‌یکِ مقتولین بنی‌العباس و تخریبات متوکل ملعون و متوکل‌های هر زمان، همه مشهود ائمه حق بوده و با اِخبار آنها به فساد و افسادهای دشمنان ایمان تا خروج سفیانی که از حتمیّات قبل از ظهورِ دولت حقّه عجّل‌الله‌فرج‌صاحبها است و غیر حتمیّات بوده و خبر داده‌اند به آنچه که به اهل ایمان رسیده و می‌رسد قبل از ظهور تا به‌آنجا که فرموده‌اند: «نَحْنُ صُبَّرٌ وَ شِيعَتُنَا أَصْبَرُ مِنَّا لِأَنَّا صَبَرْنَا بِعِلْمٍ وَ شِيعَتُنَا صَبَرُوا عَلَى مَا لَا يَعْلَمُون‏». با همه ی این امور، ۳ نفر با ایمان آن زمان، به بیش از ۴۰۰ میلیون شیعه کثرالله‌امثالهم رسیدند.

 همه‌ی اهل حق باید تشخیص وظیفه‌ی عملی بدهند؛ از جمله:

مسارعت در تعمیر کامل تخریبات ظالمین و فاسقین
و تأکید در اقامه مجالس درس و تدریس احکام ثابتۀ اهل‌بیت و مجالس روضه و بیان فضائل آنان و انشاء مدایح و مراثی و رسیدگی به ضعفاء شیعیان و دوستان آنها به‌نحوی که علماء شیعه تصویب فرمایند
و با بکاء با سوزش دل که موجب اتصال روحی و معنوی به آنان و قرب معنوی به مبداء اجل و اعلی می‌شود. اگرچه جاهل‌ها فواید آن و تظاهرات مشروعۀ موجبه آن را نفهمیده‌اند.

 از خداوند، عذاب دنیوی و اخروی کفار و منافقین به آل‌محمد (علیهم‌السلام) و شیعیان و دوستان ایشان، و هلاک صوری و معنوی آنها را به‌زودی در دنیا قبل از آخرت با تعجیل در فرج و عدم مهلت به آنان به فساد و افساد بیش از این به ظالمین مسئلت داریم.

«و السلام علی جمیع اهل الایمان فی الشرق و الغرب و رحمة الله و برکاته»

مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله العظمی بهجت قدس‌سره

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

چون شب عید فطر-كه شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.

 امالی مفید، ص ۲۳۲

ابابصیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمودند در وداع ماه رمضان این دعا را بخوان :

«اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِيِّكَ الْمُرْسَلِ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ قَدِ انْصَرَمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ إِنْ كَانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي وَ تُرِيدُ أَنْ تُحَاسِبَنِي بِهِ أَوْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَنْصَرِمَ هَذَا الشَّهْرُ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين‏.»

 « خداوندا ، تو خود در کتابی که بر پیامبرت نازل شده فرمودی و کلام تو حق است : « ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده ، مایه هدایت و رستگاری مردم و وسیله تشخیص حق از باطل است. » اینک ماه رمضان به پایان رسید ؛ پس تو را قسم می‌دهم و از تو تقاضا می‌کنم اگر بر من گناهی باقی مانده که هنوز آن را نیامرزیده‌ای و می‌خواهی به آن گناه عذابم کنی ، تا فجر این شب آخر ماه مبارک که فرا نرسیده است ، گناهانم را بیامرزی و از تقصیرم درگذری ، ای مهربان‌ترینِ مهربانان. »

 من لایحضره الفقیه ، ج ۲، ص ۱۶۴

آیت الله جوادی در کتاب بنیان مرصوص:

دشمن پیش از آنکه «فقیه» را از صحنه سیاست بیرون کند، «فقه» را خارج می کند و پیش از آنکه «ولی» را از صحنه سیاست بیرون براند و « ائمّه» را منزوی کند، ولایت و «امامت» را منزوی می کند. بیگانگانِ زیرک گفتند وآشنایان خام، پذیرفتند که امامت، کاری مردمی است و تعیین آن از مردم نیز برمی آید!
غرض آنکه هیچ گاه امام را قبل از امامت خانه نشین نکردند، بلکه ابتدا «امامت» و پس از آن «امام» را منزوی کردند. کسی که می گوید: «منّا أمیرٌ ومنکم أمیرٌ».

(بنیان مرصوص امام خمینی(ره)، ص247-248)

گفتنی است دکتر روحانی در ضیافت افطار اساتید دانشگاه سخنان در باب نفی مشروعیت انتصابی امامت گفت: «امیرالمؤمنین مبانی حکومت و مبنای ولایت را نظر مردم و انتخاب مردم می داند».

او در ادامه با قرائت بخش کوتاهی از خطبۀ 92 نهج البلاغه که «لِمَن وَلَّیتُموا اَمرَکُم» ادامه داد: «[علی (ع)] گفت: هرکسی که شماها بروید و برگزینید او را به عنوان ولی خودتان و به عنوان رهبر جامعه من هم اطاعت می کنم، من هم می شنوم و [حکم او را] اجرا می کنم…».

 اگر کمی تامل کنیم میتوانیم شباهت شب قدر و قیامت را احساس کنیم.

شب قدر مانند روز قیامت است که سرنوشت آدم‌ها مشخص می‌شود، تمام گذشتۀ انسان، محاسبه و برای آینده برنامه‌ریزی می‌شود، با این تفاوت که عذاب در کار نیست و آبروی کسی نمی‌رود و پس از آن فرصت بازگشت هم وجود دارد.

 فرصتی برای تفکر و محاسبۀ نفس بگذاریم. همین که دلمان از کوتاهی‌هایمان بگیرد و حسرت عمر از دست رفته را بخوریم، خدا ما را در آغوش خواهد گرفت و ما را نوازش خواهد کرد. خدا دوست دارد همۀ گذشتۀ ما را جبران کند.

 فرصتی برای اندیشیدن به آخرت و لحظۀ وداعمان با دنیا بگذاریم. وصیتنامه‌هایمان را مرور کنیم و سفرِ با شکوه آخرت را جدی بگیریم.

 اگر احساس ترس یا تنهایی کردیم به خدا پناه ببریم تا او به ما آرامش بدهد، نه آنکه با غفلت از مرگ آرام بگیریم.

 از بیانات حجت الاسلام و المسلمین پناهیان

در روایتی از پیامبر(ص) بزرگی این شب در گفت و گوی میان حضرت موسی(ع) با خداوند عنوان شده است.

«به نقل از کتاب المراقبات، آیت الله آقا میرزا جواد آقا تبریزی»

« حضرت موسى(ع) عرض کرد: خداى من، نزدیک شدن به تو را خواهانم.

فرمود: نزدیکى من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود.

عرض کرد: خداى من رحمت تو را خواهانم، فرمود: رحمت من از آن کسى است که در شب قدر به فقیرها رحم کند.

عرض کرد: خداى من جواز عبور از صراط را خواهانم، فرمود: آن براى کسى است که در شب قدر صدقه‏اى بدهد.

عرض کرد: خداى من از درختان بهشتى ‏خواهانم، فرمود: این مال کسى است که در شب قدر سبحان اللّه بگوید.

عرض کرد: خداى من رضایت تو را خواهانم، فرمود: رضایت من از آن کسى است که دو رکعت نماز در شب قدر بخواند.»

 رهبرفرزانه انقلاب:

توجه کنید که همین‌طور آدم به زبان بگوید: استغفرالله، استغفرالله، استغفرالله
اما حواسش این طرف و آن طرف باشد، این فایده‌ای ندارد؛ این استغفار نیست.

استغفار یک دعاست، یک خواستن است؛
باید انسان حقیقتاً از خدا بخواهد و مغفرت الهی و گذشت پروردگار را بطلبد:
من این گناه را کرده‌ام؛ پروردگارا! به من رحم کن، از این گناه من بگذر.

اینطور استغفار کردنی نسبت به هر یک از گناهان،
مسلماً غفران الهی را پشت سر خواهد داشت؛
خدای متعال این باب را باز فرموده است.

۱۳۸۶/۰۶/۲۳

معراج پیامبر صلی الله علیه وآله درسال های بعد از بعثت درشب چنین روزی واقع شده و آیه :
” سُبحان الذی اَسری بِعبدهِ لیلاً مِن المَسجد الحَرام الی المَسجدِ الاقصی… “(1)
در این باره نازل شده است.

معراج از جمله ضروریات اسلام است. وازآیات کریمه و احادیث متواتره ثابت شده است که خداوند متعال حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) را دریک شب از مکه معظمه تا مسجدالاقصی واز آنجا به آسمان ها تا سدرة المنتهی و عرش اعلی برد و عجایب آفرینش آسمان ها را به آن حضرت نمایاند و رازهای نهانی و معارف نامتناهی را به آن حضرت القا فرمود وآن حضرت دربیت المعمور تحت عرش به عبادت حق تعالی قیام فرمود و با انبیا ملاقات نمود و داخل بهشت شد و منازل اهل بهشت واحوال کسانی که درعذاب بودند را مشاهده فرمود.
احادیث متواتر دلالت دارد که عروج آن حضرت به بدن بوده نه به روح و دربیداری بوده نه درخواب. 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: حقتعالی حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) را صد و بیست مرتبه به آسمان برد و درهرمرتبه به آن حضرت درباره ولایت و امامت امیرالمومنین (علیه السلام)  ودیگر ائمه طاهرین (علیهم السلام) زیاده ازسایر فرایض تأکید و توصیه نمود. (2) 

پی نوشت :
1- سوره اسراء: آیه 1. 
2- بحارالانوار: ج 18 ص 387، ج 23 ص 69. حق الیقین: ص 30

برسانيد به مسکین،خبر شاد مرا
اندکی مانده کريم ديده گشايدبه جهان

سائلان،کاسه به دستان،همگی جمع شوید
یک روز دگر آقای کرم می‌آید

میلاد امام حسن(ع) مبارکباد

مرد گرفتاري پيش امام حسن(ع) آمد. امام(ع) فوري آماده شد و براي حل مشکل، با آن مرد راهي شد.

بين راه به امام حسين(ع) رسيدند که نماز مي خواند. امام حسن(ع) فرمودند: چه طور از برادرم غفلت کردي و پيش او نرفتي؟

مرد پاسخ داد: مي خواستم بروم اما شنيدم معتکف شده است، براي همين مزاحمشان نشدم.

امام حسن(ع) فرمودند: اگر توفيق پيدا مي کرد نياز تو را برآورده کند، برايش بهتر از يک ماه اعتکاف بود.

داستان راستان ،شهیدمطهری